Και να που έφτασε η μέρα που ο Γιώργος μπήκε επισήμως στα teens! Έχουμε πλέον έναν teenager στο σπίτι! Και ως τυπικό 13χρονο αγόρι, η χαρά του ακόμα είναι τα παιχνίδια με όπλα, τα Ορκ, τα τέρατα κλπ κλπ Έρχονται οι φίλοι του και παίρνουν τα nerf τους, ή οτιδήποτε μπορεί να μοιάζει με όπλο και ρόπαλο (κλαδιά, καρεκλοπόδαρα κλπ κλπ) και βγαίνουν να παίξουν Αμερικανούς στρατιώτες. Και αφού αυτό χαίρεται να κάνει, αυτό επέλεξε να κάνει και στα γενέθλιά του! Κάλεσε λίγους φίλους (όπως πάντα) και από τις 10 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ παίζανε!
Πριν μήνες, κάπως συζητάγαμε, ούτε που θυμάμαι πια πώς και τι, και είδαμε μια μάσκα Ορκ. Στην αρχή νομίζαμε πως είναι τούρτα και μου είπε “αυτό θέλω για τα γενέθλιά μου”. Πράγμα που δεν άλλαξε ούτε όταν καταλάβαμε πως είναι μάσκα και όχι τούρτα. Αυτό δεν ήταν, εμείς θα το κάναμε, που το πρόβλημα;;; Εγώ ψιλοφρίκαρα γιατί μου φάνηκε ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά από την άλλη μου αρέσει να κάνω καινούρια πράγματα και να δοκιμάζω τις δυνάμεις μου! Οπότε, αφού το σκέφτηκα κάμποσο και το συζήτησα και με την Γιωργία, αποφάσισα να το τολμήσω. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που το έκανα!
Την Πέμπτη λοιπόν έψησα 2 δόσεις κέικ σε τρεις διαφορετικού μεγέθους και σχήματος φόρμες και την Παρασκευή σκάλισα (να πάρει το γενικό σχήμα) και κάλυψα με σοκολατένια βουτυρόκρεμα. Αυτά ήταν τα εύκολα… Το Σάββατο έφτιαξα μιάμιση δόση ζαχαρόπαστα και ξεκίνησα το Ορκ. Περιτό να πω πως μου πήρε ΟΛΗ τη μέρα (με ένα διάλειμμα για φαγητό το μεσημέρι δηλαδή). Δεν κατάλαβα καν πώς πέρασαν οι ώρες γιατί από τη μια το διασκέδαζα ιδιαίτερα (και έβλεπα πως πάει και καλά) και από την άλλη είχα δίπλα μου το iPad και είχαμε live σύνδεση με τη Γιωργία, η οποία έφτιαχνε επίσης τούρτες στην Κύπρο, και ενώ φτιάχναμε, μιλάγαμε κιόλας και έτσι πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα! Όταν τελείωσα ήμουν πολύ περήφανη με τον εαυτό μου! Απλώς συνειδητοποίησα το πόσο κουρασμένη ήμουν όταν, ενώ ήθελα να κάνω μερικές λεπτομέρειες ακόμα (κάτι καρφάκια πχ) απλώς δεν άντεχα άλλο. Τα΄φτυσα! Αλλά δε με ένοιαξε καθόλου λέμε, γιατί το αποτέλεσμα με ικανοποίησε πλήρως. Και βέβαια ικανοποίησε και τον Γιώργο, ο οποίος δεν πίστευε πως μπορεί να γίνει τόσο καλό (αφού εγώ του έλεγα πως είναι πολύ δύσκολο και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω κλπ)
Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, ήρθε η ώρα να κόψουμε την τούρτα. Ο Γιώργος είχε ζητήσει να του χώσει ένα μαχαίρι στο κεφάλι πριν την κόψουμε, να το σφάξει το Ορκ δηλαδή. Εμείς το πήγαμε ένα βηματάκι παραπέρα και κάναμε την κοπή της τούρτας ολόκληρη τελετουργία! Και δεν την έσφαξε απλώς με μαχαίρι, την έσφαξε με την κατάνα του!
Τόσο πολύ διασκεδάσαμε που σχεδόν ξεχάσαμε να σβήσουμε τα κεράκια! Όταν τα ανάψαμε ξεκίνησαν να λένε το τραγούδι των γενεθλίων, αλλά αντί για λόγια λέγανε “αργκ αργκ αργκ αργκ” με τη μελωδία! Τι Ορκ ήτανε! Το μεγάλο γέλιο ήταν πως όταν τελείωσαν πετάχτηκε η Ιωάννα και είπε “τώρα στα αγγλικά!!!” Γελάσαμε απίστευτα και μετά ξεκίνησαν να λένε ξανά “αργκ αργκ αργκ” αλλά με τη μελωδία του αγγλικού τραγουδιού!
Μετά πήραν όλοι από ένα κουτάλι και το έχωσαν στο κεφάλι του Ορκ (έτσι να σιγουρευτούν πως σφάχτηκε) και μετά έπαιρνε ο καθένας και ένα λάφυρο, ένα δόντι, έναν χαυλιόδοντα, κάτι τέλος πάντων!
Ήταν η πιο… interactive τούρτα που έχω κάνει χαχαχαχαχα! Πραγματικά το διασκεδάσαμε όλοι απίστευτα. Και μετά ευχαριστηθήκαμε και την τούρτα βεβαίως!
Χρόνια πολλά Γιώργο μου, εύχομαι πάντα να περνάς τόσο καλά, με φίλους και οικογένεια, να διασκεδάζεις και να είσαι ευτυχισμένος!!!
Χρονια πολλα Γιωργο!!! η τουρτα ηταν τελειαααα και οπως βλεπω και το παρτι επισης!!!Το χαρηκα πολυ που παρακολουθησα εστω κι απο μακρια την κατασκευη της τουρτας…να το ξανακανουμε!! χαχαχαχαχα
H επόμενη θα είναι βαμπίρ; Γιατί έχω κάτι ξύλινους πασάλους εδώ δίπλα… Α, και σκόρδα… Τελικά, τα orcs είναι πολύ tasty! Orciάσαμε πάλι!! ;-D
αμάααααν! Κι εγώ που νόμιζα ότι τα πράγματα αγριέβουν με τους πειρατές! Mon Dieu! Το βλέπω το μέλλον να μου μουγκρίζει καλπάζοντας!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!
Η τούρτα πραγματικά… τί να πώ?! Άψογη! Είσαι άξια μαμά teenager!
Υγ. η κοπή ήταν απίθανη! και του χρόνου!
Γιωργία την άλλη φορά να είσαι σε ζωντανή σύνδεση ΚΑΙ κατά τη διάρκεια του πάρτυ!!!
Σοφία ούτε να σκέφτομαι δε θέλω τι θα μου ζητήσει για του χρόνου!
Ελίζα τίποτα δεν είναι οι πειρατές… Σε λίγα χρόνια θα τους βλέπεις σα να ήταν… νεράιδες χαχαχαχαχαχαχαχαα Να χαίρεσαι κι εσύ τον δικό σου και ευχαριστούμε πολύ πολύ για τις ευχές και τα καλά λόγια!!!!!!!!!
Καλά που είναι ακόμα μικρός για G.R.R. Martin, αλλιώς σε βλέπω να φτιάχνεις το Iron Throne.