Δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη την υστερία που έχει πιάσει όλο τον κόσμο με τη γρίπη των πουλερικών. Ο κόσμος δεν μιλάει για τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πέσεις πάνω της, όσο και αν προσπαθήσεις.
Περπατάς αμέριμνος στο δρόμο και πήζει το μάτι σου από πρωτοσέλιδα εφημερίδων που κρέμονται απειλητικά στα περίπτερα.
Ανοίγεις την τηλεόραση όταν νομίζεις πως τελείωσε το δελτίο ειδήσεων και πετυχαίνεις έκτακτη ενημέρωση.
Πας να δεις καμιά είδηση στο ίντερνετ και το μόνο που βλέπεις είναι άρθρα για γαλοπούλες και κοτόπουλα.
Χτες που γυρίσαμε στην Καλαμάτα, τα παιδιά βρήκαν στην αυλή το κεφάλι μιας χήνας. Η γειτόνισσα εδώ μέσα στον πανικό έσφαξε όλες τις χήνες της και το κεφάλι μιας από αυτές γυάλισε φαίνεται στη γάτα και μας το έφερε πεσκέσι, να μας ευχαριστήσει για τα μεζεδάκια που της ρίχνουμε.
Προχτές μίλαγα με την αδερφή μου και με ρωτούσε για φαγητά νόστιμα και γρήγορα. Μόλις ανέφερα τη λέξη κοτόπουλο, το πρόσωπό της πήρε μια έκφραση έκπληξης ανάμεικτης με αηδία και απορία και αναφώνησε: “Μα αφού δεν τρώμε κοτόπουλο πια!”
Αχ, κόσμε. Γιατί πέφτεις στην παγίδα; Γιατί ψάχνεις για ευκαιρία να υστεριάσεις; Ψάξε το θέμα λίγο καλύτερα.
Ναι, υπάρχει η γρίπη. Ναι, έχει χτυπήσει πολλά πουλερικά. Ναι, έχουν κολλήσει και κάμποσοι ανθρώποι. Αλλά:
Κολλάει μόνο από την άμεση επαφή με ζωντανά, άρρωστα πουλερικά. Μόνο αυτοί που εκτρέφουν κοτόπουλα έχουν κίνδυνο (και πάλι όχι και τόσο μεγάλο γιατί ένα μικρό ποσοστό αυτών των ανθρώπων κόλλησε). Δεν υπάρχει κανείς κινδυνος από καλά μαγειρεμένα κοτόπουλα. Μόνο άνθρωποι στην Ασία έχουν μέχρι στιγμής αρρωστήσει.
Δε λέω πως δεν υπάρχει κίνδυνος ή πως δεν πρέπει να ενημερωνώμαστε. Αλλά ας λέμε να πράγματα με το όνομά τους. Ο κίνδυνος της πανδημίας είναι υπαρκτός, αλλά έχει μικρές πιθανότητες να εκδηλωθεί. Δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα για να τον εμποδίσουμε (εκτός του να τηρούμε τις βασικές συνθήκες υγιεινής, να πλενόμαστε καλά, να μη βήχουμε στη μούρη του άλλου και να πλένουμε και μαγειρεύουμε καλά τα φαγητά μας), γιαυτό ας ζήσουμε ήρεμα και ας αφήσουμε την υστερία για όταν θα υπάρχει σοβαρός λόγος.
Για όποιον θέλει να ενημερωθεί:
Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας
Ο Κόσμος και η Υστερία
- Η Ιωάννα λέει…
- ΟΧΙ
Ο κόσμος ψάχνει ευκαιρίες για υστερία, γιατί τις έχει ανάγκη. Οταν εμφανίστηκε η νόσος των τρελλών αγελάδων, για πόσο καιρό δεν τρώγαμε μοσχάρι, τα πέταξαν όλα τα μοσχαρίσια κρέατα και την πέσανε στα άλλα. Μετά απο λίγο καιρό βέβαια, τα φάγανε όλα μαζί…
Τώρα οι κότες, πάπιες, γαλοπούλες..αύριο τα ψάρια, χοιρινά..
Αντί να μας προβληματίζει τι προκαλεί τη νόσο, την κάθε νόσο που προκύπτει και θα προκύπτει (επεμβάσεις στη φύση, στις τροφές των ζώων, μόλυνση περιβάλλοντος), σφάζει η γειτόνισσα τις αθώες τις χήνες..
Μήπως πρέπει να πνίξω και το καναρίνι μου τώρα?