Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Πριν μερικές μέρες είχε έρθει η αδερφή μου επίσκεψη και έφερε μια κούτα πράγματα δώρο από παππού-γιαγιά. Μέσα σε αυτή την κούτα ήταν ένα κιτ για κατασκευή λουλουδονεραϊδων. Ενθουσιάστηκα μόλις το είδα! Στην αρχή έλεγα πως είναι λίγο μικρή η Ιωάννα για να μπορέσει να το κανει, αλλά φαίνεται πως δεν είναι καθόλου! Ενθουσιάστηκε και αυτή, κάναμε την πρώτη μαζί και από τότε την βοηθάω όλο και λιγότερο, μέχρι που τώρα τις κάνει εντελώς μόνη της. Κόβει τα συρματάκια, τα διπλώνει, περνάει τις χάντρες και τα πέταλα, τις ζωγραφίζει και τους βάζει και μαλλιά. Είναι πάντα καταπληκτικό το τι μπορεί να φτιάξει κάποιος με τα πιο απλά υλικά: σύρμα, χάντρες και κλωστές!

Συνέβει και αυτό:

Όταν πήγε ο Κωνσταντίνος να της αγοράσει μερικές ακόμα χάντρες, τον είδε μια φίλη του κομμώτρια. Αφού της εξήγησε τι γίνεται, ενθουσιάστηκε και αυτή και του ζήτησε να της φτιάξει και αυτής μια τέτοια νεραϊδούλα η Ιωάννα, να την έχει στον καθρέφτη του κομμωτηρίου. Όταν το ακούσαν τα παιδιά, η Ιωάννα φυσικά δέχτηκε. Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Γ – Ιωάννα μου, θα γίνεις για πρώτη φορά διάσημη!
Ι – Αχ θα γίνω διάσημη! (μετά από λίγη σκέψη) δηλαδή θα πάρω και λεφτά;

(έτσι για την ιστορία, η νεράιδα που της έφτιαξε είναι αυτή στα δεξιά με το μπλεδί μαλλί)

Τέλος, δεν μπορούσα εγώ φυσικά να μην φτιάξω κάτι 🙂 Έτσι τον υπολογιστή μου τώρα κοσμεί το ζευγαράκι που βλέπετε δίπλα (ο Κωνσταντίνος είπε: ο ψηλός και η κούκλα! Αν σας θυμίζει κάτι, μπα, σύμπτωση είναι χαχα)