Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Στον κήπο μας έχουμε 5 ελιές συνολικά. 3 είναι λαδολιές, δηλαδή από αυτές τις ελιές κάνουμε ελαιόλαδο, και 2 είναι χοντρολιές, δηλαδή παίρνουμε ελιές φαγώσιμες, τις Καλαμών. Τα εξηγώ γιατί κι εγώ πριν έρθουμε εδώ, σιγά μην ήξερα πως υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ελιάς! Είχα την εντύπωση πως όλες οι ελιές είναι ίδιες και πως κάποιες τις κάνουμε λάδι και κάποιες τις τρώμε. Τώρα βεβαίως ξέρω πως δεν είναι μόνο λαδολιές και χοντρολιές αλλά και πως κάθε περιοχή έχει το δικό της είδος ελιών και έχουν διαφορετικό μέγεθος και γεύση.

Επιστρέφω στις ελιές μας. Όταν είχαν έρθει από οι philoi και οι online, είχαμε μαζέψει κάμποσες ελίτσες από τις χοντρολιές για να τις κάνουμε τσακιστές. Ο καιρός πέρασε, οι ελιές μεγάλωσαν και μαύρισαν και ήρθε η ώρα να τις μαζέψουμε όλες για να έχουμε ελιές να τρώμε όλο το χρόνο. Ο θείος από πάνω μάζευε κι αυτός ελιές, οπότε χτες το μεσημέρι ήταν μια καλή ευκαιρία, αφού τα 3 δέντρα με τις λαδολιές μας τα μαζεύει εκείνος μαζί με τα δικά του. Έτσι στρώσανε κάτω, κόβανε κλαδιά και τα παιδιά μαζί με τον Κωνσταντίνο διάλεγαν τις πιο μεγάλες και καλές ελιές για να τις φτιάξουμε για φάγωμα. Φέτος είχαν πάρα πολύ ελιά και τα δυο δέντρα, οπότε είχαμε την άνεση να διαλέξουμε τις καλύτερες! Στην ουσία μαζέψαμε γύρω στα 10 κιλά καλές ελιές και οι υπόλοιπες πήγαν για λάδι.

Από αυτά τα 10 κιλά, τα δυο τα χάραξα για να γίνουν σύντομα και τα άλλα 8 μπήκαν σε βαρελάκι με άρμη για να ξεπικρίσουν πιο αργά (αλλά μένουν αχάρακτες και διατηρούνται περισσότερο). Ε, νομίζω θα μας φτάσουν για τη χρονιά!!!

Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και για τα παιδιά, αφού έγινε το μεσημέρι που ήρθαν από το σχολείο και είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να δουν τον κήπο μας στρωμένο, αλλά και να πάρουν μέρος, μαζεύοντας. Μέχρι που δοκίμασαν με ένα κλαδί στο μηχάνημα (με ενήλικα να τους κρατάει το χέρι φυσικά). Μέχρι στιγμής, παρότι θα μπορούσαν να έχουν πάει, δεν έχουν συμμετάσχει στο μάζεμα ελιάς που κάνει η οικογένεια (από την πλευρά του Κωνσταντίνου, που έχουν περισσότερες ελιές δηλαδή). Αυτό συνήθως κρατάει μέρες και όταν πας είσαι από το πρωί ως το βράδυ. Όμως όσο το σκέφτομαι, θεωρώ πως κακώς δεν το έχουν κάνει και είναι πλέον αρκετά μεγάλα για να περάσουν μια τέτοια μέρα.

Εγώ λόγω ποδιού δε μπορούσα να συμμετάσχω στο μάζεμα, αλλά μου φέρναν τις ελιές και τις ξεδιάλεγα. Τουλάχιστον κάτι έκανα!

Και του χρόνου εύχομαι!