Είπα να ξεφύγω για λίγο από την επιστημονική φαντασία. Ήθελα κάτι λίγο πιο ανάλαφρο.
Έτσι διάβασα αυτό το ωραίο βιβλιαράκι. Έχει μέσα ερωτήσεις που έκαναν παιδιά, ερωτήσεις απλές όπως “γιατί δεν μπορώ να τρώω μόνο τηγανιτές πατάτες” και “γιατί ο ουρανός είναι μπλε”. Οφείλω να ομολογήσω πως έμαθα κι εγώ μερικά πραγματάκια και σίγουρα θυμήθηκα πολλές πληροφορίες που είχα μάθει στο σχολείο και είχα εντελώς ξεχάσει.
Μου άρεσε. Απευθύνεται σε παιδιά 10-12 χρονών, αλλά σίγουρα όλοι το διαβάζουν ευχάριστα. Άλλωστε νομπελίστες είναι αυτοί που απαντούν, δε θα μπορούσαν ούτε να έχουν μείνει ακριβώς στο θέμα τους, ούτε να πουν κάτι τόσο πολύ απλό που δεν θα το διάβαζε μεγάλος ευχάριστα.
Και μια μικρή λεπτομέρεια. Στον πρόλογο του βιβλίου ένα παιδάκι ρωτάει τον μπαμπά του “Γιατί υπάρχεις;”. Εκείνος αντί να απαντήσει, του ανταποδίδει την ερώτηση και βάζει το παιδί να απαντήσει γιατί υπάρχει. Το παιδί απαντάει: “για να παίζω”.
Ο Κωνσταντίνος έκανε την ίδια ερώτηση στο Γιώργο. Εκείνος απάντησε “γιατί με γέννησε η μαμά μου”. Τετράγωνη λογική.
Περισσότερες λεπτομέρειες για το βιβλίο στις Κριτικές
Πολύ καλό είναι και το “Ρωτώ και μαθαίνω” της Έλλης Αλεξίου. Επίσης, απολαυστικότατο διάβασμα (όχι σε σύνδεση με τις γνώσεις αλλά με τον τρόπο θεώρησης του κόσμου από τα παιδιά) είναι και τα Γράμματα των Παιδιών στο Θεό.