Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Εδώ και καιρό ο Χρήστος βάζει συνέχεια στο facebook φωτογραφίες από ελάφια και τι ωραία που περνάνε όταν πηγαίνουν στην Πάρνηθα.

Πρόσφατα πήγε για πρώτη φορά και η Άσπα και ενθουσιάστηκε με τη φύση και τα ελαφάκια.

Αφού λοιπόν χρειάστηκε να ανέβουμε Αθήνα, είπαμε να το εκμεταλλευτούμε και να περάσουμε κι εμείς την Κυριακή μαζί τους, στη φύση και στα ελαφάκια.

Για να μη τα πολυλογώ και σας κρατάω σε αγωνία, ελαφάκια δεν είδαμε. Θες γιατί είχε κόσμο; Θες γιατί αυτά εμφανίζονται κυρίως στη δύση του ήλιου κι εμείς φύγαμε πολύ νωρίτερα; Θες γιατί είμαστε τόσο όμορφοι που τα τύφλωνε η απίστευτη ομορφιά μας; Δεν ξέρω, αλλά πάντως δεν είδαμε ούτε ντροπαλά, ούτε φιλικά, ούτε κανένα άλλο είδος! Τα μήλα και τα καρότα τα φάγαμε εμείς!!!

Βέβαια αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση πως δεν περάσαμε καλά! Μαζευτήκαμε στο σπίτι του Χρήστου και αναχωρήσαμε όλοι (ή… σχεδόν όλοι, γιατί κάποιοι κάποιοι ξενυχτισμένοι δεν άντεχαν…). Εμείς είχαμε πάει εντελώς απροετοίμαστοι, ούτε φαγητά, ούτε νερά… Τσκ Τσκ Τσκ… Ευτυχώς υπάρχουν οι φούρνοι και έτσι προμηθευτήκαμε διάφορα σφολιατοειδή και νεράκια και προχωρήσαμε.

Η διαδρομή μέχρι να φτάσεις εκεί πάνω είναι λίγο δύσκολη. Έχει αρκετές στροφές και μεγάλο μέρος της είναι μέσα από το καμμένο κομμάτι, οπότε και θλίβεσαι να περνάς από εκεί και να φαντάζεσαι πώς θα ήταν αν δεν είχε καεί. Όμως φτάνεις  και στο κομμάτι του δάσους και εκεί αποζημιώνεσαι με το παραπάνω για τη διαδρομή που πέρασες. Ένα υπέροχο δάσος απλώνεται μπροστά σου και νιώθεις σα να τηλεμεταφέρθηκες ξαφνικά στη Γερμανία.

Η πορτοκαλί τσάντα του Κωνσταντίνου είναι για να τον ξεχωρίζουμε από μακριά (το ύψος δεν φτάνει…)

Βρήκαμε και πέτρες με απολιθώματα

Γερμανία λέμεεεε

Υπέροχη φύση..

Ελαφάκια είπαμε δεν βρήκαμε, αλλά βρήκαμε πολλές πολλές αποδείξεις πως τριγυρίζουν εκεί καθημερινά!

Άραγε τα κακάκια των ελαφιών έχουν ειδικό όνομα;

Βρήκαμε όμως άλλα ζωντανά:

Ελάτε, δεν είναι φιδάκι, μια απλή σκουληκαντέρα είναι…

Και βέβαια το… pet, το οποίο συγκέντρωσε τους φακούς όλων:

photo by Philos

Ωσάν τη σκουληκαντέρα και ο Χρήστος…

Για μια ακόμα φορά γελάσαμε με την ψυχή μας και περάσαμε τέλεια. Και ας μην είδαμε ελαφάκια. Όπως λέει και η Άσπα, καλό είναι να βρίσκουμε πάντα λίγο χρόνο για χαλάρωση και καλοπέραση. Καλή και η δουλειά, αλλά η ζωή θέλει και καλοπέραση. Και όπως είδαμε με την εκδρομή αυτή, δε χρειάζεσαι και πολλά χρήματα για να καλοπεράσεις. Αν υπάρχει η καλή παρέα, βρίσκεις πολλά μέρη να πας και να χαλαρώσεις και να περάσεις καλά.