Κάθε χρόνο τα πάρτυ μας είναι θεματικά. Στολισμός, τούρτα και παιχνίδια, όλα έχουν ένα θέμα. Χάρι Πότερ, Σκούμπυ Ντου, πειρατές και πριγκίπισσες για την Ιωάννα και τώρα μου ζήτησε ο Γιώργος να έχει θέμα Μπομπ Σφουγγαράκης. Σιγά μην πω όχι. Αυτή τη φορά ήταν εξαιρετικά εύκολο να βρω και πιάτα, ποτήρια κλπ αλλά και δώρα για τα παιδιά. Δημοφιλής ο Μπομπ.
Στον στολισμό με βοήθησε κυρίως η Ιωάννα που χρωμάτισε ένα σωρό αφισούλες που της τύπωσα με τον Μπομπ και τους φίλους του. Στην τούρτα με βοήθησε ο Γιώργος να φτιάξουμε τις φιγούρες. Επειδή έπεσαν διάφορες ιώσεις τις τελευταίες μέρες στο σπίτι μας, ούτε η τούρτα στολίστηκε όπως θα ήθελα, ούτε σωστές φωτογραφίες τράβηξα από τη διαδικασία. Δε βαριέσαι, τουλάχιστον προλάβαμε να τα ετοιμάσουμε όλα και περάσαμε θαύμα.
Ο Κωνσταντίνος ως πειρατής του Μπομπ, έβαλε τα πιτσιρίκια να παίξουν διάφορα παιχνίδια με απώτερο σκοπό να βρουν τον Μπομπ (και να μαζέψουν διάφορα δώρα στη διαδικασία). Φωτογραφίες δεν θα βάλω πολλές, γιατί δεν θέλω να φανούν τα άλλα παιδιά, καταλαβαίνετε.
Τα βάλαμε λοιπόν να σκάσουν μπαλόνια (πάντα τα διασκεδάζει αυτό)
να ντύσ0υν τον Μπομπ (με κλειστά μάτια εννοείται)
να κάνουν φούσκες με σαπουνόνερο (με τη σωστή τεχνική)
να φτιάξουν το τέλειο καβουροπάτι (χάμπουργκερ), παιχνίδι με ιδιαίτερη επιτυχία. Τους είχα όλα τα υλικά έτοιμα και κάναν τη συναρμολόγηση.
Τους τρέχαν τα σάλια καθώς το κάνανε και μετά κάτσαν και τα φάγανε (και τα εξαφανίσανε! Δεν περίμενα πως θα ήταν διατεθιμένα να σταματήσουν το παιχνίδι για να φάνε, αλλά αυτά δεν κρατιόντουσαν!)
Επίσης παίξαμε μουσικές καρέκλες και τέλος σπάσανε την πινιάτα που τους είχα φτιάξει εγώ (μέσα στις αρρώστειες, το έκανα και αυτό. Εφτιαξα μια τσούχτρα με παπιέ μασέ, την οποία διαλύσανε φυσικά και πήραν όλες τις καραμέλες και τα σοκολατάκια που τους είχα μέσα)
Και τέλος σβήσαμε κεράκια.
Περάσαμε φανταστικά. Έχω να πω πως 6 παιδιά κάνουν την ίδια φασαρία (ίσως και περισσότερη) με 20 παιδιά και σίγουρα περισσότερη απ’ όσο θα έκαναν 6 κομπρεσέρ μαζί. Κάτσανε μέχρι τις 10 και μετά ο Γιώργος μου ζήτησε να μείνει ξυπνιος όσο θέλει αφού είναι Σάββατο και τα γενέθλιά του. Τον άφησα φυσικά, να χαρεί και τα καινούρια του παιχνίδια.
Ο κόπος μπορεί να ήταν αρκετός, αλλά μόνο να βλέπεις αυτή τη χαρούμενη φάτσα, δεν θέλεις τίποτα άλλο.
Χρόνια πολλά και καλά Γιώργο!
Χρόνια πολλά στον Γιώργο! Να έχει πάντα πετυχημένα πάρτυ και γονείς με τόση όρεξη και διάθεση και φαντασία!
Δεν ανεβαίνετε καθόλου Αθήνα για διοργάνωση παιδικών πάρτυ, ε?
Κρίμας, θα είχατε γίνει πλούσιοι!
😉
Και πάλι να είναι πολύχρονος και καλότυχος ο Γιωργος σας.
Άστα… εγώ το έχω πει. Αν διάλεγα κάποια δουλειά τώρα, ή θα διοργάνωνα παιδικά πάρτυ ή θα ήμουν ζαχαροπλάστης. Ένα από τα δύο.
Αν κάποιος απο εσάς θέλει πάντως, το αναλαμβάνω ευχαρίστως 🙂
Να τον χαίρεστε και πάλι παιδιά!! 🙂 Να είστε γεροί και κάθε χρόνο να κάνετε όμορφα γενεθλια! Είναι τόσο ομορφο που ασχολείστε τόσο πολύ! (Στέλλα, αν και όταν εννοείται ότι θα χρειαστώ συμβουλές!)
生日快樂 [生日快乐 (shēngrì kuàilè) και άλλα καλά: http://www.omniglot.com/language/phrases/birthday.htm
oops… μόνο αυτό… 生日快樂
Yeaaaaaah!! Bob Squarepants!!
Μπομπ Σφουγγαρακης, Μπομπ Σφουγγαρακης, Μπομπ Σφουγγαρακης (ρυθμικά)!!
Ζηλευω.
Επισης ωραιο θεμα ανοιξες: Τι καριερα θα διαλεγαμε, χρησιμοποιωντας την εκ-των-υστερων εμπειρια και αυτογνωσια μας?
Σε όλη την παιδική μου ηλικία, θυμάμαι ότι η μάνα μου διοργάνωνε κάθε χρόνο πάρτυ για τα γενέθλια τα δικά μου και της αδερφής μου. Εκείνο τον καιρό συχνά αναρωτιόμουν γιατί γινόντουσαν όλα αυτά.
Τώρα που εικόνες σαν αυτές που βλέπω στο ποστ σου βρίσκονται καρφωμένες στο μυαλό μου, έχω καταλάβει γιατί.
Θα πάθεις πλάκα με τις μνήμες που (θα διαπιστώσεις ότι) αφήνεις στα παιδιά σου με κάτι τέτοια. Μπράβο και πάλι μπράβο.
ΥΓ. Μην πέσεις στη παγίδα, ότι τα παιδιά μετά τα 10 μεγαλώνουν και “δεν χρειάζονται πάρτυ”. Συνέχισε το σκηνικό και στην εφηβεία και όσο σε παίρνει…
Julia_Dream: φυσικά και ευχαρίστως ό,τι θες (όταν έρθει εκείνη η ώρα 🙂 )
toomanytribbles: sûn mûn nĝi
http://www.omniglot.com/language/phrases/thankyou.htm
Θανάση: νομίζω θα γίνει το επόμενο ποστ μου λοιπόν
xrysostomos: Τι εννοείς; ότι σαν παιδί δεν τα ευχαριστιόσουν τα πάρτυ, αλλά καθόσουν και αναρωτιόσουν γιατί άραγε η μαμά σου έκανε όλη αυτή τη φασαρία;;;;
Να τον χαίρεστε, να είναι πάντα γερός και καλότυχος και να είστε κι εσείς καλά να σας χαίρεται κι εκείνος! 🙂
Μπράβο!!!!!!Χρόνισ πολλά και ωραία
Να χαιρόμασται την λεβεντιά σου
@Στέλλα
οχι ρε, με παρεξήγησες. Προφανώς και γούσταρα. Απλά, επειδή γενικώς περνούσα καλά εκείνη την εποχή, δεν πολυκαταλάβαινα το τί παραπάνω προσθετε όλη αυτή η διαδικασία.
Και αυτό το παραπάνω (είπα ότι) βρήκα:
Είναι οι μνήμες…