Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ναι, ναι, Παρίσι!
Αυτή τη φορά οι καταστάσεις ήταν τέτοιες που μου επέτρεψαν να εκμεταλλευτώ το επαγγελματικό ταξίδι του Κωνσταντίνου και να πάω μαζί. Μικρό κόστος και κόσμος να κρατήσει τα παιδιά δηλαδή. ΄Ετσι τώρα γράφω από το όμορφο, ηλιόλουστο (αν και κρύο θα έλεγα) Παρίσι!
Το πρωί ο Κωνσταντίνος δουλεύει κι εγώ τριγυρνάω. Το απόγευμα θα τριγυρνάμε μαζί.
Χτες επισκέφτηκα την περιοχή Le Marrais, μια πολύ όμορφη περιοχή με άπειρα μαγαζιά, καφέ και μπιστρό, μουσεία και κήπους.

Σήμερα έχουμε έρθει στα περίχωρα του Παρισιού, σε μια κωμόπολη που λέγεται Chantilly. Οι άλλοι πήγαν για δουλειά κι εγώ πήγα επίσκεψη στο κάστρο που υπάρχει εδώ. Μιλάμε για ένα πολύ όμορφο κάστρο, με χώρους απίστευτους μέσα, πολυτελείς και επιβλητικούς, ενώ έξω έχει κήπους που θες μια μέρα να γυρίσεις.

Οι πρώτες εντυπώσεις:
Οι Γάλλοι μοιάζουν αρκετά με τους Έλληνες. Χάλια οργάνωση, καθυστερήσεις, ουρές, καμιά ευγένια στους δρόμους από τους οδηγούς και οι περισσότεροι δίνουν χάλια οδηγίες. Μέχρι στιγμής δεν μου έχει τύχει όμως να μην με εξυπηρετήσουν επειδή δε μιλάω γαλλικά. Σίγουρα δεν μιλάνε όλοι αγγλικά εδώ όπως στην Ελλάδα, αλλά μια χαρά συννενοείσαι αν προσπαθήσεις λίγο.
Το Παρίσι και τα περίχωρα είναι πραγματικό όμορφα. Έχουν όλα μια απλωσιά βρε παιδί μου. Δεν σου δίνεται πουθενά η εντύπωση της τσιμεντούπολης. Ίσα ίσα, το Παρίσι σου δίνει την αίσθηση μιας παλιάς, όμορφης και εντυπωσιακής πόλης. Υπάρχουν βέβαια και μεγάλα, μοντέρνα κτήρια, αλλά τα περισσότερα είναι παλιά, βαριά, επιβλητικά. Ίσως από την άλλη να είναι μόνο οι περιοχές που έχω δει μέχρι τώρα, δεν ξέρω.
Οι μετακινήσεις είναι πολύ εύκολες με το μετρό. Έχουν 14 γραμμές, συν τρένο και λεωφορεία, άρα είναι πανεύκολο να πας όπου θελήσεις. Υπάρχει δίκτυο ποδηλάτων τα οποία μπορείς να νοικιάσεις και να γυρίσεις την πόλη έτσι. Υπάρχουν πολλά μέρη όπου μπορείς να πάρεις και να αφήσεις τα ποδήλατα και εφόσον η πρώτη μισή ώρα είναι δωρεάν, μπορείς να γυρίσεις την πόλη με το ποδήλατο δωρεάν.
Επίσης το φαΐ που το φοβόμουνα, μέχρι στιγμής δεν έχει αποτελέσει πρόβλημα. Οι Γάλλοι πίνουν πολύ κρασί, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το φαγητό και μετά, έτσι για να φύγει το αλκοόλ, πίνουν κονιάκ! Ή καφέ (που εμείς λέμε γαλλικό, αυτοί όχι), σε κούπες του εσπρέσο.
Οι πρώτες εντυπώσεις λοιπόν είναι πολύ θετικές. Θα δώσω περισσότερες λεπτομέρειες τις επόμενες μέρες.