Έχω μπερδευτεί και κάποιος ας με βοηθήσει.
Εγώ το έχω μάθει στο σχολείο ως αυγό. Μετά από κάμποσα χρόνια, έμαθα πως (όπως και σε πολλές άλλες λέξεις) η ορθογραφία του έχει αλλάξει και το μαθαίνουν πλέον ως αβγό και ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει πλέον να το γράφω. Το προσπάθησα και τα κατάφερα. Όποτε γράφω πλέον κάτι (κυρίως συνταγές), γράφω αβγό (όπως τρένο, ταξίδι κλπ). Και νόμιζα ότι ήμουν σωστή.
Τώρα λοιπόν που ο Γιώργος πάει πρώτη, βλέπω πως στα βιβλία του η λέξη είναι αυγό. Το μάθανε τώρα που μάθανε το “αυ”.
Μα τι γίνεται τέλος πάντων; Πείτε μου να ξέρω επιτέλους τι να γράφω!
Οπως και να το γραψεις εμενα το αυγο δεν μου αρεσει…!!!
Και τα δύο σωστά είναι…τα μυαλά εκείνων που “απλούστευσαν” την ορθογραφία είναι λάθος… 😉
και οι δυο τρόποι θεωρούνται σωστοί. όπως και αυτί-αφτί βρομιά-βρωμιά
οκ, και οι δύο τρόποι θεωρούνται σωστοί, αλλά προφανώς στα σχολεία ακόμα διδάσκεται το τρόπος “αυγό”. Κάτι δεν μας λέει αυτό;
Στην αναζήτηση του Γουγλη, το αυγό έχει 111000 ενώ το αβγό μόλις 28000.
Επίσης το φλυτζάνι (ή φλιτζάνι;). Και για αυτό μου δημιουργήθηκε απορία… (Γούγλης: φλυτζάνι 29300, φλιτζάνι 46900)
Μας λέει ότι το αυγό είναι χρήσιμο για να διδαχθεί το – αυ- (το αυτί επίσης υποθέτω, θα φανεί κι αυτό σε λίγο, περιμέντε το, μπορεί και το τραίνο, για το -αι-). Από την άλλη πλευρά είναι ίσως για να υποστηρίξουν τη δια βίου μάθηση, το μαθαίνεις με αυ στο σχολείο, αργότερα με αβ, μετά που κάνεις παιδιά το ξαναμαθαίνεις με αυ και ούτω καθεξής…
Νομίζω πως οι Μπαμπινιωτηδες θέλουν να μας κάνουν όλους αγράμματους κι εμείς είμαστε τόσο κότες που τους το επιτρέπουμε. Αν ήταν φυσιολογική εξέλιξη της γλώσσας θα το δεχόμουν ευχαρίστως, αλλά να χτυπάω προσοχή κάθε φορά που κάποιος απ’ την κλίκα αποφάσισε να γράφω Μανόλης, γαρίφαλο, πο πο, αφτί κλοτσιά, ε, όχι! Θα του σκάσω κλωτσιά!
Το κακό είναι πως σε μπερδεύουν με τα σχολικά βιβλία…
Και τι να πεις στα παιδιά μετά…
Το σωστό είναι ΑΥΓΟ! Και είναι πολύ απλό να καταλάβεις γιατί:
Αρχαία Ελληνική: Τα ωά, το ωόν
Εξελίχθηκε λόγω της προφορικής εκφοράς “τα ωά”
->ταωά
->ταωγά (με ανάπτ. μεσοφ. [γ] για αποφυγή της χασμωδίας)
->ταυγά (τροπή του φθόγγου ω, μεταξύ δύο α, σε ημίφωνο υ για αποφυγή της χασμωδίας)
-> τ’αυγά
-> ΑΥΓΟ!
Οι ηλίθιοι που βγάζουν τα λεξικά πώς ανακάλυψαν ξαφνικά ότι το β εμπλέκεται στην εξέλιξη της λέξης είναι πρωτάκουστο! Μάλιστα για να δικαιολογήσουν την ερμηνεία τους, χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ να εμπλέκεται στην ετυμολογία και εξέλιξη αυθεντικών ελληνικών λέξεων! Αλλά τι περιμένεις από ΗΛΙΘΙΟΥΣ!
Μπαμπινιώτηδες my ass!
Δυστυχώς οι φιλόλογοι και γλωσσολόγοι όταν γράψουν κάτι θεωρείται και το σωστότερο, αυτό όμως δεν αποτελεί κανόνα, διότι υπάρχουν άνθρωποι αγράμματοι που υπογράφουν με σταυρό (+) αλλά η θυμοσοφία τους είναι απερίγραπτη. Αυτοί οι άνθρωποι δυστυχώς ελάχιστοι σήμερον είναι κινητές βιβλιοθήκες. Για να μην σας κουράζω ρώτησα κάποιον υπέργηρο ηλικίας 105 ετών να μου πει ποιό είναι σωστό το αυγό ή το αβγό. Γέλασε και μου είπε “Ετούτα κουμπάρε μου τα κατέχουσι οι καθηγητάδες, εγώ ‘μαι αγράμματο” -Καλά τι θα πεί αυγό γιατί να το λένε έτσι τον ξαναρώτησα. “Εσύ κατέχεις ήντα δα πει ΠΑΣΧΑ και γιατί το βράδυ της Ανάστασης τρώνε πρώτα αυγό…..Ετούτα τάχουνε κανονισμένα αθρώποι με μυαλό όχι οι αχερόμυαλοι που μασε κυβερνούνε σήμερο. Το αυγό ΄συμβολίζει τη ζωή, την ανάσταση τσι ψυχής μας, γιατί από ‘κεί μέσα ανατέλει το φως τση ζωής σαν τον ήλιο που βγαίνει και σπάει το σκοτάδι της κόλασης ” Να λοιπόν που αυτός ο αγράμματος άνθρωπος μας είπε έμμεσα πως γράφεται το αυγό χωρίς να ξέρει γραμματική. Όταν λοιπόν γνωρίζομε το δεσμό της λέξης με το νόημά της, οδηγούμαστε σε σωστή ετυμολογία, Ο άνθρωπος μας μίλησε για ανάσταση, για φως, για ανατολή της ζωής, άρα έχει σχέσει με το ξημέρωμα νέας ζωής με την αυγή του φωτός της ζωής, αυγ-ή και όχι αβγή άρα και αυγό και όχι αβγό.