Μια που πέρασαν τα Χριστούγεννα μπορούμε πια να σας δείξουμε μερικές κατασκευές μας, αφού τα δώσαμε πλέον ως δώρα και δε θα χαλάσουμε την έκπληξη σε κανέναν!
Πρώτο πρώτο θα σας δείξω το κουτάκι που φτιάξαμε στον μπαμπά μου. Τον θυμάμαι χρόνια να κοιτάει τα κουτιά που είχαν οι λουστράκοι. Πάντα του άρεσε να περιποιείται τα παπούτσια του. Είπαμε λοιπόν να ξεκινήσουμε τις μικρές κατασκευές μας φτιάχνοντας στον μπαμπά ένα κουτί λούστρου. Ψάξαμε πολύ στο ίντερνετ να βρούμε κάτι που να μας αρέσει και στο τέλος καταλήξαμε να αναμείξουμε διάφορες ιδέες, να κάνουμε και τα δικά μας, για να βγει κάτι που να μας ικανοποιεί. Μια που δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία και μηχανήματα, χρειάστηκε να φτιάξουμε ένα τραπέζι ρούτερ για να κάνουμε τις ενώσεις (box joints στα αγγλικά) και βεβαίως να μάθουμε διάφορες τεχνικές.
Φτιάχνοντας το τραπέζι του ρούτερ
Το τελικό αποτέλεσμα μας ενθουσίασε. Το μόνο που δεν ήταν ακριβώς αυτό που θέλαμε ήταν οι μεντεσέδες. Όμως ψάξαμε σε όλη την Καλαμάτα και δε βρήκαμε πουθενά μεντεσέδες που να μοιάζουν λίγο πιο ωραίοι, που να είναι μαύροι πχ ή κάπως διαφορετικοί. Το μόνο που υπάρχει είναι αυτοί οι κλασικοί που βάζουν στα τάβλια, οι χρυσοί. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκαμε αυτούς τους απλούς και συμβιβαστήκαμε…
Το κουτάκι ολοκληρωμένο
Το κουτί έχει το χερούλι (που είναι από ένα κομμάτι ξύλο όλο και είμαι πραγματικά περήφανη για το πόσο ωραίο βγήκε…), το οποίο χρησιμεύει βεβαίως και για υποπόδιο, να βάζεις το παπούτσι σου πάνω να το γυαλίσεις, ένα χώρο πάνω στον οποίο έχεις πρόσβαση με πορτάκια δεξιά και αριστερά (είναι διαμπερές δηλαδή) και ένα συρτάρι.
Με ανοιγμένο το συρτάρι
Ανοιχτά όλα!
Το επόμενο πράγμα που φτιάξαμε ήταν δυο σκαμνάκια για τα ανήψια μας. Και πάλι η έμπνευση ήταν από το ίντερνετ, και αυτή τη φορά ακολουθήσαμε το σχέδιο πιστά. Ή τέλος πάντων σχεδόν πιστά, γιατί αποφασίσαμε να τα κάνουμε λίγο πιο σταθερά. Οπότε οπτικά ήταν ίδια, αλλά κάναμε… κατασκευαστική ενίσχυση! Η ιδέα και το σχέδιο είναι από εδώ . Εγώ όταν τα είδα ξετρελλάθηκα με αυτά τα σκαμνάκια.
In the making…
Και πάλι ψάξαμε πολύ και το σκεφτήκαμε ακόμα περισσότερο και καταλήξαμε να βάλουμε μακριές βίδες που πιάνουν από το αυτί μέχρι το πόδι ώστε να είναι σταθερή η πλάτη και να μη φύγουν τα αυτιά αν το παιδί πάει να στηριχτεί πίσω (και κάναμε και τα αυτιά πιο τρισδιάστατα έτσι) και επίσης βάλαμε τριγωνάκια στήριξης και στα μπροστινά πόδια. Μετά τη συναρμολόγηση ακολούθησε το βάψιμο, που φυσικά έγινε στο χέρι.
Έτοιμα τα σκαμνάκια!
Τόσο μας άρεσαν που θέλαμε να ξεκινήσουμε άμεσα να φτιάχνουμε κι άλλα. Να κάνουμε ένα σωρό ζωάκια, αρκουδάκια, πάντα, τίγρεις, γάτες, κουνέλια… Τόσες ιδέες! Και ας μην έχουμε να τα δώσουμε πουθενά! χαχααχχαχααχχαχαχα Δεν το κάναμε εντέλει, αλλά είμαι σίγουρη πως όταν με το καλό βρούμε χώρο για το εργαστήριό μας, θα κάνουμε κι άλλα τέτοια και όλο και κάπου θα βρουν να πάνε!
Η επόμενη κατασκευή ήταν (κάπως) πιο εύκολη. Αποφασίασμε να φτιάξουμε ένα δίσκο κοπής. Βρήκαμε μια ωραία ιδέα στο Pinterest, πήγαμε και βρήκαμε πολλά διαφορετικά σκληρά ξύλα, τα ενώσαμε, φτιάξαμε μια πολύχρωμη τάβλα, την ισιώσαμε, τη σουλουπώσαμε, κάναμε ένα αυλάκι από τη μια πλευρά και έτοιμος ο δίσκος για τη μαμά μου (εδώ κάπου είναι οι φωτογραφίες και δε τις βρίσκω. Ευτυχώς έβαλα τον μπαμπά και μου τράβηξε μια…).
Οξιά, δρυς, καρυδιά και ένα άλλο σκούρο ξύλο που δε θυμάμαι το όνομά του…
Με την ίδια τεχνική υλοποιήσαμε και μια άλλη ιδέα από το Pinterest. για ένα ξυλάκι που σε βοηθάει να κουβαλάς ένα μπουκάλι κρασί και 4 ποτήρια με το ένα χέρι με ασφάλεια! Το βρήκαμε πολύ έξυπνο και είπαμε να το κάνουμε! Και αυτά έγιναν ιδιαίτερα όμορφα, εάν και, λόγω των πολλών ξύλων, είναι πιο εύκολο να σπάσουν.
Mα δε γίνεται πολύ όμορφο;;
Τα προσέξαμε ιδιαίτερα, κάναμε τις τρύπες έτσι ώστε να είναι “φρεζαρισμένες” και να κάθεται καλά το μπουκάλι και τα ποτήρια και ιδού το αποτέλεσμα:
Με το ένα χέρι!
Η πιο όμορφη γκαρσόνα…
Κάθε χρόνο φτιάχνω κουτιά δώρων για να δώσουμε σε φίλους. Αυτή τη φορά το κουτάκι περιελάμβανε το ξυλάκι, ένα μπουκάλι κρασί και 4 ποτήρια (συν κάτι για τα παιδιά).
Τέλος, με την ίδια τεχνική, φτιάξαμε έναν δίσκο σερβιρίσματος για την πεθερά μου. Ένα θα πω: καταλάβαμε πόσο πολύ χρειαζόμαστε μια σωστή γωνιάστρα! Πού θα πάει, θα έρθει το Triton που παραγγείλαμε.
Είναι λίγο βαρύς βέβαια, αλλά παρά τις ατέλειες βγήκε πολύ όμορφος.
Μετά μάλλον θα πρέπει να μαζέψουμε το εργαστήριο και να βρούμε λύση για το πού θα το στήσουμε ξανά. Είμαι αισιόδοξη όπως πάντα!
Ελπίζω να σας άρεσαν οι κατασκευές μας!
Wow!!
Καλά δεν έχω λόγια! Μπράβο σας! Εχω εκπλαγεί από τις ιδέες, την αρτιότητα της κατασκευής και την υλοποίηση! Καλή χρονιά παιδιά με πολλές ευτυχισμένες στιγμές, έμπνευση, δημιουργικότητα και φυσικά υγεία! Να είστε καλά! Κάλη
Θανάση και Callie ευχαριστούμε πολύ!
Να ενημερώσω από εδώ πως εντέλει βρήκαμε λύση για το εργαστήριο και θα συνεχίσουμε έτσι τις κατασκευές μας! Εϊμαστε πολύ χαρούμενοι φυσικά για αυτό 🙂
Υπέροχα δώρα! Μοναδικά! Είναι πολύ όμορφο που σκεφτήκατε τους συγγενείς και τους φίλους σας και ξοδέψατε τόσο όμορφα το χρόνο σας για να τα κατασκευάσετε! Μπράβο!
Kathy by anthomeli
Τί ωραία δουλειά! Κι εμείς το συζητάμε πολλές φορές για ένα μικρό ξυλουργείο, αλλά δυστυχώς σε αυτή τη φάση δεν είναι προτεραιότητα. Κάποια άλλη στιγμή όμως. Είχαμε στη σχολή ένα model room για ξύλα και είχαμε φτιάξει με ξύλο όλη την παλιά πόλη του Εδιμβούργου. Εκεί ο κάθε ένας έβαζε την πρότασή του αφαιρώντας το υπάρχον. Η διαδικασία ήταν απολαυστική! Είχα ευχαριστηθεί να δουλεύω τα εργαλεία και εγώ και ο Φιλ. Μαζευόμαστε όμως πολύ αργά στο σπίτι και φεύγουμε πολύ νωρίς. Εδώ οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες… θα δούμε.
Καλά αυτό με το κρασί είναι σούπερ!