Στην Εύβοια κάναμε δυο πολύ όμορφες εκδρομές.
Η πρώτη ήταν στα Λιχαδονήσια. Τα Λιχαδονήσια είναι ένα σύμπλεγμα ηφαιστιογενών νησιών, που πήραν το όνομά τους από τον Λίχα, υπηρέτη του Ηρακλή. Η μυθολογία λέει πως η Διηάνειρα, γυναίκα του Ηρακλή, επειδή νόμιζε πως ο Ηρακλής την είχε απατήσει, του έστειλε με τον Λίχα εναν δηλητηριασμένο χειτώνα. Τρελός από τους πόνους ο Ηρακλής, πέταξε τον Λίχα από το βουνό και το κοματιασμένο σώμα του έγινε τα νησάκια αυτά.
Στς Λιχαδονήσια μπορεί να πάει κανείς ή από τον Κάβο στην Εύβοια, ή από τα Καμμένα Βούρλα ακριβώς απέναντι. Μια ωρίτσα μόνο απέχει από την Αιδηψό και η διαδρομή είναι όμορφη. Φτάνεις στο τέλος σε μια παραλία, από όπου έρχεται μια βάρκα και σε πάει στο μεγαλύτερο από τα νησιά, όπου υπάρχει μια καντίνα με ξαπλώστρες που μπορείς να κάτσεις. Ο κύριος που έχει τη βάρκα (με το απίθανο όνομα “Τα είδα όλα”) πριν σε αφήσει εκεί, σε κάνει μια όμορφη βόλτα γύρω από τα νησάκια, σου λεει την ιστορία τους, σου δείχνει το ναυάγιο που υπάρχει και αν είσαι τυχερός βλέπεις και φώκιες να κάνουν τις βουτιές τους εκεί δίπλα.
Εμείς ήμασταν τυχεροί και είδαμε και φώκια! Θα ανεβάσω φωτο μόλις την πάρω από τον Χρήστο που έβγαλε την καλύτερη…
Το μεγάλο νησάκι έχει από τη μια του πλευρά κάτι μισογκρεμισμένα σπιτάκια ψαράδων (από την οικογένεια του κυρίου με τη βάρκα), και από την άλλη έναν απίθανο κόλπο, με λευκή άμμο και γαλανά νερά.
Είναι όμορφο ακόμα και από μακριά
Αλλά όταν φτάσεις κοντά βλέπεις την ομορφιά. Δεν ονομάζονται Ελληνικές Σεϋχέλες για αστείο!
Όπως είπα έχει καντίνα και ξαπλώστρες κι έτσι μπορείς να περάσεις όλη σου τη μέρα εκεί. Το φαγητό δεν είναι και ό,τι καλύτερο, αλλά το παραβλέπεις σε τέτοιο χώρο… Και καλό είναι να κάτσεις μέχρι αργά, γιατί μετά τις 6 φεύγει ο πολύς ο κόσμος και επικρατεί μια υπέροχη ηρεμία που σε συνδυασμό με το τοπίο συνθέτουν μια μαγευτική εμπειρία.
Εδώ το αλλακτήριο(!):
Στο τέλος, με βαριά καρδιά, πήραμε τη βαρκούλα και γυρίσαμε πίσω, με φόντο ένα ακόμα υπέροχο ηλιοβασίλεμα
