Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Πολλά πράγματα έχουμε στο μυαλό μας τον τελευταίο καιρό, αλλά το εργαστήριο όχι μόνο δε το έχουμε αφήσει, αλλά το χρησιμοποιούμε και λίγο σαν ψυχοθεραπεία! Μόλις πατάμε το πόδι μας μέσα και ξεκινάμε να φτιάχνουμε πράγματα, όλα τα υπόλοιπα που μας απασχολούν φεύγουν από το μυαλό μας. Τίποτα δεν υπάρχει πέρα από το προτζεκτάκι που δουλεύουμε κάθε φορά.

Το πρώτο πράγμα που έχουμε τελειώσει μέσα στην καινούρια χρονιά (ίσως και από τα τέλη της προηγούμενης) είναι μια δεύτερη καρέκλα για το τραπέζι της κουζίνας μας. Μετά από αρκετή δοκιμή στην πρώτη καρέκλα, αποφασίσαμε πως είναι μεν πολύ ωραία, αλλά υπάρχουν πραγματάκια να διορθωθούν. Κυρίως στο μέγεθός της δηλαδή. Τη δεύτερη καρέκλα την κάναμε ίδιο σχέδιο, αλλά πιο κοντή (που και πάλι είναι ψηλότερη απ’ όλες τις άλλες καρέκλες μας) και πιο λεπτή (και πάλι είναι πιο βαριά από όλες τις άλλες). Έτσι έχουμε μια καρέκλα τώρα που είναι κάπως πιο διαχειρίσιμη. Την έχουμε πάρει και αυτή στην κουζίνα μας για δοκιμή. Εάν μετά από αρκετή χρήση μείνουμε ευχαριστημένοι, θα φτιάξουμε μαζικά τις επόμενες.

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να παίξουμε λιγάκι. Να φτιάξουμε μικρά πράγματα που είχαν όμως αρκετή δουλειά και μέσα από αυτά να μάθουμε και να εξασκηθούμε σε πιο λεπτοδουλειές και τον τόρνο μας.

Το πρώτο ήταν ένας δίχρωμος πλάστης. Κολλήσαμε δυο διαφορετικά ξύλα, τα κόψαμε έτσι ώστε το σχέδιο να πηγαίνει διαγώνια κάπως και μετά στον τόρνο για το κεντρικό κομμάτι του πλάστη. Ήταν μια πολύ ωραία εξάσκηση για το πώς κάνουμε όλο το μήκος να έχει ίδια διάμετρο. Στη συνέχεια φτιάξαμε πάλι στον τόρνο τα δυο χερούλια και στο τέλος κολλήσαμε τα πάντα μαζί και έτοιμος ο πλάστης.

Τώρα μένει να τον δοκιμάσουμε κιόλας!

Το δεύτερο προτζεκτάκι ήταν ένα στολίδι. Το είχε δει ο Κωνσταντίνος κάποια στιγμή και του είχε καρφωθεί να το φτιάξει, μάλλον γιατί ήταν αρκετά δύσκολο να γίνει, απαιτούσε τεράστια ακρίβεια στα κοψίματα και ήταν μεγάλη πρόκληση. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή τον κορόιδευα που ήθελε να το κάνει… Όμως σιγά σιγά μπήκα στην όλη προσπάθεια και στο τέλος όχι μόνο κατέληξα να είμαι σούπερ περήφανη που το καταφέραμε, αλλά ψάχνω να δω τι άλλο παρόμοιο θα κάνουμε! Η τεχνική λέγεται inside out turning και υπάρχουν και πολύ πιο εύκολα πρότζεκτ από αυτό εάν θέλει κανείς να το δοκιμάσει. Εμείς πήγαμε κατευθείαν στον boss νομίζω!

Αυτή είναι η αρχή. Δυστυχώς η μόνη φωτογραφία από το δεύτερο γύρο τορναρίσματος είναι αυτή:

Το τελικό αποτέλεσμα όμως είναι αυτό:

Θα βάλουμε και ένα όμορφο γατζάκι στην κορυφή και έτοιμο. Έγινε πάρα πολύ ωραίο και στην πορεία μάθαμε πολλά πράγματα. Το επόμενο θέλω να το κάνουμε από ένα κομμάτι κερασιά που έχουμε, πιστεύω θα γίνει πολύ όμορφο.

Ο τόρνος μου αρέσει πάρα πολύ. Έχω πολλά να μάθω ακόμα και το έχω ρίξει στην παρακολούθηση βίντεο στο youtube. Μπορείς να φτιάξεις όμως υπέροχα πράγματα…