Χτες το βράδυ έλαβα ένα email από το παιδί μου.. Έγραφε:
“http://www.stoapeiro.gr/ ξερεις οτι εχεις να γραψεις εδω 11 μερες; θα λαβενεις τετια οταν αργεις… προσεξε!”
Μεγάλη απειλή! Κάτι πρέπει να κάνω!
Ας σας δείξω λοιπόν μερικές φωτογραφίες. Οι πρώτες είναι από το εργαστήριο. Το έπιπλό μας προχωράει και σας έχω bonus sneak peek από τη δουλειά μας μέχρι τώρα:
Είμαστε σε καλό δρόμο!
Η Ιωάννα έρχεται όσο πιο συχνά μπορεί. Τέλειωσε ένα κουτάκι που έφτιαχνε και πήρε μάλιστα και τις πρώτες της παραγγελίες! Θείες της ζήτησαν κουτιά και μπιζουτιέρες… Προς το παρόν το έχει πάρει πολύ σοβαρά.
Ο Γιώργος πέρασε λίγη ώρα και αυτός μαζί μας χτες. Εμείς περάσαμε όλο το πρωινό χτες που ήταν αργία εκεί, τα παιδιά ήρθαν μετά την παρέλαση. Η Ιωάννα πήγε και άλλαξε, ο Γιώργος δεν είχε σκοπό να δουλέψει οπότε έμεινε με τα ρούχα της παρέλασης απλώς να μας δει. Όμως σιγά σιγά πήρε ένα κομάτι ξύλο στα χέρια του και μετά δε το άφησε ούτε για να αλλάξει. Έτσι εμείς είχαμε τη χαρά να βλεπουμε και τα δυο μας παιδιά να δουλεύουν το ξύλο
Κατά τα άλλα, όλα βαίνουν καλώς και στη ρουτίνα μας. Ο γάτος μεγαλώνει με ταχύς ρυθμούς και δυσκολεύει λιγάκι η κατάσταση, αφού γίνεται και πιο ζωηρός! Όλη τη μέρα μας ακολουθεί παντού (και κοιμάται δίπλα μας), το βράδυ κλείνουμε πλέον τις πόρτες των δωματίων μας γιατί… θέλει παιχνίδι ενώ εσύ κοιμάσαι… Βρήκαμε και λύση για την άμμο που μύριζε ό,τι και να κάναμε. Τη διαβάσαμε κάπου στο ίντερνετ δηλαδή και είπαμε να δοκιμάσουμε. Η λύση λοιπόν είναι το φλέσουρο. Φλέσουρο λέμε αυτό που μένει όταν τρίβεις τα ξύλα, που είναι πιο μεγάλο από πριονίδι. Αυτό που έχουν και για τα χάμστερ δηλαδή (οκ, το έψαξα και η πιο γνωστή λέξη για αυτό είναι το ροκανίδι). Παίρνουμε λοιπόν ροκανίδια -που πλέον με το εργαστήριο έχουμε τσουβάλια ολόκληρα- και βάζουμε λίγη άμμο κάτω, ροκανίδι επάνω και ρίχνω και μαγειρική σόδα. Με αυτό το μείγμα δεν μυρίζει καθόλου η άμμος του γατιού. Το μόνο πρόβλημα είναι πως το ροκανίδι είναι ελαφρύ και είναι εύκολο να γεμίσει ο χώρος που έχεις την άμμο και γύρω γύρω.
Το επόμενο πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε είναι το πρωινό ξύπνημα… Γιατί ο γάτος δέχεται να είναι μακριά μας όταν πάμε για ύπνο, αλλά κατά τις 5.30 έχει πια βαρεθεί και αρχίζει το νιαούρισμα για να ξυπνήσουμε… Του κάνουμε ο,τι κάναμε και στα παιδιά μας όταν ήταν μωρά, δηλαδή τον αφήνουμε να νιαουρίζει μέχρι να βαρεθεί, ελπίζοντας πως θα μάθει σιγά σιγά και δε θα νιαουρίζει πια. Θα δείξει…