Και ενώ τα έχουμε βάλει για ύπνο, έχουν ηρεμήσει και συζητάμε αν θα παίξουμε κανά χαρτάκι ή αν θα πάμε κατευθείαν για ύπνο, ακούμε τις γνωστές (και-καλά)-ψιθυριστές φωνές που κάνουν όταν δεν θέλουν να τα ακούσουμε. Πάμε εκεί και στήνουμε αυτί. Η Ιωάννα εξηγεί στον Γιώργο πως λέει μέσα σε ένα βιβλίο (τη Φρικαντέλλα του Τριβιζά) ότι λένε τα πρόβατα τα κάλαντα.
Αρχι μπε μπέ και αρχί μπε μπε,
ψιλή μου μπε μπε μπε μπε μπέ…
Εμείς κρατιώμαστε να μην γελάσουμε δυνατά και πάρουν θάρρος…. Αλλά αυτά δεν μας χρειάζονται. Τους αρέσει τόσο πολύ που αρχίζουν και χτίζουν πάνω του… σε λίγο ξεχνάνε το ψιθύρισμα, και αρχίζουν να μετατρέπουν ότι θυμούνται σε σχετικό με πρόβατα…
“Αρνί, αρνί και καλαμάρι, δες και με, δες και με το αρμεγάρι”
“Ασπρος βασίλης έρχεται, και όλους μας αρμέγετε”
και συνεχίζουν ακόμα….
LoL LoL LoL…
Δηλαδής, μεθαύριο που θα μας πούνε τα κάλαντα ο μπουναμάς θα είναι γρασίδι?
;-D
Εχω πεθανει από τα γέλια! Αρχι μπεμπε και αρχι μπεμπε! 😀 😀 😀