Τα δύο πρώτα βιβλία της κλασικής σειράς του Isaac Asimof που στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί ως Γαλαξιακή Αυτοκρατορία.
Η Γαλαξιακή Αυτοκρατορία μετά από χιλιετίες ύπαρξης, είναι στα όρια της κατάρρευσης. Ο μόνος που το συνειδητοποιεί είναι ένας μαθηματικός, ο Χάρι Σέλντον. Έχει δημιουργήσει μια καινούρια επιστήμη, την ψυχοϊστορία (psychohistory) η οποία μπορεί να προβλέψει το μέλλον με βάση την αντίδραση των μαζών σε διάφορες καταστάσεις. Με αυτή προβλέπει πως η Αυτοκρατορία θα καταρρεύσει σε 300 χρόνια και θα ακολουθήσει μια περίοδος βαρβαρότητας που θα διαρκέσει 30000 χρόνια. Έχει όμως ένα σχέδιο για να μικρύνει αυτό το διάστημα σε μόλις 1000 χρόνια. Μια που κανείς δεν τον πιστεύει, μανιπιουλάρει τα πράγματα έτσι, ώστε να δημιουργήσει μια αποικία στην άκρη της Αυτοκρατορίας και να φέρει τα πράγματα έτσι ώστε το σχέδιό του να λειτουργήσει.
Με βάση την επιστήμη του έχει προβλέψει τα πάντα, όλες τις κρίσεις που θα περάσει αυτή η αποικία και όλες τις λύσεις. Είναι σωστός, έχει προβλέψει πράγματι τα πάντα και θα λειτουργήσει το σχέδιό του;
Στο πρώτο βιβλίο βλέπουμε την πορεία της αποικίας τα πρώτα 200 χρόνια, την αρχή της πτώσης της Αυτοκρατορίας και το πως το Foundation (για να μη χρησιμοποιήσω καμιά ελληνική λέξη που θα είναι άκυρη) μεγαλώνει, ξεπερνά τις κρίσεις και αποκτά δύναμη.
Σε γενικές γραμμές μου φάνηκε καλή ιδέα, αλλά πολύ επιφανειακό (σε πολύ λίγες σελιδες μέσα διηγείται 200 χρόνια, κρίσεις, καινουριες καταστάσεις) και κάπως κουραστικό. Και η μεγαλύτερη αντίρησή μου είναι πως όλες τις κρίσεις τις λύνει κάθε φορά ένας μόνο άνθρωπος, ενώ η ψυχοϊστορία μπορεί να προβλέψει την αντίδραση των μαζών. Αν κάτι πήγαινε στραβά με κάποιον από αυτούς, η κρίση δεν θα είχε λυθεί.
Στο δεύτερο βιβλίο βλέπουμε την προσπάθεια μιας αυτοκρατορίας που είναι στα τελευταία της να νικήσει την καινούρια δύναμη του foundation, αλλά και έναν αστάθμητο παράγοντα που ο μέγας Χάρι Σέλντον δεν είχε προβλέψει.
Για αυτό τον τελευταίο λόγο είναι και κάπως καλύτερο. Δεν έχει πια σημασία αν είναι ένας ή πολλοί αυτοί που θα λύσουν την κρίση, μια που έχει μπει ο αστάθμητος παράγοντας μέσα.
Για την εποχή της, η σειρά αυτή μπορεί να ήταν πρωτοποριακή και καταπληκτική και να έγινε βάση για πολλές ιδέες. Σήμερα όμως νομίζω δεν λέει και πολλά. Έχω σίγουρα διαβάσει βιβλία που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση. Κάποια στιγμή θα διαβάσω και το επόμενο βιβλίο, αλλά δεν βιάζομαι κιόλας.
Περισσότερες απόψεις για το Foundation και το Foundation and Empire στις Κριτικές.
Τα τρία πρώτα βιβλία είναι όλο το ζουμί, τα υπόλοιπα δε λένε και πολλά πράγματα…