Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ανάμεσα στα άλλα αξιοθέατα που έχει η Κεφαλονιά έχει και δυο σπήλαια επισκέψιμα. Βασικά όλο το νησί είναι κούφιο μου είπαν από κάτω, γεμάτο σπήλαια. Εγώ θα σας πω για τα δυο που επισκεφθήκαμε!

Σπήλαιο Δρογκαράτης

Ανακαλύφθηκε πριν από 300 χρόνια, όταν, πέφτοντας ένα κομμάτι του λόγω σεισμού, δημιουργήθηκε η είσοδος. Για να μπεις μέσα κατεβαίνεις κάμποσα σκαλοπατάκια, τα οποία γλιστράνε και κάπως. Ευτυχώς έχουν βάλει μοκέτα κάτω και κάπως σώζεται η κατάσταση. Ακόμα και πριν φτάσεις κάτω βλέπεις γύρω σου σταλακτίτες. Μάλιστα στην αρχή των σκαλοπατιών υπάρχει ένας βράχος που μοιάζει εξαιρετικά με μάγο που στέκεται να φυλάει την είσοδο. Ή τουλάχιστον εμείς είδαμε έναν μάγο!

Κουκούλα έχει, γένια έχει και στέκει φρουρός!

Τα σκαλοπάτια που σε οδηγούν στο σπήλαιο

Από εκείνη την ώρα ενθουσιάστηκε ο Γιώργος φυσικά και καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψης αυτός σκεφτόταν τι ωραίο D&D θα έπαιζαν μέσα.

Έχει τη μεγαλύτερη αίθουσα απ’ όλα τα άλλα σπήλαια, μπαίνεις μέσα και βρίσκεσαι να περπατάς σε έναν τεράστιο χώρο.

Το θέαμα που αντικρίζεις όταν κατέβεις

Τα παιδιά στη σπηλιά του δράκου!

Η αίθουσα είναι πράγματικά τεράστια

Μπαίνεις μέσα και στην ουσία είναι αυτή η αίθουσα όλη κι όλη, αλλά είναι πολύ εντυπωσιακη

Από κάτω προς τα πάνω. Ναι, είναι άνθρωπος εκεί!

O Γιώργος οραματιζόταν το δράκο να μένει στη σπηλιά και την εικόνα τη χάλαγαν μόνο οι τουρίστες. Εγώ του είπα πως αν φέρναμε ένα δράκο εκεί μέσα, οι τουρίστες σίγουρα θα έφευγαν από μόνοι τους άμεσα!

Διάβασα πως η αίθουσα έχει ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα για συναυλίες. Δεν ξέρω ποιά ήταν, αλλά αν γίνονται συναυλίες εκεί μέσα θα ήθελα πολύ να πάω! Τι εμπειρία θα ήταν! Επίσης διάβασα πως είναι από τα καταλληλότερα σπήλαια για σπηλαιοθεραπεία… Άλλο πάλι και τούτο, πρώτη φορά το ακούω…

Από εκεί προχωρήσαμε στο δεύτερο σπήλαιο, το οποίο είναι Λιμνοσπήλαιο. Λίγο πιο πέρα λοιπόν βρίσκεται το Λημνοσπήλαιο Μελισσάνης. Και σε αυτό έχει πέσει ένα τμήμα της οροφής, αλλά εδώ αντί για να γίνει είσοδος, σου δίνει την απερίγραπτα όμορφη εμπειρία του να είναι μέσα σε μια λίμνη που είναι μέσα στο βουνό και να βλέπεις ουρανό.

Υπάρχει τεχνιτή είσοδος που σε πάει σε μια μικρή εξέδρα, απ’ όπου φεύγουν βαρκούλες. Μπαίνεις στη βαρκούλα και πας μια ωραία -εξαιρετικά μικρή- βαρκάδα. Δεν έχει και τίποτα να δεις στην πραγματικότητα, αλλά είναι τόσο όμορφα γύρω σου που δε σε νοιάζει.

Η είσοδος

Απλά μαγικό

Όλο το σπήλαιο

Εκεί στην άκρη έχει ένα κομμάτι, σα νησί, που έχει πέσει από την οροφή. Η βαρκάδα σε πάει μέχρι λίγο από πίσω του και μετά γυρνάς.

Τα σπήλαια τα εκμεταλλεύονται ιδιώτες και έτσι είναι ανοικτά ακόμα και την Πρωτομαγιά… Στο πρώτο σπήλαιο πληρώνουν 3 ευρώ τα παιδιά 6-12 ετών και 5 ευρώ οι μεγαλύτεροι (τα πιο μικρά μπαίνουν δωρεάν). Στο δεύτερο πληρώνουν 4 τα παιδιά και 7 οι μεγάλοι, αλλά μου φάνηκε κάπως μεγάλη η τιμή αυτή, καθώς δώσαμε 25 ευρώ ως οικογένεια για μια βόλτα που κράτησε 5 λεπτάκια. Είναι το μόνο αρνητικό που έχω να προσάψω. Παρά την τιμή εγώ δε θα ήθελα να έχω χάσει τις μαγικές αυτές στιγμές.