Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Μου προτάθηκε από τη Λεσπριτία να γράψω ένα μίνι cult τουριστικό οδηγό Καλαμάτας. Και μου φάνηκε καλή ιδέα.
Η Καλαμάτα είναι μια πολύ όμορφη πόλη, που συνδιάζει βουνό και θάλασσα. Παραδοσιακά προϊόντα είναι οι ελιές, το παστέλι, τα ξερά σύκα και φυσικά τα μαντήλια. Ο απλός επισκέπτης έχει να δει διάφορα σημεία της πόλης, την αγορά, το ναό των Αγίων Αποστόλων που υπήρχε και παλιά στο 5χίλιαρο, τα καφέ της παραλίας, τις ωραίες ταβέρνες, το κάστρο… Αν λοιπόν τα έχετε δει όλα αυτά και θέλετε να μπείτε λίγο πιο βαθιά στην πόλη, αν θέλετε να γνωρίσετε μικρά παραδοσιακά μαγαζάκια, να ψαχτείτε λίγο παραπάνω τέλος πάντων, αυτός ο οδηγός θα σας βοηθήσει. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζουμε:
1. Το παστέλι του κυρίου Ντέρου

Κάπου εκεί στην παλιά πόλη, είναι το μαγαζί του κυρίου Ντέρου. Μικρό και καθόλου χαριτωμένο θα έλεγα, έχει γύρω γύρω τζαμαρία. Μόλις μπεις μέσα, βλέπεις τρία-τέσσερα τραπεζάκια στα οποία κάθονται οι θαμώνες του μαγαζιού και πίνουν το ουζάκι που φτιάχνει ο ίδιος και τρώνε φρέσκο παστελάκι κομμένο σε μικρά  ρομβικά κομμάτια. Ηλικίες άνω των εξήντα, έχουν βρει εκεί το στέκι τους, τα πίνουν και τα λένε. Εκεί πήγαινε παλιά και ο παππούς, μετά τα ψώνια του στην αγορά, έπινε το ουζάκι του και μετά καβαλούσε το μηχανάκι και πήγαινε στην ταβέρνα. Γι’αυτό τράκαρε!
Οι τοίχοι του μαγαζιού είναι καλυμένοι με ράφια, στα οποία έχουν βρει βολική κατοικία τα μπουκάλια με το ούζο του κυρίου Ντέρου, καθώς και ένα σωρό είδη λικέρ (τοπικής παραγωγής επίσης). Ό,τι είδος λικέρ ζητάτε, εκεί σίγουρα θα το βρείτε. Μπροστά υπάρχει ένας μικρός πάγκος στον οποίο είναι εκτεθειμένα παστέλια συσκευασμένα, από αυτά που θα βρείτε σε όλα τα σούπερ μάρκετ εδώ. Μην κάνετε το λάθος να τα αγοράσετε, ούτε καν να τα κοιτάξετε.
Πίσω από αυτό τον πάγκο βρίσκεται πάντα ο κύριος Ντέρος, ένας εξαιρετικά ήσυχος και λιγομίλητος άνθρωπος. Θα του ζητήσετε να σας βάλει από το δικό του παστέλι, το φρέσκο, το μαλακό. Μόνο που θα έχετε φροντίσει να έχετε πολύ χρόνο μπροστά σας. Τίποτα δεν γίνεται βιαστικά εδώ. Όλα θέλουν το χρόνο τους. Αν είστε Αθηναίος και έχετε συνηθίσει να βιάζεστε και να αγχώνεστε, ξεχάστε το! Τίποτα δεν μπορεί να αγχώσει τον κύριο Ντέρο. Θα του ζητήσετε 5 παστέλια και αυτός θα κουνήσει απλώς το κεφάλι του και θα χαθεί πίσω από μια πορτούλα, σε ένα άλλο δωματιάκι, το οποίο είναι μάλλον και το εργαστήριό του. Μετά από κάνα 10λεπτο και ενώ εσύ έχεις αρχίσει να αναρωτιέσαι τι γίνεται εκεί μέσα και αν φτιάχνει τώρα το παστέλι ή έπαθε καμιά συγκοπή και έχεις μείνει εσύ να περιμένεις έξω ενώ αυτός βρίσκεται ήδη στον Άγιο Πέτρο (χτύπα ξύλο), εμφανίζεται ξανά, κρατώντας μια μεμβράνη που έχει πάνω μια λωρίδα παστέλι, στρυφογυριστή σαν σαλιγκαράκι. Το πράγμα δεν έχει τελειώσει εδώ, καθώς τώρα ξεκινά η διαδικασία του περιτυλίγματος. Θα ακουμπήσει τη μεμβράνη σε ένα χαρτί και θα το διπλώσει. Και μπορεί να σας φαίνεται κάτι απλό και γρήγορο, αλλά ο κύριος Ντέρος θα καταφέρει να το κάνει μια τελετουργία που θα κρατήσει 2-3 λεπτά. Και αυτό για το κάθε ένα παστέλι. Γιατί αφού τυλίξει το ένα παστέλι, θα πάει ξανά στο δωματιάκι του, θα φέρει το επόμενο και θα συνεχιστεί η ίδια διαδικασία μέχρι να τα έχει διπλώσει όλα.
Επειδή είστε ευγενικοί άνθρωποι, θα πάρετε τα παστέλια, θα πληρώσετε, θα πείτε ευχαριστώ πολύ, θα αγοράσετε και κάνα λικεράκι ή ένα ούζο αν είστε φαν του είδους και θα βγείτε. Και σας εγγυώμαι πως θα ξεχάσετε αμέσως όλη την καθυστέρηση και την αναμονή (αλλά και ίσως όλο τον υπόλοιπο κόσμο) μόλις ανοίξετε ένα από τα καλοδιπλωμένα παστέλια και το δοκιμάσετε. Μια φίλη από τη Δανία, όταν τα δοκίμασε, είπε πως είναι “καλύτερα και από το σεξ”.

Τα παστέλια αυτά είναι μαλακά, φρέσκα, φτιαγμένα μόνο από μέλι και σουσάμι. Όποιος έχει δοκιμάσει μέχρι σήμερα, πάντα στην επόμενή του επίσκεψη γυρνά πίσω στον κύριο Ντέρο.  Και εμείς κάθε φορά που πάμε Αθήνα, υποχρεωτικά περνάμε από εκεί να πάρουμε καμιά 10αριά παστέλια, για όλο τον κόσμο που τα περιμένει.