Μετά από πολλές διαβουλεύσεις, αποφασίσαμε να πάμε στο κάμπινγκ στη Μαραθούπολη (κοντά στους Γαργαλιάνους). Το όνομά του το έχει πάρει από το νησάκι που έχει ακριβώς απέναντι.
Όταν φτάσαμε εκεί, η πρώτη μου αντίδραση ήταν “μη ξεπακετάρεις, πάμε να φύγουμε”. Γιατί το είχαμε διαλέξει επειδή ήταν πάνω στη θάλασσα. Το κάμπινγκ ήταν πάνω στη θάλασσα μεν, αλλά δίχως παραλία δε. Αλλά καθόλου παραλία. Μόνο βράχια, στα οποία είχαν φτιάξει μια σκαλίτσα.
Λίγο επειδή βαριόμουν το ψάξιμο, λίγο η πισίνα που είχε ακριβώς μπροστά στη σκηνή μας, λίγο η βόλτα στη θάλασσα που τελικά είδα πως δεν ήταν τόσο χάλια όσο φανταζόμουνα (είχε προοπτικές μάσκας και βατραχοπέδιλων), μας έκανε εντέλει να μείνουμε. Και χαίρομαι, γιατί περάσαμε θαυμάσια.
Αρνητικά του (συγκεκριμένου) κάμπινγκ:
- Δεν είχε παραλία
- Οι τουαλέτες / ντουζ ήταν αρκετά μακριά από τη σκηνή. Οι περισσότερες ήταν μακριά από όλες τις σκηνές.
- Το εστιατόριο δεν λειτουργούσε (παρότι σε όλες τις διαφημίσεις έλεγε ότι είχε εστιατόριο. Φυσικά ούτε αυτό ήταν ψέμα. ΕΙΧΕ εστιατόριο, απλώς δεν λειτουργούσε)
Θετικά του κάμπινγκ:
- Καταπληκτική και μεγάλη πισίνα, με pool bar, φοίνικες κλπ
- Τρομερή καθαριότητα (ακόμα και στις 4 τη νύχτα πετύχαμε την κοπέλα να καθαρίζει τις τουαλέτες)
- Πολύ μεγάλες θέσεις για την κάθε σκηνή. Χώραγε σκηνή, τραπέζι, καρέκλες και το αυτοκίνητο, χωρίς να στριμωχτείς ιδιαίτερα.
- Σχετικά φτηνό. Δύο ενήλικες, ένα παιδί (η Ιωάννα ήταν πολύ μικρή), μεγάλη σκηνή και αυτοκίνητο, 18 ευρώ η μέρα.
- Αρκετή σκιά. Όλες οι θέσεις είχαν δέντρα (αλμυρίκια), τα οποία παρείχαν σκιά κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας.
Μια που εμείς εδώ έχουμε θάλασσα, η πισίνα ήταν εντέλει κάτι διαφορετικό που ευχαρίστησε όλους. Τα παιδιά μάθανε να κάνουνε βουτιές (ο Γιώργος ακόμα και με το κεφάλι) και τις ευχαριστιόντουσαν τόσο πολύ που τις πρώτες 3 μέρες δεν κάνανε τίποτα άλλο. Μετρήσαμε 30 βουτιές ΠΡΙΝ το πρωινό (το κάθε παιδί). Επειδή βέβαια δεν είναι ακόμα συνηθισμένα, πρέπει να έπιναν νερό όλη την ώρα κι έτσι η φράση αυτών των διακοπών ήταν “μαμά, θέλω πιπί μου”. Κάθε 10 λεπτά (χωρίς υπερβολη) η Ιωάννα ήταν στις τουαλέτες.
Δε γράφω εδώ περισσότερα γιατί βαριέμαι ακόμα και τα δικά μου μεγάλα ποστ. Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές φωτογραφίες:
Η σκηνή μας:
Η θέα από τη σκηνή μας:
Το ηλιοβασίλεμα:
