Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ποσό αντικαταστησιμότητας: θεωρία του Γιώργου.

Πες για παράδειγμα πως θέλεις κρέπα με σοκολάτα. Αν δεν υπάρχει και σου προσφέρουν βάφλα με σοκολάτα, χρειάζεται ένα πολύ μικρό ποσό αντικαταστησιμότητας για να το δεχτείς, αφού είναι και τα δυο από ζύμη, με σοκολάτα, γλυκά, φαγώσιμα και αντικείμενα. Αν σου προσφέρουν κέικ σοκολάτας με έξτρα σοκολάτα, θέλεις λίγη παραπάνω αντικαταστησιμότητα, γιατί διαφέρει περισσότερο από την κρέπα, αν και είναι και τα δυο σοκολατένια, γλυκά, φαγώσιμα και αντικείμενα. Αν σου προσφέρουν κέικ λεμόνι, τότε βεβαίως χρειάζεσαι μεγαλύτερη δόση αντικαταστησιμότητας, μια που είναι απλώς γλυκά και τα δυο, φαγώσιμα και αντικείμενα. Αν σου προσφέρουν πατάτες με μπρόκολο αντί της κρέπας, ε, τότε θέλεις μια πολύ πολύ γενναία δόση αντικαταστησιμότητας για να το δεχτείς αφού το μόνο που έχουν κοινό είναι πως είναι φαγώσιμα και αντικείμενα.

Καταλαβαίνετε πως αν θέλεις κρέπα με σοκολάτα και ο άλλος σου προσφέρει μια λάμπα… δε σε φτάνει όλη η αντικαταστησιμότητα του κόσμου νομίζω (και ας έχουν ένα κοινό: είναι και τα δυο αντικείμενα..)

Αυτή ήταν η σημερινή μας κουβέντα κατά τη διάρκεια του φαγητού (είχαμε πατάτες με μπρόκολο). Προσπαθούσε να μου εξηγήσει με τη θεωρία του αυτή το γιατί χτες το βράδυ δεν ήθελε κέικ σοκολάτας με γκανάς και πως ήταν γιατί του είχε κάτσει να φάει κρέπα με σοκολάτα και δεν είχε καθόλου αντικαταστησιμότητα εκείνη την ώρα.

Τώρα που το ανέφερα στον Κωνσταντίνο (που είχε ήδη φύγει από το τραπέζι όταν κάναμε την κουβέντα) μου λέει πως η θεωρία αυτή υπάρχει ήδη στα οικονομικά!!! Τα λένε “υποκατάστατα αγαθά” και η έννοια χρησιμοποιείται στην θεωρία της προσφοράς και της ζήτησης. Τι να πω… λυπάμαι που δεν ήταν στο τραπέζι την ώρα της κουβέντας, γιατί θα είχε πάρει μια πολύ ενδιαφέρουσα τροπή…