Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Προχτές αγοράσαμε καινούρια ζυγαριά. Ήμουνα σίγουρη πως κάτι πήγαινε στραβά με την προηγούμενη και πως έλεγε κάμποσα κιλά παρακάτω, αλλά δεν ήξερα πόσα. Της βάλαμε καινούριες μπαταρίες μήπως και φταίει αυτό, αλλά τίποτα. Εξακολουθούσε να με θεωρεί σιλφίδα (κάτι που δεν είναι και τόσο κακό εντέλει).
Παρότι λοιπόν ζούσα σε μια ευχάριστη ψευδαίσθηση πως δεν έχω πάρει καθόλου κιλά παρόλες τις σοκολάτες που καταναλώνω μετά μανίας, είπα να βρεθώ στον ρεαλιστικό κόσμο και να δω εντέλει τι ζημιά μου έχουν κάνει όλες οι Hershey’s.
Αγοράσαμε λοιπόν την καινούρια και τη φέραμε σπίτι. Ενδεικτικό του πόσο δεν θέλαμε να ανέβουμε πάνω της, ήταν πως ενώ τη φέραμε στο σπίτι, από το κουτί της δεν τη βγάλαμε. Τη βλέπαμε και την αγνοούσαμε. Μέχρι που δεν πήγαινε άλλο και το πήραμε απόφαση. Τη βγάλαμε από το κουτί της, θαυμάσαμε το ωραίο και μοντέρνο design, παραξενευτήκαμε λίγο με τα αυτοκολητάκια της (θα κάνω άλλο ποστ για αυτά), συζητήσαμε για το ποιό σημείο του μπάνιου θα ήταν αυτό που θα την αναδείκνυε περισσότερο και στο τέλος, αφού δεν μπορούσαμε να το καθυστερήσουμε άλλο, ανεβήκαμε πάνω. Αχ, τι ζημιά! Τα 56 κιλά μου έγιναν μεμιάς 59. Πιο γρήγορα δεν έχει παχύνει άλλος άνθρωπος!
Από σήμερα λοιπόν δίαιτα. Πάνε οι σοκολάτες, πάνε τα μπιφτεκάκια με πατατούλες…
Φέρτε μου πίσω την παλιά ζυγαριά! Άλλαξα γνώμη!