Συνέχεια από το “Στην Αθήνα μόνη“…
Έφτασα λοιπόν στο χώρο της συνάντησης, φορτωμένη και καταϊδρωμένη (παρά τη βροχή είχε και ζέστη). Στην αρχή ήμουν μόνη και δεν ήξερα κανέναν, όμως μετά από λίγο κατέβηκα να πιω λίγο νερό και είδα μια ψηλή και ωραία κοπέλα να μπαίνει. Ήμουν άμεσα απολύτως σίγουρη πως αυτή ήταν η Άσπα! Και αυτή παρομοίως με αναγνώρισε αμέσως και αρχίσαμε φωνές, αγκαλιές και φιλιά! Στη συνέχεια γνώρισα και τους υπόλοιπους της παρέας και από εκεί και πέρα ξεκίνησε νεος κύκλος διασκέδασης 🙂
Το event άργησε πολύ να ξεκινήσει και είχα ένα μικρό άγχος για αν θα προλάβω να φύγω στην ώρα μου για να πάρω το τελευταίο ΚΤΕΛ για Καλαμάτα. Ο Χρήστος είχε προσφερθεί να με πάει μέχρι εκεί, αλλά και πάλι έβλεπα πως η ώρα πιέζει.
Πρώτη μίλησε η Μαμά Δέσποινα, η οποία κέρδισε τις καρδιές όλων! Άμεση, έξυπνη, με χιούμορ και πολύ ταλέντο. Η μαμά που θα ήθελαν όλοι να έχουν! Μια πραγματική έμπνευση για όλους.
Μετά μίλησε η Άσπα (και λίγο ο Χρήστος στα πιο τεχνικά) για το Μαμά…δες, Μπαμπά…δες. Μπορεί να μη τους γνώριζα προσωπικά μέχρι τότε, αλλά εγώ ένιωσα περήφανη για την ομιλία τους, λες και ήταν δική μου! Και με τίμησαν πολύ γιατί αναφέρθηκαν σε μένα και ως Στέλλα και ως Συνταγές της Παρέας.
Τέλος μίλησε η Νάνσυ Μαλλέρου για το Life Coaching. Εγώ θεωρώ πως είχαν βάση τα όσα είπε και θα έπρεπε να την ακούσει πολυς κόσμος, απλώς το να πεις τόσα πολλά και σημαντικά μέσα σε 15 λεπτά σε αναγκάζει να τα πεις λίγο “πασαλλειμένα” και μπορεί να παρερμηνευθούν εύκολα. Όμως μου άρεσε η ομιλία της.
Δείτε φωτογραφίες και περισσότερες εντυπώσεις στο ποστ της Άσπας.
Και βέβαια μετά ακολούθησε μπουφές και κουβεντούλα όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω και να γνωρίσω καλύτερα bloggers και μη, να μάθω για πολλές καινούριες ιδέες και φυσικά να περάσω καλά.
Η ώρα είχε περάσει και βέβαια το ΚΤΕΛ δεν το προλάβαινα. Η αλήθεια είναι πως δε με πείραξε και πάαααρα πολύ αυτό (ματς Κωνσταντίνε μου 🙂 ) γιατί βγήκαμε για φαγητό με τους 4 και τη Φλώρα και περάσαμε τέεεεελεια!!!
Η εκδρομή μου θα έχει ένα ακόμα τελευταίο ποστ με τη συνέχεια 🙂
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Στην Αθήνα μόνη
XAXA, δεν ξέρω για την Μαμά Δέσποινα, αν και I take your word for it, αλλά εσύ είσαι η μαμά που όλοι θα θέλανε να έχουνε!!! ;-ΡΡΡ (Και αν δεν με πιστεύεις θα βάλω και το άλλο σου παιδί να υπογράψει, χοχοχοχο, και το άλλο, και το άλλο, και το άλλο!! ;-ΡΡΡ)
Χιχιχιχχιι, ωραία, είδες που αναγνωρίζουνε και άλλοι την αξία σου?
;-D
Από τη Μαμά Δέσποινα άκουσα τα καλύτερα ΚΑΙ για εσένα ΚΑΙ για τις Συνταγές (κάτι για πατζάρια μου έλεγε!)
Νομίζω Στέλλα ότι όχι μόνο εμείς αλλά όλοι όσοι είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν πρέπει να νιώσανε περήφανοι!
Και πριν περάσεις… στα κόλλυβα… διάβασε και κάτι για τον δημιουργό τους που βρήκα τυχαία σήμερα εδώ! 😀
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Τον κλάψαμε τον μακαρίτη :)
Sophia άσε, η μαμά Δέσποινα είναι το κάτι άλλο! Τώρα κι εγω βέβαια προπονούμαι να τη φτάσω 🙂 Τα τόσα παιδιά που έχω αποκτήσει τελευταία (κυρίως ενήλικα χχχααααχαχααχααα) καλά θα κάνουν να φροντίζουν τη μαμά τους!
Σοφία μου τα είπε κι εμένα τα καλά λόγια για τις Συνταγές και τα πατζάρια κονσέρβα της 🙂 Αν ήταν και για μένα τα καλά λόγια, την ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που ήταν αμοιβαία η συμπάθεια! Να τη χαίρεσαι τη μαμά σου, είναι σπάνιος άνθρωπος (το οποιο φυσικά εσύ ξέρεις καλύτερα 🙂 )
Χρήστο έλα, μη με κάνεις να κοκκινίζω!
Το διάβασα το άρθρο και ήταν πολύ ενδιαφέρον. Να γιατί ήταν λοιπόν ο Σκαρμούτσος εκεί. Μα τι άσχετη που είμαι αχχαχαχααχαα!
XAXA, τα ενήλικα παιδιά σου έχουνε να πούνε εξαιρετικότερα των εξαιρετικών λόγια για σένα και προτιθέμεθα να σου κάνουμε όλα σου τα χατήρια έτσι όπως μας κανακεύεις!!!!!! Αλήθεια, μήπως φτερνιζόσουνα όλο το απόγευμα?
;-ΡΡΡΡ