Ψάχνοντας στο μπλογκ για προηγούμενες βαρεμάρες (:)) βρήκα πως είχα ξαναβαρεθεί έτσι πριν δυο χρόνια!!! Εντάξει καλά είναι, μια φορά στα δυο χρόνια, μια χαρά να βαριέσαι και λιγάκι τη ζωή σου!
Ήμουν μάλλον σε λίγο καλύτερη κατάσταση, γιατί αντιμετώπισα με πολύ χιούμορ το θέμα. Χαίρομαι πολύ, γιατί αυτή είμαι. Και βλέπω επίσης πως δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα! Μόνο που έχουμε τελειώσει με το σπίτι πια.
Επίσης αυτό το ποστ μου έφτιαξε κάπως το κέφι. Τέρμα οι γκρίνιες περί βαρεμάρας. Πάμε να μαγειρέψουμε κάνα νόστιμο φαγητάκι, να μας φτιάξει η διάθεση ακόμα περισσότερο!
Κοίτα, άσε τα πιτσιρίκια στην γιαγιά και έλα!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΗΧΤΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ αλλά δεν προφταίνω να έρθω!!! Και πάνω που πήρα και τα ωραία μου λαχανικούλια!!
;-D
Αυτή η παλιά ανάρτηση πολύ με αντιπροσωπεύει, θα μπορούσα να την έχω γράψει κι εγώ! (Ακόμα και το θέμα των μαστόρων έχουμε ζήσει, αλλά ευτυχώς τέλειωσε και το δικό μας σπίτι).
Αυτά περνάμε οι μαμάδες με παιδιά αυτής της ηλικίας, μελαγχολούμε κιόλας καμιά φορά, αλλά μετά μας περνάει… Αλλά δεν είσαι μόνη, είμαστε κι εμείς εδώ! Όπως λένε και οι τρεις σωματοφύλακες: «Όλοι για έναν και ένας για όλους!»
Sophia είπαμε είμαι καλά. Έφτιαξα ωραίο φαγάκι, έφτιαξα και ωραίο γλυκάκι για μετά και έχω ηρεμήσει.
Aspa, έτσι είναι πράγματι όλες οι μαμάδες. Πάει μαζί με όλο το “πακέτο”. Μόνο που το πακέτο αυτό έχει και τόσα καλά και όμορφα που δε σε νοιάζει και τα ξεπερνάς. Κι αν έχεις και παρέα, ακόμα καλύτερα! Οπότε, “ένας για όλους και όλοι για έναν”!!!
Ε, μα τι λέμε όμως, πάρε το φαγάκι (καλά, αποκλείται να έχει μείνει, αλλά λέμε..) και κυρίως, το γλυκάκι, και έλα!! (Μήπως πεινάω??? Μήπως η φιλενάδα μου μαγειρεύει φανταστικά και είμαι φαν με τρέλα και κορδέλα???)! Και ήρεμη, πάλι σε θέλουμε!!! (Ψιτ, μόλις πήρα από το σχολείο και μια δόση βραβευμένων ιστοριών Nebula, χοχοχο!)
;-D