Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Από τη Δευτέρα το πρωί λοιπόν είμαι ξανά στην Κύπρο. Ο καιρός είναι σχεδόν καλοκαιρινός και κυκλοφορούμε με κοντομάνικα. Έχει πολύ πλάκα να βλέπεις στολισμένα χριστουγεννιάτικα και να θέλεις να πας στη θάλασσα για μπάνιο!

Εδώ φυσικά μιλάμε όλη μέρα, κάνουμε και τις δουλειές μας, φτιάχνουμε κανένα cupcake αν υπάρχει παραγγελία και κυρίως… τρώμε!

Αποφάσισα να δοκιμάζω τουλάχιστον ένα καινούριο πράγμα την ημέρα. Με έχει πιάσει μια τέτοια διάθεση, να δοκιμάσω ακόμα και πράγματα που πιστεύω πως δε θα μου αρέσουν. Μικρή ήμουν πολύ δύσκολη σε κάτι τέτοια, τώρα έχω στρώσει αρκετά. Και βλέπω πως όσο μεγαλώνω τόσο πιο ευκολο μου είναι. Την Κυριακή το βράδυ που γύρισα σπίτι στον πατέρα μου, είχε φτιάξει συκωτάκι. Εγώ το συκώτι δεν το τρώω. Όμως πείναγα αφάνταστα, υπερβολικά, ήμουν εξαντλημένη κι ένιωθα πως θα λιποθυμήσω. Οπότε το έφαγα. Ναι, έφαγα συκώτι… Μετά από αυτό δε με σταματάει τίποτα!

Το ταξίδι λοιπόν αυτό θα είναι ένα οδοιπορικό δοκιμών. Και ποιός ξέρει, ίσως το κρατήσω και μετά 🙂

Μέχρι στιγμής έχω δοκιμάσει:

Γκουάβα.

Ένα φρούτο που μου θύμησε οπτικά τα κυδώνια. Το χρώμα τους ποικίλλει ανάλογα, από λευκό μέχρι το σομόν που δοκίμασα εγώ. Ήταν μαλακό και είχε υφή λίγο περίεργη που μου θύμησε ίσως λίγο αχλάδι. Με την περιγραφή της γεύσης έχω ένα μικρό πρόβλημα, γιατί δε μου θύμησε τίποτα. Το άρωμα μου έφερε στο μυαλό τα σαγκουίνια, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα ξινό σε γεύση. Στο κέντρο έχει πολλά μικρά σποράκια και γι αυτό το καθάρισα μια που έχω πρόβλημα με σποράκια και φλούδες. Όμως τρώγονται κανονικά, γιατί είναι μικρούλικα.

Έμαθα πως έχει πάρα πολλές βιταμίνες (4 φορές περισσότερη βιταμίνη C από το πορτοκάλι), φυτικές ίνες και Ω-3 και Ω-6 λιπαρά. Ένα εξαιρετικά θρεπτικό φρούτο λοιπόν.

Μου άρεσε αρκετά και πιστεύω θα ήταν πολύ ωραίο σε μαρμελάδα και σε σορμπέ.

Χαρουπόμελο.

Κάτι που ήθελα πολύ καιρό να δοκιμάσω. Ξέρω φυσικά πως υπάρχει και στην Ελλάδα, μόνο που σε μας πρέπει να πας σε ειδικά καταστήματα ή στα βιολογικά για να το βρεις. Θέλω να δω και τι διαφορά σε τιμή θα έχει, γιατί εδώ είναι αρκετά κοινό και έχει σε όλα τα σούπερ μάρκετ.

Είναι ένα πηχτό σιρόπι, σαν τη μελάσσα ίσως. Και είναι απλά πεντανόστιμο! Φανταστικό. Απίθανο. Το φαντάζομαι πάνω σε pancakes ή μέσα στον καφέ ή μέσα σε γλυκά αντί για ζάχαρη. Θα ήμουν ικανή να κατεβάσω το μπουκάλι νομίζω. Και είναι και αυτό εξαιρετικά θρεπτικό, καθώς είναι πλούσιο σε ασβέστιο, φώσφορο, υδατάνθρακες, βιταμίνες Α και Β, πρωτεΐνες και πολλά μεταλλικά στοιχεία. Έχει την ιδιότητα να καταπραΰνει το στομάχι και βοηθά στην ομαλή λειτουργία του εντέρου. Κάπως θα καταφέρω να φέρω μαζί μου ένα μπουκάλι δε γίνεται..

Ταχινόπιτα με χαρουπόμελο.

Θέλαμε να πάρουμε ταχινόπιτα απλή, αλλά βρήκαμε αυτή και είπαμε φυσικά να τη δοκιμάσουμε (αφού είχε τέτοια επιτυχία το χαρουπόμελο).

Είναι μια πιτούλα φουρνιστή, γλυκιά, που στο τέλος σου αφήνει μια ελαφριά γεύση ταχίνι. Μου άρεσε πολύ, αλλά θέλω να δοκιμάσω και την απλή ταχινόπιτα για να έχω ολοκληρωμένη άποψη του τι μου αρέσει περισσότερο 🙂