Μου έστειλε το μπαλάκι η Σοφία, να πω λέει τις 7 αγαπημένες μου ταινίες… Πως γίνεται αυτό; Το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι τόσες μέρες και είναι απολύτως αδύνατο να ξεχωρίσω 7 αγαπημένες ταινίες. Πως να γράψω μία και να αφήσω έξω μια άλλη;;; Δεν θα είναι λοιπόν μια λίστα με τις 7 αγαπημένες μου ταινίες. Θα είναι μια λίστα με ταινίες που όταν είδα μου έκαναν τόση μεγάλη εντύπωση που τις θυμάμαι ακόμα. Που τις είδα μικρή και εντυπώθηκαν στο μυαλό μου, άσχετο αν τώρα θα μου άρεσαν ή όχι. Να πω πως σινεμά με πήγαιναν οι γονείς μου από τότε που ήμουνα πολύ μικρή. Ξεκινάμε:
 Φαντασία: Θυμάμαι ακόμα το “Ράδιο Σιτυ” στο οποίο την είχα δει. Είχε μια μπλε κουρτίνα με αστεράκια που έκλεινε την οθόνη, σαν τις κουρτίνες του θεάτρου και ήταν τεράστιος κινηματογράφος. Φυσικά το έργο με μάγεψε και ακόμα θυμάμαι τους ιπποπόταμους μπαλαρίνες και τον Μίκυ μαθητευόμενο μάγο. |
 Ο θρύλος: Έφηβη, το είδα με την αδερφή μου. Ο Τομ Κρουζ τότε δεν ήταν ακόμα γνωστός και τον ερωτεύθηκα σφόδρα με το μακρύ μαλλί. Μαγική φωτογραφία, παραμύθι με μονόκερους, ωραίος πρωταγωνιστής.. τι άλλο ήθελα! |
 Λαβύρινθος: Φαν του Ντέιβιντ Μπάουι, έτρεξα να δω την ταινία. Είχε και κούκλες από τον Τζιμ Χένσον. Φυσικά αγόρασα και το σάουντρακ. |
 Το πέρασμα της Κασσάνδρας: Αγωνία με την Σοφία Λώρεν. Το ξαναείδα πρόσφατα και δεν μου έκανε καμία εντύπωση, αλλά όταν το είχα πρωτοδεί, θυμάμαι πως μου άρεσε πάρα πολύ. Τόσο δηλαδή, ώστε να το αναζητήσω να το ξαναδώ τώρα. |
 Τα πουλιά: Βασικά τα γνωστά έργα του Χίτσκοκ. Άρεσαν και στη μαμά μου, άρεσαν και σε μένα βέβαια. Γενικώς έβλεπα πολλά θριλεράκια πιο μικρή. Και αυτό το είδος του ψυχολογικού θρίλερ είναι το καλύτερο. Μου έχει μείνει η σκηνή που μπαίνουν τα πουλιά μέσα στο σπίτι από το τζάκι. Τίπι Χέντρεν φορ έβερ. |
 Ladyhawk: Στα ελληνικά “Το Γεράκι και ο Λύκος”. Χρειάστηκε να τη δω 10 φορές για να με ενοχλήσει το σάουντρακ. Μέχρι τότε ήμουν τόσο αποροφημένη με την ταινία που ούτε άκουγα τη μουσική από πίσω. |
 Δείπνο ηλιθίων: Μπορεί να το είδα πολύ πιο μεγάλη, αλλά είναι η μοναδική ταινία την οποία ξαναείδα αμέσως μόλις τελείωσε. Την είδα μια φορά και αμέσως την έβαλα και την είδα δεύτερη. Από τότε την έχω δει άπειρες φορές και όποτε δεν είμαι σε καλή διάθεση τη βάζω και μου τη φτιάχνει. |
Εγώ θα δώσω τώρα το μπαλάκι στην Λεσπριτία, την darkchild, τον αρκούδο, την Jojo, τον τουθικεμπλόμ, τον Νικόλα και .
Τι πλάκα αυτό το δείπνο ηλιθίων… ο σκηνοθέτης κάνει αναφορά στους ηλίθιους που μαζεύουν οι φίλοι σε ένα καινούργιο έργο ¨εραστής κατά λάθος¨ (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο).
Είδες πόσο δύσκολο είναι να βρεις ταινίες??? Ελπίζω να μην συνεχίσουμε και με βιβλία γιατί εκεί είναι που την πατήσαμε!! Για το Willow τι έχεις να πεις?
;-D
Φυσικά και το Willow το σκέφτηκα για τη λίστα μου. Πολύ μου άρεσε και αυτό! Και το Τρον σκέφτηκα (ακόμα θυμάμαι πόσο δυνατά είχαν τη μουσική στον κινηματογράφο!) και κάμποσες άλλες… Αλλά είπαμε 7 ήταν…
Στέλλα σ ευχαριστώ για το μπαλάκι!! 🙂
ευχαριστώ για την πρόσκληση!
μόλις το είδα , αλλά έχω ήδη γράψει τις 7 ταινίες μου!
τώρα θα γράψω τα 7 βιβλία , οπότε έχε το νού σου για πάσα! 😉
Στο Ράδιο Σίτυ είχα δει και γω την Φαντασία!!!
Η ταινία που με έκανε να δω το Ντίσνεϋ και την κλασσική μουσική με άλλα μάτια!