Το κάμπινγκ είναι φοβερό πράγμα. Και εγώ και ο Κωνσταντίνος έχουμε αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία και καλοκαίρια σε κάμπινγκ.
Θυμάμαι πολύ καλά την τεράστια σκηνή που είχαμε κάποτε, μια μπλε που ήταν και πολύ δύσκολο να τη στήσεις. Μετά ήρθε η τροχοσκηνή. Ο πατέρας μου είχε κάνει διάφορες πατέντες και κατασκευές και εκεί και είχαμε όλα τα κομφόρ, μέχρι και ψυγείο. Με παρέα άλλες οικογένειες κάναμε κάμπινγκ για κάνα μήνα (τότε ήταν συνηθισμένο να παίρνεις ένα μήνα άδεια, όχι σαν τώρα που μια εβδομάδα και πολύ σου είναι) και γυρνάγαμε όλη την Πελοπόνησο, άλλες φορές σε κανονικό κάμπινγκ και άλλες ελεύθερο.
Το ξαναλέω, το κάμπινγκ είναι φοβερό πράγμα. Έχεις μια ελευθερία, γυρνάς όλη μέρα με το μαγιό, ξαπλώνεις κάτω από τον ίσκιο ενός δέντρου, ξεχνάς τηλεοράσεις, ειδήσεις, υπολογιστές. Πραγματικά νόμιζα πως ο υπολογιστής θα μου λείψει πολύ, αλλά τίποτα τέτοιο δε συνέβει. Όλη μέρα κάναμε βουτιές στην πισίνα, παίζαμε τάβλι και λύναμε μετά μανίας sudoku, nurikabe και slitherlink. Ίσως να φαινόμασταν και λίγο περίεργοι στους γειτόνους μας έτσι αφοσιωμένοι όπως είμασταν πάνω από μια σελίδα όλη μέρα. Τα παιδιά επίσης στην πισίνα (πολύ περισσότερο από εμάς), ασκησούλες και τελίτσες, μίκυ μάους και εξερευνήσεις. Κάποιες στιγμές, ειδικά μεσημέρια, είχαμε μερικές γκρίνιες. Αλλά σε γενικές γραμμές όλα κύλησαν τέλεια. Μεσημέρια τρώγαμε κάνα σαντουιτσάκι και το βράδυ στη Μαραθούπολη, η οποία είναι ένα πολύ όμορφο χωριό, μέ νόστιμο και φτηνό σχετικά φαγητό. Εκεί τα παιδιά μας μάθανε και πατητό, με το οποίο ενθουσιάστηκαν.
Κάναμε παρέα με δύο οικογένειες κατά τη διαμονή μας εκεί και είχαμε και τη μεγάλη τύχη να έρθει στο χωριό και ένας καλός φίλος με τη γυναίκα του και να περάσουμε και μαζί τους ένα όμορφο τριήμερο.
Η Ιωάννα ήταν το σουξέ του κάμπινγκ. Έκανε σε όλους εντύπωση και τριγύρναγε γύρω γύρω σαν πεταλουδίτσα. Με έκανε να σκεφτώ διάφορα πράγματα, όπως το πως ο κόσμος προτιμά την τσαχπινιά από την εξυπνάδα και το πόσο μπορεί κανείς να εκμεταλευτεί καταστάσεις αν τυχαίνει να είναι κοριτσάκι όμορφο, έξυπνο και πεταχτούλι. Νομίζω πως ένα πετάρισμα βλεφαρίδας και ένα νάζι, τους ρίχνει όλους.
