Και ναι… είναι αλήθεια. Σήμερα ο Γιώργος έγινε 15 χρονών!
15 χρονών, πάει στο Λύκειο πλέον, έχει φτάσει το 1.80, φοράει 45 νούμερο παπούτσι και είναι ικανός να φάει 3 πιτόγυρα ή μια ολόκληρη πίτσα στην καθησιά του. Η φωνή του έχει αλλάξει πλέον ξεκάθαρα (σπάνια πετάει κάνα “κοκκοράκι”). Το μόνο που δεν έχει γίνει ακόμα είναι να βγάλει μούσια, κάτι που το περιμένει πώς και τι, για να απολαμβάνει τα μακριά του μαλλιά χωρίς τον κάθε ένα που τον περνάει για κορίτσι (ακόμα και τώρα, ακόμα και με την υποψία μουστακιού). Αν βέβαια έχει πάρει από τον μπαμπά μου θα αργήσει πολύυυ να τα δει.
Ως γνήσιο έφηβο αγόρι είναι ατσούμπαλος. Μια μέρα τρώγαμε και ξαφνικά τον ακούω να λέει: “φοβάμαι πως θα εξαφανιστώ”. Πώς; “Τι εννοείς Γιώργο;” “Ε, πήγα να πάρω ένα κομμάτι κρέας, μου έπεσε στο τραπέζι, το πήρα, μου ξανάπεσε μέσα στη σούπα αυτή τη φορά… Είμαι δεινόσαυρος!” χαχαχαχαχαχα (βεβαίως τα λέμε συχνά “δεινόσαυρους” όταν φέρονται άγαρμπα).
Έχει τρομερό χιούμορ (όπως είδαμε και παραπάνω). Κάνει λογοπαίγνια όλη την ώρα. Του αρέσει να ζωγραφίζει, να διαβάζει (έχει περάσει τους τελευταίους μήνες διαβάζοντας το Song of Ice and Fire και είναι πλέον στο τελευταίο βιβλίο -άντε κύριε Martin, μέχρι και ο Γιώργος έφτασε εκεί, τέλειωνε επιτέλους με το επόμενο!!!), να βλέπει επιστημονικά βίντεο στο Internet, να παίζει παιχνίδια όπως το Skyrim, το Minecraft και το Terraria. Και βεβαίως να είναι ο DM και να διοργανώνει παιχνίδια D&D. Έχει φτιάξει μια ομάδα και μαζεύονται κάθε δεύτερη Κυριακή και παίζουν, σχεδόν δυο χρόνια τώρα.
Θα μπορούσα ως γνήσια χαζομαμά να συνεχίσω… είναι ευγενικός και καλόψυχος, έχει αυτοπεποίθηση και γνωρίζει τι θέλει, δεν τον ενοχλεί να είναι στη μειονότητα ή στο περιθώριο αρκεί να κάνει αυτό που θέλει.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά φυσικά! Δε γνωρίζει καν τι σημαίνει “κάνω τα πράγματα ήρεμα”, πολλές φορές δεν αναγνωρίζει πότε να σταματήσει την πλάκα ή το πείραγμα, σπάνια προσέχει τι φοράει, αν του κάνει ή αν είναι λερωμένο.
Μεγαλώνει, ωριμάζει αλλά είναι πάντα το αγόρι μας! 
(εδώ ο μπαμπάς τρομαγμένος με τους 3 τρελούς που έμπλεξε χαχαχαχαχα)
Χρόνια πολλά Γιώργο!
Η τούρτα θα είναι έτοιμη την Κυριακή που θα είναι οι φίλοι του εδώ. Μέχρι τότε κερνάμε oreoκεκάκια και μια τάρτα σοκολάτας – έμπνευση στιγμής
Να σας ζήσει, Στέλλα μου, και να είναι πάντα υγιής και χαρούμενος κι εσείς να τον καμαρώνετε να πραγματοποιεί τα όνειρά του! Τώρα που έγινα κι εγώ μαμά με συγκινούν πολύ τα λόγια σου για τον Γιώργο! Σας φιλώ πολύ, είστε πολύ ωραία οικογένεια!
Ευχαριστούμε πολύ Σοφία! Η αλήθεια είναι πως βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά όταν γίνεσαι γονιός.
Σου στέλνουμε κι εμείς τα φιλιά μας!
Pingback: 16 – Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα