Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Οι διάλογοι αυτοί εξελίχθηκαν ανάμεσα στα δύο αγγελούδια μου ενώ τρώγανε το βραδυνό τους:

1. -Άντε Γιώργο τρώγε!

2. Ο Γιώργος έχει μπουκωθεί με φαγητό, δεν καταφέρνει να το μασήσει όλο αυτό που έχει βάλει στο στόμα και το φτύνει στο πιάτο
-Γιώργο, γιατί το έφτυσες αυτό;
-μμμ (κάτι σαν απάντηση από τον ακόμα μπουκωμένο Γιώργο)
-Άλλη φορά να μη βάζεις τόσο φαγητό στο στόμα σου!

3. -Ιωάννα, γιατί δεν τρως;
-Μα έχω ακόμα φαί στο στόμα μου…

κλπ κλπ

Είμαστε πλέον περιττοί. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα, τα λένε μόνα τους.