Σήμερα το πρωί, ενώ πηγαίναμε στο σχολείο με την Ιωάννα:
Ιωάννα: Μαμά, εγώ εάν δω το πρώτο αστέρι θα κάνω μια ευχή. Ή μάλλον, πόσες ευχές μπορώ να κάνω;
Εγώ: Τρεις ευχές (κλασικό έτσι;)
Ιωάννα: Ωραία τότε η πρώτη μου ευχή θα ήταν να είναι όλοι καλά.
Εγώ: Μπράβο, πολύ ωραία ευχή αυτή.
Ιωάννα: Η δεύτερη ευχή μου θα ήταν να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Εγώ: Μμμμ, ωραία ευχή είναι αυτή, αλλά δύσκολη Ιωάννα μου.
Ιωάννα: Γιατί;
Εγώ: Ε, γιατί ο κάθε ένας είναι ευχαριστημένος με διαφορετικά πράγματα που μπορεί καμιά φορά να είναι αντίθετα.
Ιωάννα: Όπως το φεγγάρι που ήθελε τις ακτίνες του ήλιου;
Εγώ: Ναι, έτσι (χωρίς να είμαι σίγουρη κιόλας, αλλά φτάνουμε στο μεταξύ στο σχολείο και θέλω να ακούσω και την τρίτη ευχή). Και η τρίτη σου ευχή ποιά θα ήταν;
Ιωάννα: (το σκέφτεται κάμποσο) Να είχαμε για πάντα νερό!
ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Παίρνω πίσω αυτό για το “poor guy”!!!
;-D
Ωωωωωωω! Και οικολογικές ανησυχίες βλέπω!!!!!!!
😉
Αυτο που προσεχω εγω ειναι οτι οι ευχες της ηταν ολες για… ολους, για το κοινωνικο συνολο. Αξιοθαυμαστο θα ελεγα. Την παντρευομαι! 😉 (αφου πηρε πισω και η Σοφια το “poor guy”).
Οσο αφορα το “να είναι ολοι ευχαριστημένοι”, την βρισκω μια θαυμασια ευχη, οχι λιγοτερο απραγματοποιητη απο το “να ειναι ολοι καλα” (σιγουρα βεβαια τρομερα απίθανη). Πραγματι αν οι ανθρωποι ειναι οπως ακριβως τωρα, θα υπαρχουν συγκρουσεις, αλλα δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να ονειρευομαστε εναν αλλο κοσμο με ανθρωπους εκλπηκτικα και σφαιρικα μορφωμενους (“εξελιγμενους”, αν το “μορφωμενους” σας φερνει προς “διαβασμενους”) που θα μπορουν να επιλυουν τις συγκρουσεις μεταξυ τους αλλα και με τον ευατο τους (μην παραλειψουμε τις συγκρουσεις με τους εαυτους μας εε?)
Προφητική η ανησυχία της θα μπορούσες να πεις….
Ίσως να είναι από το μέρος ότι εγκεφάλου μας που δεν χρησιμοποιούμαι εμείς και η νέα γενιά έχει πολλούς λόγους* να το κάνει….
Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου…:o)