Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ήρθε ο καιρός να κάνουμε επανεξέταση στον Γιώργο για το θέμα της δυσγραφίας.

Στο Παίδων όλοι μείναν άφωνοι με την πρόοδο που έχει γίνει μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Είπαν χαρακτηριστικά πως δεν μπορούμε να μιλάμε για δυσγραφία πλέον. Τα γράμματά του είναι άψογα, η ανάγνωση έχει βελτιωθεί πολύ. Πλέον θα πρέπει να δουλέψουμε την ορθογραφία και την έκθεση. Αυτό το τελευταίο με εξέπληξε κάπως μπορώ να πω, γιατί μέχρι πριν λίγο καιρό ο Γιώργος δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να μεταφέρει τις σκέψεις του στο χαρτί. Τώρα δεν ξεχωρίζει παραγράφους, αρχή – μέση – τέλος και συχνά δεν βγάζουν νόημα τα όσα γράφει. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό…

Το θέμα βέβαια είναι πως έχει γίνει εξαιρετική πρόοδος και πως έχει αλλάξει και το παιδί εντελώς (και μάλιστα για αυτό το τελευταίο είμαι πολύ πιο ευχαριστημένη). Φυσικά έμειναν άφωνοι και με το γεγονός πως η διευθύντρια του σχολείου του ασχολήθηκε μαζί του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Χρωστάμε πολλά σε αυτή τη γυναίκα…

Πέρα από την επίσκεψή μας στο Παίδων, αυτό το ταξίδι είναι εξαιρετικά “γεμάτο” μέχρι στιγμής. Χτες είχαμε το πρωί το Παίδων, το μεσημέρι ραντεβού επαγγελματικό, το απόγευμα το ίδιο, μετά ένα ποτό στο Κολωνάκι, σουβλάκι και δεύτερο ποτό στο μπαρ “baba au rum” του Θάνου και του Χρήστου με φίλους.

Σήμερα το μεσημέρι πήγαμε ξανά εγώ με την Ιωάννα στο Κολωνάκι να της πάρουν μέτρα για το φόρεμα που θα φορέσει ως παρανυφάκι, χαζέψαμε λίγο στα μαγαζιά, μπήκε για πρώτη φορά σε λεωφορείο, μετά κάναμε την επίσκεψή μας στον οδοντίατρο (πονεμένη ιστορία…) και το απόγευμα στην Κατερίνα, να δούμε όλοι οικογειακώς τους φίλους μας. Εμείς χαρτάκι, κουβέντα και τηλεόραση, τα αγόρια υπολογιστή και μινιατούρες, τα κορίτσια ένα σωρό διαβολιές :).

Λίγες φορές έχουμε περάσει τόσο γεμάτες και όμορφες μέρες σε ταξίδι στην Αθήνα.