Όπως είχα γράψει στο προηγούμενο ποστ, την Παρασκευή ήμασταν καλεσμένοι να μιλήσουμε στις Ημέρες Γαστρονομίας. Θα προτιμήσω να μη γράψω την άποψή μου εδώ για την διοργάνωση αυτή. Δεν αισθάνομαι καλά να γράφω αρνητικές κριτικές. Θα πω μόνο πως η δική μου ομιλία πήγε καλά, ακόμα και αν την άκουσαν καμιά τριανταριά άνθρωποι όλοι κι όλοι. Εγώ είμαι ευχαριστημένη από τον εαυτό μου.
Θα προχωρήσω λοιπόν στο υπόλοιπο π/σ/κ. Με το που φύγαμε από το Μουσείο Μπενάκη πήγαμε για φαγητό. Που αλλού; στην αγαπημένη μας Αριστέα και το Facce Strane, το οποίο δεν γίνεται να μην επισκεφθούμε κάθε φορά που βρισκόμαστε στην Αθήνα. Πιο συχνά μας βλέπουν εκεί, παρά οι ταβέρνες εδώ στην Καλαμάτα!
Το Σάββατο το πρωί πήραμε κάτι φαγώσιμα, ένα τραπεζομάντηλο και πήγαμε στο Πάρκο Αντώνη Τρίτση, που είχε η Greenpeace εκδήλωση για τις μέλισσες. Ακούσαμε τον τραγουδιστή των Locomondo και το συγκρότημα Μέλισσες. Είχε πλάκα, γιατί εγώ δεν το ήξερα το συγκρότημα αυτό. Όταν όμως είπα στα παιδιά ότι θα είναι και οι Μέλισσες εκεί (μη περιμένοντας φυσικά καμία αντίδραση), αυτά είπαν ταυτόχρονα “θα είναι και οι Μέλισσες εκεί;;;;;” ενθουσιασμένα… Την αγάπη που έχουν τα πιτσιρίκια γενικώς στο συγκρότημα αυτό την είδα και όταν τελείωσαν τα τραγούδια τους εκεί και μαζεύτηκε όλη η μαρίδα και έπεσε πάνω τους να βγάλει φωτογραφίες!!!
Βρήκαμε εκεί πολύ γνωστό κόσμο, μια που έχουμε δουλέψει με πολλούς από αυτούς (και φυσικά ο Κωνσταντίνος έχει μόνιμη συνεργασία μαζί τους). Ο ένας μάλιστα είχε έναν γιό στην ηλικία του Γιώργου, ο οποίος ενδιαφέρθηκε για τον κύβο του Ρούμπικ και μετά έβγαλε ένα σούπερ γιογιό και έκανε τον Κωνσταντίνο να βρει το καινούριο κόλλημά του! Ήταν ένα γιογιό με ρουλεμάν, είχε το σχήμα της κλεψύθρας και έκανε πολλά κόλπα με το σκοινί του (όχι τα κλασικά που κάναμε εμείς μικροί..).
Αν εξαιρέσουμε την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ζέστη που είχε, περάσαμε θαύμα. Κάτι η παρέα, κάτι το γιογιό, κάτι η μουσική, το πικνικ, το ότι μας βρήκε ο philos εκεί, κάτι το όμορφο πάρκο… Τέλεια ήταν. Σηκώσαμε και το πανό Save the Bees…
Μετά το απόγευμα είχα συνάντηση με τους παλιούς συμμαθητές μου. Πήγαμε σε μπυραρία στη Βάρκιζα. Παραγγείλαμε μπύρα σε σωλήνα και ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο! Πολύ εντυπωσιακό!
Την Κυριακή το πρωί πήγαμε στην αδερφούλα μου και είδα τα ανήψια μου και μετά το μεσημέρι πήγαμε σε φίλους για φαγητό.
Επιστρέψαμε χαρούμενοι και κουρασμένοι. Το μόνο που μας χάλασε τη χαρά ήταν που είδαμε την Κίκα μας κάπως άτονη. Αυτό θα γίνει το επόμενο ποστ μου όμως. Ας κλείσει αυτό με τη χαρά των προηγούμενων ημερών…