Αυτές οι μέρες είναι πολύ κουραστικές. Λείπει ο καλός μου σε ταξίδι για δουλειές και είμαι μόνη με τα δυο πιτσιρίκια.
Το πρόγραμμα είναι πολύ βαρύ, ξύπνημα στις 7:10, να φροντίσω να είναι έτοιμα, φαγωμένα, με το δεκατιανό τους και στο σχολείο πριν τις 8:10 (με τα ποδήλατα πάντα). Μετά πρέπει να δουλέψω, να μαγειρέψω, να πλύνω πιάτα και να μαζέψω (συν κάτι πλυντήρια που έβαλα) και να τα έχω έτοιμα όλα πριν τις 1:15 που πρέπει να πάω να τα πάρω από το σχολείο. Επιστρέφουμε σπίτι, τρώμε και μετά ξεκινάει ο μαραθώνιος διαβάσματος. Πρώτα κάνω το πρόγραμμα για τη δυσλεξία με τον Γιώργο. Παράλληλα έχω το νου μου στην Ιωάννα, να την πιέζω λιγάκι να μην χαζεύει και να μου φέρνει όσα μαθήματα κάνει να τα ελέγχω. Όταν τελειώσουμε (μετά από μιάμιση ώρα περίπου), ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με την Ιωάννα, η οποία δε λέει να συγκεντρωθεί με τίποτα. Στο ενδιάμεσο πρέπει να πάω την Ιωάννα αγγλικά, να τη φέρω πίσω και μια ώρα αργότερα να πάω τον Γιώργο και να το φέρω πίσω.
Η ώρα έχει φτάσει πια 7. Αν όλα έχουν πάει καλά, τα παιδιά είναι πλέον διαβασμένα. Παίζουν μέχρι τις 8:15 και την ώρα αυτή την εκμεταλλεύομαι για να κάνω τις υπόλοιπες δουλειές μου και να κοιτάξω λίγο το σάιτ και τα μαιλ μου. Μετά πάμε για βραδινό. Κατά τις 9 παρά πάνε στα κρεβάτια τους και τους διαβάζω μέχρι τις 9 – 9:15 (ξαναρχίσαμε το Χόμπιτ). Μετά κλείνει το φως τους κι εγώ, εξουθενωμένη πλέον, κάθομαι ξανά στον υπολογιστή μου να τελειώσω ό,τι έχει μείνει στη μέση, να χαζέψω λιγάκι και κατά τις 10:30 να πάω στο κρεβάτι. Διάβασμα και για μένα και ύπνος πριν τις 12 γιατί την επόμενη έχει μια από τα ίδια….
Δεν παραπονιέμαι και τα καταφέρνουμε μια χαρά. Απλώς είναι κουραστικό. Μια μέρα όμως έμεινε μόνο σχολείου και δυο μέχρι να επιστρέψει ο καλός μου και μάλιστα με παρέα 🙂 οπότε και ελπίζω πως θα ξεχάσω αυτή την φορτωμένη εβδομάδα…
Τικ τακ, τικ τακ, ο χρόνος περνάει!!
;-))))))