Να μη γράφω μόνο τα άσχημα που γίνονται. Να γράφω και τα καλά! Και ένα από αυτά είναι ο Διεθνής διαγωνισμός χορωδιών που έγινε πριν μερικές μέρες στην Καλαμάτα.
Κατέφτασαν στην πόλη άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Από την Κίνα μέχρι τη Βραζιλία και το Κονγκό και από το Ισραήλ και τη Ρωσία μέχρι τη Βοζνία – Ερζεγοβίνη. Γέμισε η πόλη, οι πλατείες, οι δρόμοι, τα μαγαζιά, με κόσμο που σε γιορτινή διάθεση ήρθε να διαγωνιστεί, αλλά και να κάνει τον τουρισμό του. Έβγαινες έξω και έβλεπες ομάδες ντυμένες παραδοσιακά να τριγυρνάνε και κάποιες φορές να τραγουδάνε κιόλας.
Τα καλά πάρα πολλά: γνώρισε την πόλη μας κόσμος που δε θα την ήξερε αλλιώς. Μάλιστα αποκόμισαν και τις καλύτερες εντυπώσεις, γιατί έτυχε να μας ευνοήσει ο καιρός και απόλαυσαν την Καλαμάτα στα καλύτερά της. Δούλεψαν τα μαγαζιά, οι ταβέρνες, οι καφετέριες. Η διοργάνωση ήταν τόσο καλή που δεν άκουσα ούτε έναν άνθρωπο να λέει παράπονο, παρά μονάχα καλά λόγια.
Το πρόγραμμα ήταν πλούσιο και μπορούσες μέσα στις 4 μέρες που κράτησε ο διαγωνισμός να παρακολουθήσεις είτε τον διαγωνισμό, είτε τις Συναυλίες Φιλίας, όλα δωρεάν. Γέμιζε το ΔΗΠΕΘΕΚ και το Μέγαρο Χορού (που επιτέλους χρησιμοποιήθηκε για κάτι αξιοπρεπές και αντίστοιχο του μεγέθους του) από το πρωί ως το βράδυ. Πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και στην εκκλησία των Ταξιαρχών, όπου έγινε ο διαγωνισμός θρησκευτικής μουσικής, αλλά και στην πλατεία.
Με τον Κωνσταντίνο παρακολουθήσαμε μόνο ένα κομμάτι, αυτό της φολκλορικής μουσικής, την Πέμπτη, στο Μέγαρου Χορού. Έτυχε να λείπουμε Παρασκευή και Σάββατο, αλλιώς θα ήθελα πάρα πολύ να πάω και στους Ταξιάρχες τουλάχιστον. Ήταν μια απίθανη εμπειρία! Είδαμε χορωδίες από την Κίνα, πολύχρωμες και φανταχτερές, είδαμε από τη Βοζνία – Ερζεγοβίνη (που με ενθουσίασε), είδαμε και δυο ελληνικές (και δη Καλαματιανές) που δυστυχώς όσο ωραίες και αν ήταν, ήταν “λίγες” μπροστά στις άλλες. Έμεινα ενθουσιασμένη και με την εκδήλωση, και με την οργάνωση. Δεν ήταν και λίγο το να μπορέσει να προφέρει όλες αυτές τις λέξεις στις διάφορες περίεργες γλώσσες η καημένη η παρουσιάστρια!
Βεβαίως είχε προβληματάκια το όλο εγχείρημα. Το μεγαλύτερο όλων κατά τη γνώμη μου ήταν η έλλειψη ενημέρωσης για το πρόγραμμα. Γινόταν δηλαδή γνωστό παντού το πότε και πού ήταν οι διαγωνισμοί και οι συναυλίες, αλλά ποιό ήταν το θέμα και το περιεχόμενο έπρεπε να ψάξεις πολύ για να το βρεις. Εμείς πήγαμε στο διαγωνισμό και εκεί μάθαμε πως ήταν χορωδίες παραδοσιακές. Εκεί συνειδητοποίησα δηλαδή πως υπήρχαν διαφορετικές κατηγορίες. Και όλοι μίλαγαν για τις συναυλίες γκαλά που θα γινόντουσαν Πέμπτη και Παρασκευή, αλλά το τι ακριβώς ήταν αυτές οι συναυλίες και γιατί θα άξιζε να πληρώσει κανείς για να πάει, δε το ήξερε κανείς!
Το παραβλέπω αυτό όμως. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως ήταν μια μοναδική ευκαιρία και εμπειρία και χαίρομαι πάρα πολύ που έγινε στην πόλη μας. Πιστεύω πως σε 2 χρόνια που θα ξαναγίνει θα είναι ακόμα καλύτερη και μεγαλύτερη.
Ευελπιστώ πως θα δούμε και άλλα τέτοια ωραία στο επόμενο διάστημα, καθώς η Καλαμάτα είναι υποψήφια πόλη για Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα το 2021 και φαντάζομαι πρέπει να δείξει τέτοιο πρόσωπο. Καλό για εμάς!