Κουνιόταν εδώ και βδομάδες (το δεξί κάτω δόντι δίπλα στα μπροστινά). Τις τελευταίες μέρες μου έλεγε ο Γιώργος “μαμά.. κοίτα!”, κοίταζα εγώ, έβαζε τη γλώσσα του πίσω από το δόντι, το έσπρωχνε και έβλεπα ένα δόντι να είναι σε γωνία 90° από τα υπόλοιπα! Έκανα ότι σιχαινόμουνα και το χαιρόταν ο Γιώργος και φτου και απ΄την αρχή.
Χτες το βράδυ του λέω, άντε βρε Γιώργο δώστου μια να φύγει να ησυχάσεις! Επειδή δεν μπορούσε να το πιάσει αυτός (“είναι γλυστερό μαμά”), με άφησε να το κάνω εγώ (“με το λιγότερο δυνατό πόνο μαμά”). Το δόντι φυσικά βγήκε με τη μία. Το είδε λίγο κόκκινο ο Γιώργος και αναφώνησε “αίμα” τρομαγμένος. Του εξήγησα πως δεν είναι τίποτα και πως χρειάζεται να φτύσει μερικές φορές στο νεροχύτη όπως κάνει όταν πλένει τα δόντια του. Για λίγη ώρα και μέχρι να δει το νερό να βγαίνει καθαρό από το στόμα του, το αίμα ήταν για αυτόν πιο σημαντικό από το δόντι που βγήκε. Όταν είχαμε καθαρίσει από αυτό όμως, έδωσε την πρέπουσα προσοχή στο δόντι του και άρχισε να σκέφτεται τα πιο σημαντικά πράγματα, όπως το ότι θα το βάλει κάτω από το μαξιλάρι του και θα του φέρει δώρο η νεράιδα (κάτι που της μαμάς του της είχε διαφύγει εντελώς και άρχισε να βλαστημά την ώρα και τη στιγμή που το έβγαλε αυτό το δόντι, ειδικά τώρα που ήταν 8.30 το βράδυ).
Με πλάγιους τρόπους προσπάθησα να πω πως ίσως του φέρει χρήματα, αλλά βρέθηκα αντιμέτωπη με δύο πιτσιρίκια που ήταν σίγουρα πως θα φέρει ξανά κάποιο δώρο, όπως του έφερε λέγκο την πρώτη και την δεύτερη φορά και ειδικά τον Γιώργο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί, γιατί σκεφτόταν αν θα του φέρει κανένα δρακάκι, κανέναν πολεμιστή ή κάτι τέτοιο… Προσπάθησα να τον πείσω να το βάλει αύριο κάτω από το μαξιλάρι για να το δείξει στους συμμαθητές του, αλλά ούτε αυτό έπιασε!
Έτσι έπεσε να κοιμηθεί ευχαριστημένος ο Γιώργος και έτρεξε με το μηχανάκι άρον άρον ο Κωνσταντίνος μπας και βρει κανένα μαγαζί ανοιχτό να εξυπηρετηθεί η νεράιδα!!
Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και βρήκε έναν μικρό τέλειο σμιλοδόντη, ό,τι πρέπει για τον Γιώργο που έχασε ένα δόντι!
Και του κλου του θέματος ήταν η Ιωάννα που βρήκε μια καρτούλα που έγραφε “ΜΕ ΓΕΙΑ ΤΟ ΔΟΝΤΙ” και την διάβασε μόνη της!!!!
XAXAXA!!! Άντε, να παίρνουν σειρά και τα υπόλοιπα!!! Πάντως, καλού κακού, πάρτε μια δόση δρακάκια από το Jumbo και άλλα μπιχλιμπιδοειδή (καλά, προχτές κόλλησα, δεν ήξερα τι να πρωτοχαζέψω, ενήλικες σου λέει ο άλλος…) και κρύψτε τα για τέτοιες περιπτώσεις!!!! Εγώ έχω ένα σετ τρελομπαλίτσες στο αμάξι για να χαρίζω στα παιδάκια στα φανάρια, πολύ βολικό!!!
;-D