Το δεσποτάκι λοιπόν (Ash στα αγγλικά) έχει γίνει το αγαπημένο μας ξύλο. Σκληρό και γερό, με καταπληκτικά νερά που δεν τα βλέπεις μέχρι να το τρίψεις και να το λουστράρεις.
Κάποια στιγμή η Στέλλα έπεσε στο instagram σε μία φωτογραφία από κάποια πολύ περίεργα πόδια τραπεζιού.
Μόλις τα είδα είπα “Κάτι τέτοιο θέλω να κάνουμε!”
Και έτσι ξεκινήσαμε.
Σαν πρώτο βήμα η Στέλλα έφτιαξε το μοντέλο των ποδιών σε χαρτί:
Η Στέλλα έφτιαξε δύο από αυτά (διαφορετικά ώστε να μπορεί το ένα να περνάει πάνω από το άλλο). Επειτα πήρα αυτο τα σχέδια και προσπάθησα να βγάλω δύο πόδια στο sketchup που να ταιριάζουν με αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό:
Επόμενο βήμα ήταν να προσθέσουμε καπάκι. Μετά από κάμποσες δοκιμές καταλήξαμε στο εξής:
Στο καπάκι βάλαμε ένα μικρό κομμάτι από κερασιά στη μέση για να γίνει αρκετά πλατύ και να μην είναι μονότονο. Το sketchup όπως πάντα μας δίνει την δυνατότητα να δούμε το σχέδιο πριν ξεκινήσουμε να χαλάσουμε ξύλα.
Αφού μας άρεσε το αποτέλεσμα φτιάξαμε το περίγραμμα των ποδιών σε χαρτόνι σε φυσικό μέγεθος. Για τα πόδια αγόρασαμε δύο μαδέρια ξύλο, και κολλήσαμε κομμάτια ξύλου ώστε να χωράει τα χαρτόνια.
Ηταν λίγο σαν παζλ να μπορέσουμε να το βγάλουμε με όσο το δυνατόν λιγότερο χαμένο ξύλο, και όσο το δυνατόν να ταιριάζουν τα νερά του ξύλου:
Στην παρακάτω φωτογραφία, έχω σημειώσει τα 5 διαφορετικά κομμάτια που κολλήσαμε.
Το κόψαμε στην κορδέλα λίγο μεγαλύτερο από αυτό που είχαμε σημειώσει:
Και μετά στο τριβείο/σβούρα το φάγαμε να έρθει ακριβώς στο περίγραμμα που είχαμε κάνει με το χαρτόνι:
Μετά η Στέλλα με το τροχάκι, γύρισε τις γωνίες ώστε να δώσει το επιθυμιτό αποτέλεσμα:
Το καπάκι ήταν πιο έυκολο. Για αρχή κολλήσαμε τρία κομμάτια ξύλο (δύο δεσποτάκι με ένα κομμάτι κερασιά στην μέση):
Για το κόλλημα κάναμε γκινισιά (άραγε υπάρχει άλλος όρος? Αυτόν έχω ακούσει από τον πατέρα μου) στον δίσκο:
Κόψαμε τα τέσσερα κομμάτια σε γωνίες στα επιθυμητά μεγέθη (δεν έχω φωτο εδώ: επειδή δεν είχαμε μηχάνημα για να κάνουμε το κόψιμο ακριβείας, πήγαμε σε άλλο εργαστήριο και τα κόψαμε) και τα κολλήσαμε όπως θα κάναμε μία κορνίζα. Στρογγυλέψαμε τις γωνίες με το ρούτερ και έτοιμο:
Σημειώσεις:
- στην αρχή δοκιμάσαμε να το περάσουμε βερνίκι εμείς, αλλά το αποτέλεσμα με το βερνίκι που αγοράσαμε δεν μας άρεσε: δεν είχε γίνει λείο, και είχε κάνει και κάποια αντίδραση που το έκανε να κολλάει μήνες μετά. Το συζητήσαμε με έναν λουστραδόρο εδώ στην Καλαμάτα, του το πήγαμε, το έτριψε και το πέρασε βερνίκι με πιστόλι αυτός, και έγινε όπως το θέλαμε.
- Δεν έχουμε βάλει ακόμα το κρύσταλο στην μέση.
Φοβερό! Και το σχέδιο και η ανάρτηση με τα βήματα ένα ένα! Ευχαριστούμε!