Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Είναι ακόμα αρχή της χρονιάς και όμως έχουμε ήδη ακούσει πολλές ιστορίες από τον Γιώργο και την καθημερινότητά του στο σχολείο. Πέρισυ δεν μας έλεγε τόσα. Ίσως να είναι λίγο πιο μεγάλος φέτος και να έχει προσαρμοστεί στο σχολείο, να έχει μάθει τα υπόλοιπα παιδιά (και αυτά τον Γιώργο). Είναι γεγονός όμως πως γελάμε πολύ!

Ιστορία ν.1 “Ο ένας τρέμει τον άλλο”*

Ο Άρης, ο Μπάμπης και ο Χρήστος είναι τεταρτάκια. Ο Χρήστος προσέλαβε ένα πρωτάκι για να του κάνει τις δουλειές του. Μέσα σε αυτές τις δουλειές είναι και να τον βοηθάει να πλακώσουν τον Άρη και τον Μπάμπη. Μόλις οι δύο τελευταίοι το έμαθαν αυτό, φώναξαν αμέσως τον Γιώργο. Ο Γιώργος πήγε και αμέσως ο Χρήστος έκανε πίσω, γιατί ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ!!!! χαχαχαχαχα

Αυτό, σε όσους γνωρίζουν τον Γιώργο είναι πάρα πολύ αστείο φυσικά, γιατί ο Γιώργος απέχει πολύ από την κλασσική φιγούρα του φόβητρου του σχολείου! Τώρα γιατί ο άλλος τον φοβάται παραμένει ένα μυστήριο, γιατί ο γιός μου αρνείται να μου πει (ή μάλλον λέει πως δεν ξέρει).. Τσακώνονταν λέει συχνά, μια μέρα του πήρε ο άλλος το μπολ με το φαγητό και ο Γιώργος το πήρε πίσω και από τότε ο άλλος τον φοβάται… Μμμμμ, κάτι βρωμάει εδώ πέρα, αλλά πέραν τούτου δεν κατάφερα να μάθω τίποτα άλλο.

Ιστορία ν.2 “Τι με εκνευρίζει”

Έχουμε φτιάξει μουστοκούλουρα και του δίνω μαζί 3 για πρωινό. Γυρνάει με άδειο μπολάκι, αλλά μου λέει πως έφαγε μόνο το ένα. “Θα τα έτρωγα όλα μαμά, αλλά να… με εκνεύρισαν κάποια παιδιά…. και τους πέταξα το μπολάκι μου, αλλά δεν σκέφτηκα πως έχει μέσα τα μουστοκούλουρα και.. πέσαν κάτω….”

Μετά από αυτό αρχίσαμε συζήτηση και τον ρωτούσα ποιά παιδιά τον εκνεύρισαν, γιατί, και κυρίως πως δεν πετάμε το μπολάκι μας από εδώ και από εκεί (για πολλούς γνωστούς λόγους). Με τα πολλά μας είπε πως τον εκνεύρισαν 3 κορίτσια της έκτης, αλλά δεν ήθελε με τίποτα να μας πει γιατί. Με τίποτα όμως. Τον ζορίσαμε κάμποσο (και η αλήθεια είναι πως σκέφτηκα ότι δεν είναι σωστό και αν δε θέλει να μας πει κάτι καλύτερα να τον αφήσουμε. Στο τέλος αποδείχθηκα λάθος όπως θα δείτε). Μετά λοιπόν από παρακάλια και απειλές 🙂 μας είπε εντέλει ότι πάνε και τον αγκαλιάζουν και του λένε “Γιώργο μου” και αυτό τον εκνευρίζει πολύ. Με πιάσανε τα γέλια και του είπα πως υπάρχει λύση. Μόλις του το κάνουν ξανά, θα γυρίσει να τις αγκαλιάσει και αυτός λέγοντάς τους “αγάπη μου” και το πιο πιθανό είναι να φύγουν αμέσως! Αλλά και αν δε φύγουν του είπε ο Κωνσταντίνος, πάλι κερδισμένος θα είναι, γιατί θα αποκτήσει τον προσωπικό του στρατό από εκτάκια χαχαχαχαχαχα. Ο Γιώργος ήταν ενθουσιάσμένος και γέλαγε και αυτός και νομίζω κάναμε ακόμα ένα βήμα προς την καλή επικοινωνία.

* Ο ένας τρέμει τον άλλο, και ο μεγάλος τον μεγάλο, όμως όλοι όλοι όλοι, όλοι φοβούνται τον Μορμόλη (ή τον Γιωργόλη χαχαχαχα) .