Από πέρισυ η Ιωάννα ήθελε ένα παπί. Πέρισυ το είχε αποφασίσει αργά όμως και δεν υπήρχαν πλέον παπιά. Φέτος το έβαλε στόχο να μη το ξεχάσει και να μην περάσουν οι μέρες, ώστε να βρει ένα παπάκι.
Έλα μου όμως που δεν βρίσκαμε πουθενά παπί… Κοτοπουλάκια χιλιάδες, παπάκια πουθενά. Η Ιωάννα είχε σκάσει. Γενικά όταν θέλει κάτι, είναι ικανή να σε σκάσει, να σου πιπιλάει το μυαλό ασταμάτητα, να πρήζει όλο τον κόσμο, μέχρι να γίνει αυτό που θέλει (έχει μάθει πλέον που την παίρνει και που όχι και τι ζητάει από που…). Όλος ο κόσμος έψαχνε παπί για την Ιωάννα!
Εντέλει ο παππούς της της βρήκε παπί και έτσι η Ιωάννα από σήμερα είναι η περήφανη μαμά δυο παπιών (το ένα το μεγαλώνει για τη θεία της λέει). Σας παρουσιάζουμε τον Ντέμπι και την Ρόζι (ή την Ντέμπι και τον Ρόζι ή κάποιο συνδυασμό των δύο! )
Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ χαριτωμένα. Τα άφησε να τριγυρνάνε στο γρασίδι και είχαν τόση πλάκα που κι εγώ τα χάζευα ώρες!
Μάλιστα ο Γιώργος τους έπαιζε κλαρίνο και η Ιωάννα φλάουτο για να τα διασκεδάσουν!
ΥΓ Ο Γιώργος αυτές τις μέρες έπαιζε κλαρίνο και στις κότες του παππού του, για να κάνουν λέει πιο πολλά και μεγαλύτερα αυγά. Την ιδέα την πήρε από το Κέντρο της Γης, όπου έβαζαν κλασική μουσική για να μεγαλώνουν τα φυτά. Και βέβαια όταν σήμερα οι κότες έκαναν 6 μεγάλα αυγά, ήταν πολύ περήφανος!
Θέλω κι εγώ από αυτά τα κλαρινετοωά!!
😀
Πλάκα πλάκα, χθες που χάζευα την εκομπή του Θοδωράκη και είχε μια νέα αγρότισσα με πολλά πρόβατα, έλεγε ότι και αυτή τους βάζει μουσική για να κάνουν περισσότερο γάλα! Ε, είναι πολύ μπροστά ο γιός σας!
Είναι και επίκαιρα!! χριστός ανέστη!
Παιδιά μου!!!! Ζηλεύω αφόρητα.Καταρχήν τα παπάκια είναι τρέλα κι εγώ θυμάμαι που είχα ένα παπί κάποιο Πάσχα.Μας τα πήραν για δωράκι και μεγάλωσαν κι έγιναν μεγάλες και τέλειες πάπιες που δεν είχαν και πολύ καλό τέλος μιας και σε ανύποπτο χρόνο μας τις τάισαν για κότες…τσ τσ! Κόντεψε να μου ‘ρθει κόλπος….Θα θέλαμε κι εμείς να πάρουμε στα παιδιά μα φοβόμαστε τα σκυλιά.Νομίζω πως θα τις ξεπουπουλιάσουν στο λεπτό….όσο για τον Γίωργο…χρόνια του πολλά μιας και σήμερα γιορτάζει το αγόρι…με συγκινεί που παίζει κλαρίνο μιας και το κλαρίνο είναι το αγαπημένο μουσικό όργανο του δικού μας Αγγελου…ακόμη ένα κοινό παιδιά! Οταν θα βρεθούμε θα παίξουν και οι δύο σε ντουετάκι….θα έχουμε πιεί πολύ και θα το αντέξουμε!!!Ασε που οι κότες τις περιοχής θα κάνουν αυγά στρουθοκάμηλου. Φιλιά πολλά κι ευχές…και βέβαια, Χριστός Ανέστη!
@Sophia όταν κοπιάσεις θα σου βράσω ένα (ή θα στο τηγανίσω, ό,τι προτιμάς…)
@Ναυσικά, είδες;;;; είμαστε προχώ…
@Ιωάννα χρόνια πολλά!
@Κατερίνα, είχα διαβάσει πως ο Άγγελος παίζει κλαρίνο (σε εκείνο το ποστ που έλεγες πως παίζει με σταυρωμένα τα πόδια..) και ήθελα να στο πω πως να ένα κοινό ακόμα που έχουν τα αγόρια! Κι εμείς έχουμε ένα σκυλί, αλλά η καημενούλα δεν έκανε τίποτα όταν τα είδε. Νομίζω είναι επειδή είναι πολύ μικρούλια και επειδή τα φρόντιζε η Ιωάννα. Κατάλαβε πως είναι του σπιτιού (όπως κάνει και με τις γάτες. Αυτές που θεωρεί του σπιτιού δεν τις πειράζει, μέχρι και το φαγητό της τρώνε. Οι άλλες…. βουή τους μαύρη! )
Ευχαριστούμε για τα χρόνια πολλά για τον Γιώργο μας και θα περιμένουμε τη.. συναυλία!
Pingback: Τι γίνεται με τις πάπιες | Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα