Χτες το βραδάκι καθόμασταν έξω στην αυλή μας. Ο δικός μας Γιώργος και ο φίλος του, αφού είχαν κάνει ποδήλατο και παίξει για ώρες, κάθισαν να πιούν χυμό. Ήπιαν από δυό ποτήρια ο καθένας και μετά αναρωτήθηκαν που να είναι η Ιωάννα. Τους είπα ότι έχει πάει στην ταβέρνα από πάνω
(σημείωση: ακριβώς από πάνω από εμάς, μας χωρίζει δηλαδή μόνο ένας χωματόδρομος, είναι η ταβέρνα του παππού του Κωνσταντίνου, την οποία δουλεύει τώρα ένας από τους γιούς του. Είναι πολύ καλή ταβέρνα και οι θείοι εκείνοι αγαπημένοι. Καθημερινά φυσικά θα μιλήσουμε, κάποιες φορές πάμε και για φαγητό. Τα παιδιά, και ειδικά η Ιωάννα, πάνε συχνά επίσκεψη για ένα γεια. Καμιά φορά τα κερνάει η Ελένη πορτοκαλάδα και πιο συχνά τα κερνάει τηγανιτές πατατούλες – που έχει πάντα στο τηγάνι).
Τα δυό παιδιά λοιπόν λιγουρεύτηκαν και μια πορτοκαλάδα. Είχα τις αντιρρήσεις μου για διάφορους λόγους. Δε μου αρέσει να πίνουν αναψυκτικά, είχαν ήδη πιεί δυο ποτήρια φυσικό χυμό και δε θέλω να πηγαίνουν να ζητάνε τζάμπα πορτοκαλάδες. Ο Γιώργος βέβαια είπε ότι έχει χρήματα και θα τις πληρώσει. Οπότε τους είπα: “αφού είπαμε, ήπιατε χυμό. Δεν πάτε καλύτερα για πατατούλες;”.
Ενθουσιάστηκαν. Ο Γιώργος πήρε το πορτοφόλι του. Ρώτησε πόσο κάνουν οι πατάτες (για να είναι σίγουρος ότι του φτάνουν τα χρήματα) και πήγαν γεμάτοι χαρά να γίνουν πελάτες και να παραγγείλουν πατάτες. Τους είπα να κεράσουν φυσικά και την Ιωάννα. Έτσι τα παιδιά μου χτες το βράδυ, βγήκαν έξω για φαγητό!!!!
Το θέμα όμως έχει και συνέχεια. Πήγαν λοιπόν εκεί, κάθισαν στο τραπέζι και παραγγείλαν μια μερίδα πατάτες. Αφού τελείωσαν και τις έφαγαν όλες, σηκώθηκε ο Γιώργος να πληρώσει. Ο θείος όμως δεν ήθελε να τους πάρει χρήματα. Οπότε όταν τον ρωτήσαν πόσο κάνουν, τους είπε 60 ευρώ, γιατί ήταν λέει καλής ποιότητας οι πατάτες :). Όμως ο Γιώργος δεν το έχαψε (είπαμε είχε ρωτήσει πριν και του είχαμε πει ότι κάνουν οι πατάτες γύρω στα 3 ευρώ – 1,5 έλεγε ο άλλος Γιώργος). Και κάθε φορά που του έλεγε ο θείος 60 ευρώ, αυτός του απάνταγε διάφορα: “δεν είναι δυνατόν να κάνουν 60 ευρώ”, “εάν είχα πάρει 6 μερίδες πατάτες, 4 μπριζόλες και 10 πορτοκαλάδες, μάλιστα, θα ήταν 60 ευρώ”, “θέλω να δω τον τιμοκατάλογο” και τέτοια. Αφού δεν τους είπε πως θα καλέσει την αστυνομία ή την εφορία, πάλι καλά :). Μάλιστα όταν ο θείος του είπε: “Είναι γιατί σου χρεώνω και το πιάτο. Θα το πάρεις μαζί μετά”, ο Γιώργος αποκρίθηκε: “Δεν το παραγγείλαμε το πιάτο. Αφού δεν το παραγγείλαμε δεν είμαστε υποχρεωμένοι και να το πληρώσουμε. Το έχει πει και ο μπαμπάς!” (*) Στο τέλος, αφού ο Γιώργος ήθελε οπωσδήποτε να πληρώσει, αλλά “την κανονική τιμή”, η Ελένη του είπε να δώσει 1,5 ευρώ. Εμείς (που δεν είχαμε αντέξει και είχαμε πάει από εκεί πια -αφού είχαν όμως παραγγείλει και σχεδόν φάει- και παρακολουθούσαμε με περηφάνια το διάλογο) του είπαμε να αφήσει και 10% μπουρμπουάρ. Το υπολόγισε ο Γιώργος και άφησε και 15 λεπτά στο τραπέζι.
Έτσι, ευχαριστημένα πια τα παιδιά, πήραν τα ποδήλατά τους και επέστρεψαν στο σπίτι. Και από πίσω εμείς, δυο χαζογονείς, που χάρηκαν πολύ που είδαν τα παιδιά τους να φέρονται τόσο καλά. Και καθόλου δεν τους ένοιαζε εκείνη την ώρα ότι τα παιδιά τους έφαγαν έξω σε ταβέρνα, νόστιμες πατάτες, ενώ εκείνοι είχαν κάτσει σπίτι και δεν είχαν φάει τίποτα!!!
(*) Το ξέρατε ότι εάν κάτσετε σε ένα τραπέζι και σαν φέρουν (όπως κάνουν παντού) ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό, χωρίς φυσικά να το έχετε ζητήσει, ΔΕΝ είσαστε υποχρεωμένοι να το πληρώσετε; Το ίδιο ισχύει και για το ψωμί αλλά και για ό,τι φέρνουν στο τραπέζι σας το οποίο εσείς δεν έχετε ζητήσει.
XAXA, δεν πειράζει, θα πάμε μαζί αύριο!!!!! Εγώ λέω να πάρω τίποτε σε μπριζολικά και τέτοια!!
;-D
Πολυ μου αρεσε ολη αυτη η σκηνη!
Να τα χαιρεσαι τα καμαρια σου!
Μετα τιμης,
Πυγμαλιων.