Δεν συνηθίζω να μιλάω για πολιτική ή να κάνω τέτοιου είδους ποστ. Αυτό όμως που διάβασα χτες με έχει ενοχλήσει πολύ.
Έγινε πρόταση από το ΠΑΣΟΚ στην κυρια Βασιλάκου (που ήταν υποψήφια με τους Οικολόγους και ταυτόχρονα είναι βουλευτής των Πρασίνων στο κοινοβούλιο της Βιέννης) να αναλαβει υφυπουργός Περιβάλλοντος. Και οι Οικολόγοι Πράσινοι είπαν ΟΧΙ.
Διάβασα διάφορα.
«Ενδεχόμενη συμμετοχή μας σε κυβέρνηση, θα έπρεπε να στηρίζεται σε προγραμματικές συμφωνίες, σε θεματικές πλειοψηφίες στην κοινωνία, σε μια λαϊκή εντολή που θα απέκλειε αυτοδύναμες κυβερνήσεις, αλλά και στην ύπαρξη μιας κοινοβουλευτικής ομάδας των Οικολόγων Πράσινων που να μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις» συμπληρώνουν.
Εγώ αυτό το καταλαβαίνω ως: “προτιμάμε να κάνουμε κριτική από την απέξω, παρά έργο από μέσα”. Θα ήθελαν να έχουν 3 % και να μπουν στη Βουλή μόνοι τους. Πόσο θα επηρέαζαν έτσι τα πράγματα;;; Δηλαδή αν έχουν τη θέση του υφυπουργού ΔΕΝ θα επηρεάσουν;
Όσο και να το σκέφτομαι, αδυνατώ να βρω τη λογική πίσω από αυτή την πρόταση.
Επισημαίνουμε όμως ότι στόχος μας είναι να αλλάξουμε τις πολιτικές. Η συμμετοχή σε κυβερνητικές θέσεις δεν αποτελεί αυτοσκοπό για μας.
Δηλαδή για να καταλάβω. Πολιτικές ΔΕΝ μπορεί να αλλάξει κανείς αν είναι στην κυβέρνηση;;;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν δηλώσει επανειλημμένα εδώ και πολύ καιρό ότι είναι ανοιχτοί σε έναν προγραμματικό διάλογο ακριβώς γιατί διαθέτουν μια κουλτούρα συνεργασιών. Τέτοιος διάλογος ποτέ δεν έγινε ώστε να διαπιστωθούν συγκλίσεις και αποκλίσεις. Αυτό το έλλειμμα δεν μπορεί να το αναπληρώσει μια βιαστική πρόταση συμμετοχής κάποιου στελέχους μας στο υπουργείο περιβάλλοντος και μάλιστα ενώ είναι φανερό ότι μια πράσινη πολιτική αντίληψη θα πρέπει να διαπνέει όλα τα υπουργεία.
Δηλαδή θέλουν να μιλήσουν αλλά δε θέλουν να δράσουν;;; Δεν αναλαμβάνουν έργο γιατί δεν έχουν πρώτα μιλήσει αρκετά;;; Δεν τους φτάνει να έχουν στέλεχός τους μέσα στο υπουργείο αν δεν “διαπνέει” πράσινη πολιτική αντίληψη τα άλλα υπουργεία;;;
Οι Οικολόγοι Πράσινοι παραμένουμε ανοικτοί στον προγραμματικό διάλογο με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Τις επόμενες μέρες θα περιμένουμε τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και θα τοποθετηθούμε επί της ουσίας.
Και πάλι γυρνάμε στις ομιλίες. Και με τι δύναμη ακριβώς θα συμμετέχουν σε αυτές; Δεν έχουν καν μπει στη Βουλή. Ποιός θα δώσει μια δεκάρα για το τι λένε οι Οικολόγοι περί των προγραμματικών τους δηλώσεων;
Μου τη δίνει ο κόσμος που κάνει κριτική απ΄την απ’ έξω. Το τρώω στη μάπα κάθε μέρα μέσα στο site των συνταγών. Όλοι από τον καναπέ τους μια χαρά κριτική μπορούν να κάνουν. Για μπες μέσα κύριε να προσπαθήσεις να αλλάξεις τα πράγματα. Για μπες να δράσεις. Για μπες να δεις τη γλύκα.
Διάβασα πως φοβούνται ότι θα τους απορροφήσει το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας έτσι ένα τέλος στο κόμμα τους και ενισχύοντας το ποσοστό του άλλου. Αυτό θα γίνει κατά τη γνώμη μου μόνο αν το αφήσουν να γίνει.
Και στην τελική να πω το εξής: μετά από αυτό (και μέχρι να ακούσω μια δικαιολογία που πραγματικά να βγάζει νόημα), εγώ δεν τους υποστηρίζω πλέον. Λυπάμαι πραγματικά που τους ψήφισα. Με κάνανε να πω “ζήτω ο δικοματισμός”. Δεν ξέρω αν και άλλοι συμμερίζονται τις απόψεις μου, δεν ξέρω αν το ποσοστό που χάσανε με αυτή την αντίδραση είναι μικρότερο από το ποσοστό που θα χάνανε αν είχαν δεχτεί (γιατί σίγουρα υπάρχει κόσμος που τους υποστηρίζει σε αυτή την απόφαση). Αλλά εγώ προσωπικά απογοητεύτηκα.
Τους ψήφισα με συγκεκριμένο σκοπό: να μπει κάποιος μέσα στη Βουλή που να νοιάζεται πραγματικά για το περιβάλλον. Δεν πηγαίνανε ποτέ για να γίνουν κυβέρνηση, ούτε εγώ τους ψήφισα για να γίνουν. Όμως αν μπαίνανε, θα υπήρχε μια πράσινη φωνούλα εκεί μέσα . Δεν μπήκαν. Τους δώθηκε η ευκαιρία να μπ0υν και μάλιστα σε θέση που πραγματικά μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Δεν τη δέχτηκαν. Λυπάμαι ειλικρινά.
Να σημειώσω εδώ πως δε συνηθίζω να κάνω τέτοια ποστ γιατί μου τη δίνουν οι πολιτικές συζητήσεις. Αυτό έπρεπε να το βγάλω όμως από μεσα μου. Τα σχόλια είναι ελεύθερα και ανοιχτά, αλλά αν ξεκινήσει πολιτικός τσακωμός, εγώ απλως δεν θα λάβω μέρος.
Οι παραθέσεις είναι από τη σελίδα των Οικολόγων και από το Βήμαonline.
Κάποιος άλλος που τους ψήφισε χθες στο twitter σημείωνε ότι αν ήθελε να ψηφίσει ΠαΣοΚ θα το είχε ψηφίσει απευθείας και όχι μέσω των Οικολόγων Πράσινων. Επομένως κατά τη δική του άποψη καλώς αρνήθηκαν τη θέση.
Λες: Δεν τους φτάνει να έχουν στέλεχός τους μέσα στο υπουργείο αν δεν “διαπνέει” πράσινη πολιτική αντίληψη τα άλλα υπουργεία;;;
Προσωπικά αν τους είχα ψηφίσει φυσικά και δεν θα μου έφτανε η στελέχωση ενός υπουργείου αν η συνολικότερη κατεύθυνση δεν ήταν της αντίληψης που θεωρούν ότι έχουν οι ΟΠ, διότι η πολιτική είναι ένα συνολικότερο αποτέλεσμα και συντονισμός. Δεν κάνει ο καθένας ό,τι του κατέβει στο κάθε υπουργείο. Ολες οι δράσεις και οι πράξεις αλληλεξαρτώνται.
Και όντως ήταν πρόταση άρπα κόλλα πράγματι για απορρόφηση των ΟΠ, κατά τη γνώμη μου και αν έχει κάποιος παρακολουθήσει τη λογική συνεργασιών του ΠαΣοΚ στο παρελθόν. Δεν ξέρω αν κάτι έχει αλλάξει τώρα, αλλά αυτή η βιαστική “προσφορά” υπουργείου δεν μου άρεσε και καλά έκανα οι ΟΠ και την αρνήθηκαν. Διότι σέβονται όσους τους επέλεξαν γι’ αυτό που είναι οι ίδιοι και όχι όσοι θα ήθελα να ψηφίσουν ΠαΣοΚ και ψήφισαν εκείνους.
Και αν πράγματι νοιάζονται για το περιβάλλον οι ΟΠ και έξω από τη βουλή μπορούν πράγματι να βοηθήσουν με επικοδομητική κριτική και με τη δράση τους. Καμία κυβέρνηση δεν επιτρέπει ανεξάρτητη πολιτική στο κάθε υπουργείο. Το έργο κάθε κυβέρνησης διέπεται από κάποιους κεντρικούς άξονες και υποχρεωτικά όλοι οι υπουργοί δρουν μέσα σε ένα πλαίσιο. Αν αυτό δεν το έχεις κατανοήσει είναι και ο λόγος που δεν κατανοείς την στάση των ΟΠ, που μάλλον κάτι παραπάνω γνωρίζουν και δεν πάτησαν την πεπονόφλουδα. Αν τους ψήφισες μάλλον θα πρέπει να νιώθεις υπερήφανη που σε τίμησαν με συνέπεια και όχι απογοητευμένη.
Δες και το διάλογο που γίνεται εδώ http://panosz.wordpress.com/2009/10/07/ecogreens-73/ κυρίως στα σχόλια. Κάποιοι έχουν τη δική σου άποψη, κάποιοι τη δική μου ή ενδιάμεση. Ισως σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις μια και αναφέρεται και πώς ακριβώς έγινε η πρόταση και αποδεικνύεται ότι ένα μέρος ήταν και φάρσα του Λάλα προς τον Χρυσόγελο. Νομίζω θα σε διαφωτίσει αρκετά 🙂
Επίσης στο facebook σχολιάζεται η στάση των ΟΠ http://www.facebook.com/note.php?note_id=147468856047&comments
Ας τα πάρω ένα ένα.
Αυτό περί φάρσας του κ. Λάλα, ισχύει μόνο στο ότι δεν έγινε πρόταση προς τον κ. Χρυσόγελο αλλά προς την κα Βασιλάκου. Όμως κι εγώ αυτό έγραψα. Και οι παραθέσεις είναι από το ίδιο το site των Οικολόγων όπου υπερασπίζονται την απόφασή τους. Άρα πρόταση έγινε και απορρίφθηκε (ή αλλιώς είναι πολύ χαζοί οι Οικολόγοι). Τα όσα γράφω ισχύουν ακόμα και αν η πρόταση έγινε για το πρόσωπο της κας Βασιλάκου και όχι για το κόμμα. Και πάλι θα είχαν ένα άτομο μέσα σε υπουργείο, άρα και μεγαλύτερη δύναμη να περάσουν τις απόψεις τους.
Προφανώς υπάρχουν και πολλοί που συμμερίζονται την άποψη των Οικολόγων και δεν θα θέλανε να έχουν δεχτεί την πρόταση.
Εγώ δε θεωρώ πως είναι το ίδιο πράγμα να ψηφίσω Πασοκ και το ίδιο Οικολόγους εάν αυτοί αποφάσιζαν να συνεργαστούν. Δεν ειμαι κατά των συνεργασιών και θεωρώ πως θα μπορούσε να είχε γίνει κάτι καλό από όλο αυτό.
Παραθέτω ένα σχόλιο από την καλύβα στην οποία με παρέπεμψες:
Λέει ο Γιώργας:
“Ερχεται κάποιος (ο ΓΑΠ) και σου προτείνει τη θέση του υφυπουργού περιβάλλοντος. Δέν έχει ανάγκη την εκλογική σου στήριξη (μόλις κέρδισε θριαμβευτικά τις εκλογές), ούτε την στήριξη των βουλευτών σου (που δέν έχεις) για να κάνει κυβέρνηση. Να δημιουργήσει εντυπώσεις; Ισως. Για τους δικούς του λόγους τέλος πάντων.
Ομως το περιβάλλον είναι το δυνατό σου σημείο. Εχεις επεξεργασμένα πακέτα προτάσεων (όπως μας έλεγες προεκλογικά). Εχεις τους Ευρωπαίους Πράσινους που έχουν εμπειρία συμμετοχής σε κυβερνητικά σχήματα για να τους συμβουλευτείς. Μπορείς να καταθέτεις σωρηδόν τα πακέτα των προτάσεων σου για να γίνουνε νόμοι του κράτους. Και να αντιδράς έντονα άν βλέπεις οτι το υπουργείο πάει να κινηθεί σε άλλη κατεύθυνση. Γιατι δέν έχεις το φόβο μή σου πάρουν τη θέση (τί είχαμε τί χάσαμε) ούτε έχεις ανάγκη την όποια έυνοια του προέδρου του (άλλου) κόμματος όπως έχουν οι δικοί του υπουργοί. Αν δείς τα πράγματα να πάνε στραβά βάζεις και σύ στραβά το καπελλάκι σου και φεύγεις (σκούζοντας).
Γιατί όμως δέν το κάνεις;”
Εγώ συμφωνώ με αυτό απόλυτα.
Αναγνωρίζω πως παίζονται πολλά πίσω από αυτά. Παιχνίδια εξουσίας μεταξύ των Οικολόγων ίσως όπως γράφουν κάποιοι. Ακόμα κι έτσι, πάλι απογοητεύμενη είμαι, γιατί (σε έναν ιδανικό κόσμο το παραδέχομαι) θα περίμενα πως “the good of the many outweighs the good of the one” και δεν θα υπήρχαν τέτοιες μικρότητες.
Και ένα τελευταίο: ακόμα και αν έχουν όλα τα δίκια του κόσμου και η πρόταση του ΓΑΠ ήταν άκαιρη και λανθασμένη μια που ήταν προς ένα πρόσωπο και όχι προς το κόμμα, οι δηλώσεις που έχουν βγει και κάνουν, είναι -το λιγότερο- γελοίες. Και αυτό γιατί είναι μισόλογα που δεν βγάζουν νόημα. Ας έβγαινε να πει ξεκάθαρα τις θέσεις του και το γιατί δεν δέχτηκαν. Αυτά που έβγαλε ως ανακοινωση μόνο σύγχιση μπορούν να προκαλέσουν (όπως και έγινε). Άρα και πάλι απογοητευμένη δηλώνω.
Ένα από τα σημαντικά ατού της παρούσας μετενσάρκωσης των Οικολόγων (να πω ότι λόγω ηλικίας πρόλαβα κα τους Οικολόγους Εναλλακτικούς) είναι η συσσωρευμένη πολιτική εμπειρία λόγω της δικτύωσης με τους λοιπούς Ευρωπαίους Πρασίνους. Ακόμη κι αν κάποια πράγματα είναι δύσκολο να εξηγηθούν στη γλώσσα της ελληνικής πολιτικής, δεν παύουν να είναι σωστά αν αναλογιστεί κανείς το ευρύτερο πλαίσιο. Παρόμοια πρόταση είχε γίνει παλαιότερα δεκτή στη Γαλλία και το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αρνητικό, τόσο για το οικολογικό κίνημα, όσο και για το περιβάλλον.
Χωρίς να επεκταθώ, θέλω να πω το εξής που θα διαπιστώσουμε πολύ σύντομα: η προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα (και όχι μόνο) δεν είναι μόνο θέμα Υπουργείου Περιβάλλοντος, παρότι η ίδρυση τέτοιου είναι θετική. Αν υπάρχει ένα υπουργείο που προασπίζεται το περιβάλλον, υπάρχουν όλα τα υπόλοιπα (όλα!) που το επιβουλεύονται. Σκεφτείτε για μια στιγμή: τουρισμός, αγροτική ανάπτυξη, ενέργεια, πολεοδομική πολιτική, οδοποιία… Το να δημιουργήσεις ένα Υπουργείο που –εκτός από ό,τι σχετίζεται με το «ενοχλητικό» για τους άλλους αντικείμενό του- θα απομονωθεί και λόγω της έταιρης πολιτικής ταυτότητας του/της υπουργού του είναι ο καλύτερος τρόπος για να το ευνουχίσεις στην πράξη. Δεν πιστεύω ότι αυτή ήταν η πρόθεση του ΓΑΠ, αλλά εκτιμώ ότι ήξερε εκ των προτέρων πως η πρότασή του δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή. Οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί μάλλον θα τη δεχόντουσαν και αυτό κάτι λέει: πιστεύω πως η εποχή της πολιτικής αφέλειας έχει περάσει.
Κλείνω με κάτι αισιοόδοξο, πάλι από την ευρωπαϊκή εμπειρία: πριν από δυο δεκαετίες και οι Πράσινοι στη Γερμανία έμειναν έξω από το κοινοβούλιο λόγω του εκλογικού πλαφόν (εκεί μάλιστα ήταν 4%). Μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ασχολήθηκαν με την τοπική δράση και έχτισαν ένα εξαιρετικό κίνημα που δεν περιοριζόταν στην εκλογική στόχευση. Στις επόμενες εκλογές βγήκαν με 10% αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω αν θα γίνει κι εδώ το ίδιο, αλλά πιστεύω ότι πραγματικά δεν πειράζει και τόσο που δεν μπήκαν τώρα στη βουλή. Τα πράγματα αργούν να γίνουν στην ψωροκώσταινα, αλλά κάποια στιγμή γίνονται. Το παιχνίδι ακόμη παίζεται. Και είναι ντέρμπυ.
Ομολογώ ότι κι εμένα μου μπάζει νερά το σκεφτικό της άρνησής τους…
Αλέξανδρε εάν δεχτω πως έχουν συσσωρευμένη πολιτική εμπειρία, θα έπρεπε
1. Να μην την πατήσουν με τη φάρσα του κ. Λάλα.
2. Οι δηλώσεις που έκαναν να είναι πιο συγκροτημένες και λογικές.
Για να δεχτώ πως ήταν σωστή η σκέψη θα είχα την απαίτηση να κάνουν μια ανακοίνωση που δεν θα ήταν άρες μάρες κουκουνάρες, αλλά θα εξηγούσε ακριβώς τι έγινε και τους λόγους για τους οποίους δεν δέχτηκαν.
Μακάρι η πορεία τους από εδώ και πέρα να δείξει πως αξίζουν ξανά την ψήφο μου και μακάρι να έχουμε και εδώ μια επανάληψη αυτών που έγινε στην Γερμανία.
Δεν είμαι όμως αισιόδοξη.