Με τα μαλλιά μου έχω κάνει κατά καιρούς διάφορα περίεργα. Αν σκεφτώ τον εαυτό μου για κάποιο λόγο θεωρώ πως τα είχα πάντα σε αυτό το βαρετό και κλασικό στυλ του μακριά και ίσια. Κοιτάζοντας όμως φωτογραφίες θυμάμαι πως δεν ήταν πάντα έτσι. Απ’ όσο βλέπω περνάω έναν κύκλο: πρώτα τα έχω μακριά. Μακραίνουν, μακραίνουν, μέχρι που κάποια στιγμή τα βαριέμαι και αγανακτώ. Τότε τα κόβω κοντά, αρχίζω τις διάφορες δοκιμές σε διάφορα μήκη και καταλήγω να τα ξαναμακρύνω και φτου και από την αρχή. Όσο ήταν μακριά τις αλλαγές τις έκανα κυρίως στο χρώμα, μέχρι που βαρέθηκα και αυτό και τα άφησα στο φυσικό τους, το οποίο πλέον είναι ένα απροσδιόριστο χρώμα, ένα γκριζοκαστανοξανθοασπρο (δεν ξέρω, ίσως πρέπει να βγει καινούριο όνομα για το χρώμα αυτό, γιατί αυτή τη στιγμή είναι σαν το όκτρινο, δεν περιγράφεται!!!)
Εδώ και καιρό όπως είπα αποφάσισα να τελειώνω με τις βαφές, βαρέθηκα να πρέπει να τα βάφω κάθε μήνα, τα άφησα στο φυσικό τους. Τα άφησα και γενικότερα όμως, με τη λιγότερη δυνατή φροντίδα και ο κομμωτής δε με ξαναείδε ένα πράγμα. Μέχρι που έφτασε η ώρα να ξαναξεκινήσει ο κύκλος! Ήρθε η στιγμή που τα βαρέθηκα εντελώς, ήρθε η ώρα της αλλαγής. Πήγα και σε άλλον κομμωτή που μου έδωσε τη σπρωξιά με τον κατάλληλο τρόπο και βγήκα από το κομμωτήριο άλλος άνθρωπος!
Ναι, τα έκοψα πιο κοντά και από την Ιωάννα. Αυτό με ρωτάνε όλοι όταν τους λέω πως κουρεύτηκα, “δηλαδή πόσο τα έκοψες; σαν την Ιωάννα;” Πιο κοντά τους λέω και φρικάρουν!
Νιώθω άλλος άνθρωπος. Ανανεωμένη, ανάλαφρη. Είναι καλοφτιαγμένα στο λεπτό και δε με εμποδίζουν πουθενά. Πάω στο γυμναστηριο και δε χρειάζεται να πιάσω μαλλιά που μετά θα με ενοχλούν τα διάφορα λαστιχάκια και κοτσίδες στις ασκήσεις. Βέβαια ακόμα ξαφνιάζομαι όταν με βλέπω στον καθρέφτη… Αλλά είναι ωραίο συναίσθημα και αυτό και αν έχεις τη διάθεση μπορεί να σου δώσει και πολλή τροφή για σκέψη. Όσο καλά και να νομίζεις πως ξέρεις τον εαυτό σου, πάντα υπάρχει κάτι καινούριο να μάθεις και να ανακαλύψεις. Ή ακόμα το πόσο επηρεάζει η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου μέσα στο κεφάλι σου τη γενικότερη άποψη που έχεις για σένα και τη διάθεσή σου.
Είναι ωραίες οι αλλαγές (κυρίως όταν έρχονται στην ώρα τους)
Πολύ ωραία τα νέα μαλλιά!!Ανεμος ανανέωσης !!Ανοιξη γαρ!
Ευχαριστώ πολύ! Πράγματι η άνοιξη σου προκαλεί μια ανάγκη ανανέωσης!
Ωραίο το κοντό! Μ’άρεσε επίσης το κάτω κάτω αριστερά στο κολάζ! πολύ καλοκαιρινό χρώμα… ξένιαστο βρε παιδί μου…
Σου άρεσε το πολύ ξανθό; Εμένα νομίζω ήταν το χειρότερό μου 🙂 Πάντα ήμουν φαν του κόκκινου, του καροτί για την ακρίβεια! Μέχρι που βαρέθηκα να τα βάφω… Πάντως το κοντό είναι πολύ βολικό κούρεμα εντέλει, δε το έχω μετανιώσει καθόλου (τώρα που έχουν περάσει μερικές μέρες και το έχω δουλέψει δηλαδή). Τρομερή ελευθερία!
Ενώ γενικά δεν μου αρέσει καθόλου το ξανθό και οι ξανθομάλλες του μπουκαλιού, αυτή η φωτογραφία μου άρεσε. Το κόκκινο είναι δύσκολο να το διατηρήσεις… Τα είχα κι εγώ από χάλκινα, έως μελιτζανί. Μετά βαρέθηκα τα κομμωτήρια και τα έχω φυσικά τα τελευταία 10 χρόνια. Τώρα μόλις τα έκανα όμπρε ένα τόνο πιο ανοιχτό από το φυσικό μου. Ενώ κανένας δεν το παρατήρησε, εμένα μου αρέσει πολύ! Κοντό το είχα φοιτήτρια και όντως το είχα καταχαρεί! Όμως δεν αρέσει στον άντρα μου πολύ και επίσης νομίζω το κοντό δεν συγχωρεί περιττά κιλά οπότε δεν είμαι σε φάση. Εσένα όμως σου πάει πολύ!!!! Ειδικά αυτό το στυλ που δεν είναι αγορίστικο.
Τι όμορφη! Σε όλες, αλλά και η τελευταία σούπερ!
Ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Συνειδητοποιώ πως γενικά δεν ανεβάζω φωτογραφίες δικές μου και τώρα ξαφνικά έβαλα τόσες μαζεμένες!