Έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω εδώ τις ατάκες που ακούω κατά διαστήματα από τα παιδιά μου. Κάποιες τις είχα γράψει στο hapiblog, αλλά τώρα που μαζεύτηκαν (και βρήκα χρόνο) θα τις μαζέψω όλες εδώ.
1. Ό,τι πεις εσύ αγάπη μου!
Γιώργος: Όταν θα κανω παιδιά, αν βγει αγόρι θα το βγάλω Κωνσταντίνο και αν βγει κορίτσι θα το βγάλω Στέλλα
Κωνσταντίνος: Και αν η γυναίκα σου θέλει να το βγάλετε κάτι άλλο; Αν θέλει να το πείτε Αφροξυλάνθη ας πούμε;
Γιώργος: Ε, τότε θα το βγάλουμε Αφροξυλάνθη
(το έχει πιάσει το νόημα του ευτυχισμένου γάμου το παιδί)
Κωνσταντίνος: Εσύ Ιωάννα μου;
Ιωάννα: Εγώ αν κάνω αγόρι θα το βγάλω Κωνσταντίνο και αν κάνω κορίτσι θα το πω Κωνσταντίνα (!!!)
Κωνσταντίνος: Και αν ο άντρας σου θέλει να τα πείτε κάπως αλλιώς;
Ιωάννα: Δε με νοιάζει, εγώ έτσι θα τα βγάλω!
(γυναίκες….)
2. Απορίες….
Ιωάννα: Μπαμπά, το “Ντίνος” στη γλώσσα που το Κωνσταντίνος είναι Κωνστανταν (γαλλικά φαντάζομαι), λέγεται “Νταν” ;
3. Το τέλειο πάρτυ
Γιώργος: Μαμά, για να είναι ένα πάρτυ τέλειο (για τα αγόρια της ηλικίας μου), πρέπει να έχει τρία πράγματα: ηλεκτρονικά παιχνίδια, ξύλο και φαΐ!
(μετά ρώτησα και την Ιωάννα για το τέλειο πάρτυ)
Ιωάννα: τέλειο πάρτυ είναι ένα μπιτς πάρτυ, με τούρτα, μπάνιο και παιχνίδια στην άμμο
(μικρή διαφορά στην νοοτροπία όπως βλέπετε….)
4. Το Μοτσαρτάκι
Γιώργος: Βάλτε τρίτο πρόγραμμα να ακούσουμε το Μοτσαρτάκι μας!
5. Άγουρα ακόμα…
Εγώ: Ήταν ένα πράσινο σκουλήκι
Ιωάννα: Πράσινο;;; Άγουρο δηλαδή….
6. Η ζωή είναι μια αλφάβητος…
Ιωάννα (ο προπάππους της στην Αθήνα δεν είναι σε καλή κατάσταση και συζητάμε για το πως όλα είναι στη ζωή και πως ο παππούς έχει ζήσει μια πλήρη ζωή, έχει ζήσει σε πολέμους, σε καλές περιόδους, έχει ταξιδέψει, έχει δει παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα): Ο παππούς στη ζωή του έφτασε στο Ω…
Καλα, με τα ονοματα, λυθηκα στα γελια!
τί γέλιο!!! Το τέλειο πάρτυ ήταν η αποκορύφωση για μένα!!!! Το θυμάμαι κι από τον αδερφό μου που με ρώταγε “θέλεις να παίξουμε ξύλο?” και μου φαινόταν τόσο γελοίο το ότι περίμενε να του πω ναι! κι όμως!!!!!
eliza κι εμένα μου φαίνεται περίεργο πως το ξύλο είναι τόσο σημαντικό και μέσα στην καθημερινότητα, ενός παιδιού που είναι ήρεμο και λογικό… Φαντάσου στα άλλα αγόρια δηλαδή!
Όχι ότι εγώ δεν έπαιζα ξύλο με την αδερφή μου, αλλά όχι έτσι συστηματικά, ούτε για την πλάκα μας, και σίγουρα ΔΕ θα το έβαζα μέσα στα συστατικά ενός τέλειου πάρτυ!!!