Φέτος διοργανώθηκε στην Καλαμάτα για πρώτη χρονιά Καρναβάλι. Έπεσε η ιδέα από κάποια άτομα, τη δεχτήκανε, έγινε η προετοιμασία και ο κόσμος ανταποκρίθηκε με μεγάλη θέρμη! Νομίζω πως ούτε η διοργανωτική επιτροπή περίμενε τέτοια συμμετοχή. Πάνω από 40 γκρουπ και απ’ ό,τι γράφτηκε γύρω στους 3000 καρναβαλιστές!
Οι εκδηλώσεις κράτησαν καμιά δεκαριά μέρες και περιελάμβαναν ένα “κυνήγι θησαυρού” στο οποίο τα γκρουπ παίζανε κάποια παιχνίδια, ακολουθώντας στοιχεία. Το Σάββατο ήταν το τελευταίο παιχνίδι, η Ιζαμπιάδα (γιατί όλο το κυνήγι ήταν το “Μυστικό της Ιζαμπώ”, αλλά και όλο το καρναβάλι είχε ως κεντρικό πρόσωπο την γνωστή πριγκίπισσα που γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ). Και μετά την Κυριακή το απόγευμα ήταν η μεγάλη παρέλαση.
Αποφασίσαμε να πάρουμε κι εμείς οικογενειακώς μέρος στο Καρναβάλι. Μπήκαμε στο πλήρωμα “οι ΜαστροΣεφ”, το οποίο ήταν ιδέα του ιδρυτή και της Γαστρονομικής Λέσχης. Για εμάς ειδικά, ως οικογένεια δηλαδή, ήταν απόλυτα ταιριαστό το θέμα!
Οι kokkorogeeks μεταμφιέστηκαν σε μαστροσεφ!
Είχε πάρα πολύ πλάκα και διασκεδάσαμε πολύ την όλη διαδικασία. Τις σαλοπέτες των παιδιών τις έφτιαξε η πεθερά μου, καθώς δεν έβγαιναν σε τόσο μικρό νούμερο. Πήραμε μέρος σε δυο από τα έξι συνολικά παιχνίδια, ένα το προηγούμενο Σάββατο και ένα αυτό, στο τελικό παιχνίδι, την Ιζαμπιάδα.
Το Σάββατο το μεσημέρι λοιπόν πήγαμε όλοι στο λιμάνι. Αφού η πριγκίπισσα ήρθε με τη συνοδεία της με μια βάρκα (!) και στήθηκε στην εξέδρα να μας βλέπει, ξεκίνησαν τα παιχνίδια.
Η πριγκίπισσα με τη συνοδεία της
Είχε 4 παιχνίδια και τα έπαιξαν όλα τα γκρουπ με τη σειρά. Έπρεπε να χωρέσουμε 10 άτομα σε μια βάρκα που ήταν για 4, να ανέβουν τόσοι στη ζυγαριά ώστε να δείξει ΑΚΡΙΒΩΣ 250 κιλά, είχε αυγουλοδρομία και τέλος ένα παιχνίδι στο οποίο έπρεπε να φας μακαρονια με κιμά, όσα περισσότερα μπορούσες, σε ένα λεπτό. Χωρίς χέρια. Είχαν όλα πολύ πλάκα!
Ο Κωνσταντίνος κρατάει το λάβαρο του γκρουπ
Έχουμε πέσει με… τα μούτρα στη δουλειά!
Μετά τα παιχνίδια, βρήκαμε την ευκαιρία να κάτσουμε και για ούζο και ποικιλία στο λιμάνι!
Την επόμενη μέρα ήταν η παρέλαση. Μαζευτήκαμε όλοι στην Υπαπαντή και από εκεί, με αρκετή καθυστέρηση αφού η παρέλαση ξεκίνησε μετά τις 5 αντί για τις 4 που έλεγαν, παρελάσαμε μέχρι την κεντρική πλατεία. Πάνω από 10.000 κόσμος βγήκε στο δρομο για να δει την παρέλαση!
Οι αγαπημένοι μου μαστροσεφ μπροστά στην Υπαπαντή!
Το γκρουπ μαζεμένο γύρω από το άρμα μας (ένας πάγκος με ροδάκια, ο οποίος είχε κουζινάκι γκαζιού, νεροχύτη και όλα τα κομφόρ! Το ονομασαμε “το κουζινάκι της Τρόικα” )
Ξεκινάμε σιγά σιγά!
Έχει περάσει η ώρα και πλησιάζουμε στην πλατεία
Πρώτα συνεργείο, μετά στο μαγειρείο!!!!
Χαιρετάμε την πριγκίπισσα στο τέλος της διαδρομής μας
Η αλήθεια είναι πως ήταν αρκετά κουραστικό, αφού δε σταματήσαμε να χοροπηδάμε και να φωνάζουμε και να σφυρίζουμε για 3 ώρες. Και στο τέλος είχε πιάσει και μια παγωνιά, που μας θέρισε μέχρι να γυρίσουμε σπίτι…
Όμως είχε τόση πολύ πλάκα που δε μας ένοιαξε! Ήταν μια υπέροχη εμπειρία και είναι σίγουρο πως θα την επαναλάβουμε και του χρόνου! Μόνο που θα έχουμε ένα πρόβλημα, σε ποιό γκρουπ να πρωτοπάμε, γιατί προβλέπω πως του χρόνου οι 3000 θα γίνουν 10. Γιατί όσοι δεν μπήκαν φέτος σε γκρουπ, ζήλευαν πολύ που έμειναν απ’έξω! Τόσο ωραία ήταν!!!