Και να που ο Γιώργος μας έγινε και επισήμως 8 χρονών.
Είναι ένα γλυκύτατο παιδάκι με τα καλά του και τα κακά του, όπως όλα τα παιδάκια (και όλοι οι άνθρωποι δηλαδή).
Είναι πονετικός και θα σε περιποιηθεί εάν σε δει να το χρειάζεσαι. Έχει αρκετό χιούμορ και του αρέσει πάρα πολύ να κάνει αστεία και λογοπαίγνια. Είναι και πειραχτήρι και πειράζει όλο τον κόσμο. Μόνο που πολλές φορές δεν ξέρει που να σταματήσει, κυρίως με την αδερφή του που δεν σηκώνει και πολλά. Όμως ο ίδιος δέχεται όλες τις πλάκες που μπορεί να του κάνεις και μάλιστα με ευχαρίστηση.
Του αρέσει να παίζει στον υπολογιστή. Πολύ. Αγαπημένο του παιχνίδι τον τελευταίο καιρό το Lego Star Wars 2. Εάν δεν υπήρχαν κανόνες στο σπίτι να τον σταματάνε, νομίζω θα μπορούσε να παίζει όλη μέρα. Δεύτερο αγαπημένο του τα ίδια τα lego. Μπορεί και με αυτά να παίζει ώρες ατελείωτες φτιάχνοντας ιστορίες και δημιουργώντας καινούρια πράγματα.
Αγαπημένος του συγγραφέας ο Ευγένιος Τριβιζάς. Άλλα βιβλία μπορεί να βαρεθεί να τα διαβάσει, όμως του Τριβιζά πραγματικά τα ρουφάει. Θα κοιτάξει επίσης βιβλία με κατασκευές και πειράματα. Και φυσικά εάν έχεις τη διάθεση να του διαβάσεις, θα ακούσει με μεγάλη ευχαρίστηση τα πάντα. Ακόμα καλύτερα εάν έχεις την όρεξη και τη φαντασία να του πεις ιστορίες από το μυαλό σου. Ο πατέρας μου το κάνει αυτό (με μεγάλη επιτυχία) και τα ξετρελαίνει και δυο παιδιά.
Αγαπημένα του χρώματα το κόκκινο και το μαύρο. Κυρίως το κόκκινο όμως. Κόκκινα ρούχα, κόκκινα μολύβια, κόκκινα παπούτσια, κόκκινα τετράδια, κόκκινα ποτήρια…
Αγαπημένο του φαγητό η σούπα και μετά τα γιουβαρλάκια. Γενικώς είναι κρεατοφάγος. Ωμά λαχανικά και φρούτα του αρέσουν επίσης πολύ. Όσο για γλυκά… σοκολάτα να’ ναι κι ό,τι να ‘ναι!
Του αρέσει να τον αφήνω να μαγειρεύει και να ασχολείται στην κουζίνα. Με μεγάλη χαρά φοράει την ποδιά του και προσπαθεί να μαγειρέψει. Όπως όμως και σε όλα τα υπόλοιπα πράγματα, θέλει να πάει κατευθείαν στα δύσκολα. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις προσπαθώ να του εξηγήσω πως δεν γίνεται να τα κάνει όλα αμέσως. Πρέπει πρώτα να κάνει τα εύκολα, να μάθει και μετά να πάει στα δύσκολα. Στη μαγειρική βέβαια αυτό το καταλαβαίνει λίγο καλύτερα. Μέχρι στιγμής έχει φτιάξει τυροπιτάκια, αυγά βραστά και βοηθάει πάντα στα κέικ αλλά και στο αυγολέμονο.
Είναι αρκετά υπάκουος και εάν υπάρχει ένας κανόνας θα τον ακολουθήσει. Αρκετές φορές όμως πάει στο άλλο άκρο και αγγίζει τα όρια του υποχόνδριου. Εάν υποψιαστεί και μόνο πως κάτι μπορεί να του κάνει κακό στην υγεία, δεν πρόκειται να το πλησιάσει ούτε από μακριά.
Είναι επίσης ξεροκέφαλος. Εάν του μπει μια ιδέα, θα φτύσεις αίμα να του αλλάξεις γνώμη (εάν τα καταφέρεις). Εάν δε είναι και κουρασμένος, είναι ικανός να πέσει σε μαύρη κατάθλιψη για το πιο ασήμαντο πράγμα.
Έχει τετράγωνη λογική και σε εκπλήσσει πολλές φορές με τον τρόπο που σκέφτεται και με το πόσο εύκολα κατανοεί το πως λειτουργούν όλα γύρω του. Όχι μόνο τα πράγματα, αλλά γενικώς πως λειτουργεί ο κόσμος. Τον ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα οικονομικά θέματα, αλλά γενικώς του αρέσει πολύ να κάθεσαι να συζητάς μαζί του σα να ήταν ενήλικος, όλα τα θέματα και φυσικά θα σου απαντήσει ως τέτοιος. Ίσως τα δύο καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις με τον Γιώργο είναι να συζητήσεις μαζί του για διάφορα θέματα που αφορούν τον κόσμο και να παίξεις με τα lego.
Πήγαινα να πω πως δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικός. Όμως δεν είναι έτσι. Δεν μπορεί να λειτουργήσει καλά σε ομάδα. Αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα να μιλήσει με τον οποιοδηποτε. Δεν ντρέπεται δηλαδή και θα συζητήσει, θα ρωτήσει, θα μπει μέσα σε όποια συζήτηση του κινήσει το ενδιαφέρον. Απλώς δεν μπορεί να βρει κοινά με τα παιδιά της ηλικίας του και δεν ασχολείται ιδιαίτερα μαζί τους. Του αρέσει να κάνει παρέα με μεγάλους. Αυτό βέβαια τον απομονώνει κάπως στο σχολείο. Δεν θα κάνει παρέες έτσι απλώς και μόνο για να έχει παρέα. Και στα πάρτυ του καλεί μόνο τους κοντινούς του φίλους, τα 2-3 παιδιά με τα οποία ξέρει πως θα περάσει καλά.
Είναι πολύ ευγενικός και έχει καλούς τρόπους. Είναι όμως και απρόσεκτος, αφηρημένος, ατσούμπαλος, άχαρος, βαριέται να δώσει προσοχή στη λεπτομέρεια, βαριέται να δώσει προσοχή γενικώς στα καθημερινά, βαριέται τα απλά πράγματα. Εάν ήταν δυνατόν θα ήθελε να πάει κατευθείαν στην πυρηνική φυσική χωρίς να πρέπει να περάσει από την βαρετή εκμάθηση γραφής, ανάγνωσης κλπ. Στο σχολείο όλοι οι δάσκαλοι μέχρι στιγμής λένε για το πόσο έξυπνος είναι (λαμπρό μυαλό!), αλλά και πόσο αφηρημένος και στην κοσμάρα του. Το “στον κόσμο του” είναι σήμα κατατεθέν του. Αυτό φυσικά μας προκαλεί προβλήματα στο σχολείο, αλλά προσπαθούμε να το καταπολεμήσουμε.
Επίσης βαριέται κάθε είδους σωματική άσκηση κυρίως εάν έχει σχέση με μπάλα. Λίγο τον ενδιαφέρει το μπάσκετ τώρα τελευταία, αλλά όχι τίποτα τρελό. Χαιρόμαστε πολύ που άρχισε ιστιοπλοΐα φέτος και φαίνεται να του αρέσει πραγματικά πάρα πολύ. Τουλάχιστον βγαίνει από το σπίτι…
Φυσικά, ως γνήσια χαζομαμά, θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες για το παιδί μου. Η ουσία παραμένει ίδια: με τα καλά του και τα κακά του, εμείς τον λατρεύουμε. Κανείς δεν είναι τέλειος γονιός και ξέρουμε πως κάνουμε τα λάθη μας, όμως επίσης ξέρουμε πως η αγάπη είναι αυτή που χρειάζονται πάνω απ’ όλα τα παιδιά. Και αγάπη έχει από εμάς μπόλικη.
Χρόνια πολλά Γιώργάκη μου (που λέει και η Ιωάννα)!
Χμ… νομίζω, ήρθε η ώρα για Μικρό Νικόλα… Και σίγουρα για Garfield και Calvin & Hobbes…
;-D
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!!!
Εγώ περιμένω αγορίνα σε 2 μήνες και μ’ αρέσει να διαβάζω πως περνάς εσύ με τον δικό σου!
Ωραία η ιδέα και για το πάρτυ! Αλλά πολύ δουλειά η μαμαδική έτσι;
Να τον χαίρεσαι και πάλι!
maestria με το καλό! Πολύ δουλειά η μαμαδική, αλλά όπως θα έχεις ακούσει φαντάζομαι από παντού, αξίζει τον κόπο. Είναι μοναδικές όλες οι στιγμές που περνάς μαζί τους. Αγάπη και υπομονή θέλει και να τους φέρεσαι σαν να είναι κανονικοί άνθρωποι, όπως τους αξίζει δηλαδή. Δεν θα την άλλαζα με τίποτα τη δουλειά αυτή!