Η Ιωάννα από τη στιγμή που άρχισε να μιλάει, έχει τον τρόπο της να τουμπάρει τον Γιώργο, να περνάει το δικό της και να τον ψιλοδουλεύει. Ίσως δεν πρέπει να το περιορίσω στον Γιώργο. Ίσως όλους μας να μας τουμπάρει.
Σήμερα έγιναν τα εξής:
Ο Γιώργος έχει πειστεί πως δεν του αρέσουν τα μανιτάρια. Τα βγάζει από τις πίτσες και αν κατά τύχη ακούσει πως ένα φαϊ έχει μανιτάρια μέσα, δεν το αγγίζει. Φυσικά αν δεν του το πει κανείς (ή αν του πούμε πως είναι κάτι άλλο), τα τρώει μια χαρά (κάποτε το έκαναν σε εμένα αυτό και δεν μου άρεσε. Τώρα το κάνω εγώ στα παιδιά μου… Έχω να πω πολλά για αυτό. Μια άλλη μέρα.)
Επειδή σε όλους τους υπόλοιπους λοιπόν αρέσουν τα μανιτάρια, βάζω μανιτάρια στο φαγητό, δεν του λέμε τίποτα, το τρώει και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Η Ιωάννα βέβαια τα αναγνωρίζει τα μανιτάρια. Μας έχει ακούσει λοιπόν να του λέμε πως δεν είναι μανιτάρια αλλά κάτι άλλο και προφανώς κατάλαβε πολύ καλά τι συμβαίνει.
Σήμερα λοιπόν που είχα φτιάξει ένα πεντανόστιμο σουφλεδάκι με χυλοπίτες, είχα βάλει μέσα και μανιτάρια. Ρωτάει λοιπόν ο Γιώργος:
– Αυτό είναι μανιτάρι;
Και λαβαίνει την απάντηση από την Ιωάννα:
– Όχι Γιώργο, μπέικον είναι. Τα μπέρδεψες;
Αχ, τι έχουμε να τραβήξουμε από αυτή τη σουσουράδα….
Άτιμα θηλυκά νο2.
2 thoughts on “Άτιμα θηλυκά νο2.”
Leave a Reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
“Φυσικά αν δεν του το πει κανείς (ή αν του πούμε πως είναι κάτι άλλο), τα τρώει μια χαρά (κάποτε το έκαναν σε εμένα αυτό και δεν μου άρεσε. Τώρα το κάνω εγώ στα παιδιά μου… Έχω να πω πολλά για αυτό. Μια άλλη μέρα.)”
Ενδιαφέρον ακούγεται αυτό το θέμα. Προσωπικά καταλαβαίνω αμέσως (λόγω της φύσης του) αν προσπαθούν να μου πασάρουν στο φαγητό έστω και ελάχιστες ποσότητες από το υλικό που έχω δηλώσει ότι απεχθάνομαι (σκόρδο), οπότε τους “στολίζω” κανονικά, όπως άλλωστε τους αξίζει. Γιατί να θεωρούμε οποιαδήποτε γαστρονομική προτίμηση που δεν ταιριάζει με τα δικά μας γούστα ιδιοτροπία? Και αν εμένα με “αρρωσταίνει” κάποιο συστατικό, είναι διαφορετικό από το να έχω χαρτί γιατρού για κάποια αλλεργία? Γιατί, επειδή δε βγάζω εμφανή εξανθήματα ή δε με στέλνει στον τάφο?
Κάποιες σκέψεις μου απλώς :-). Θα περιμένω το σχετικό post με ενδιαφέρον και ίσως έχω να πω περισσότερα.
Λοιπόν το επόμενο θέμα που είχα στο μυαλό μου ήταν περισσότερο για το πως πράγματα που σου έκαναν οι γονείς σου τα κάνεις τώρα εσύ. Αλλά και το θέμα αυτό είναι ενδιαφέρον, οπότε θα γίνουν δύο διαφορετικά, έτσι προς χάριν συζήτησης 🙂