Να ‘μαστε λοιπόν πίσω, μετά από 9 μέρες κάμπινγκ.
Έχω πάρα πολλά να πω για αυτές τις μέρες, αλλά είμαι κουρασμένη τώρα. Από αύριο. Πάντως περάσαμε απίθανα, καλύτερα από ό,τι είχα φανταστεί ότι θα μπορούσαμε να περάσουμε.
Τώρα πάλι εδώ. Από αύριο, δουλειά. Δεν μπορώ να πιστέψω πως αυτή τη βδομάδα φεύγει ο Αύγουστος και έρχεται Σεπτέμβρης. Το καλοκαιράκι φεύγει σιγά σιγά, οι μέρες μικραίνουν, ξανά σπίτι και δουλειά. Από την άλλη, δε γυρνάμε πίσω στην Αθήνα. Στην Καλαμάτα είμαστε, τα μπάνια θα συνεχίσουν για όσο μας επιτρέπει ο καιρός, αυλή και κήπο έχουμε, είναι κάπως σαν διακοπές και εδώ. Άσε που σε δυό βδομάδες θα αρχίσουν τα σχολεία και θα βγω στα βιβλιοπωλεία για ΤΕΤΡΑΔΙΑ, ΜΟΛΥΒΙΑ, ΧΑΡΤΙΑ, ΚΑΣΕΤΙΝΕΣ, ΓΟΜΕΣ… ενθουσιάζομαι! Θα αρχίσουμε και γυμναστήριο…
Και να μην ακούσω κανένα “καλό χειμώνα”. Ηταν πάντα η χειρότερη ευχή, ακόμα και τώρα που τελειώνει πράγματι το καλοκαίρι. Είπαμε, ακόμα έχουμε καιρό μπροστά μας για μπάνια, βόλτες, μεζέδες και ούζο.