Πίσω στο σπιτάκι μου στην Καλαμάτα. Χωρίς Κωνσταντίνο, αλλά με την αδερφή μου.
Πλάκα έχει. Με την αδερφή μου μιλάμε και κουτσομπολεύουμε τις τελευταίες τρεις μέρες και προβλέπεται να συνεχιστεί για άλλες δύο. Δεν ξέρω πόσα χρόνια είχαμε να μιλήσουμε τόσο πολύ. Μιλάμε, μιλάμε και στο τέλος βλέπουμε πως έχει πάει τρεις η ώρα και μάλλον πρέπει να κοιμηθούμε πια.
Πάντως σήμερα θα πρέπει να βάλουμε κάποιο φρένο γιατί αύριο μας περιμένει πρωινό ξύπνημα και αρχή σχολείου. Μου φαίνεται απίστευτο πως από αύριο έχουμε πρώτη δημοτικού.
Όρεξη για δουλειά δεν έχω καμία. Μα απολύτως καμία.