Έφτασε η στιγμή! Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει τόσο που μπορούμε πλέον να τα αφήνουμε μόνα τους και να φεύγουμε, όχι για ένα καφεδάκι ή μια ταβέρνα (πράγμα που κάνουμε καιρό τώρα), αλλά για τριήμερο!
Εντάξει, έχουν τη γιαγιά τους φυσικά εδώ δίπλα, το οποίο σημαίνει πως πηγαινοέρχονται στα δυο σπίτια, τρώνε εκεί, κοιμούνται όπου θέλουν. Αν χρειαστούν κάτι έχουν όχι μόνο τη γιαγιά αλλά και τη θεία ακριβώς δίπλα μας. Στην ηλικία που είναι όμως δεν έχουν πραγματικά ανάγκη κανέναν, και ούτε θα έπρεπε άλλωστε!
Αυτό το τριήμερο τα παιδιά είχαν δραστηριότητες και κανονισμένα παιχνίδια με φίλους, οπότε αποφασίσαμε να μην μείνουμε κλεισμένοι εδώ για αυτό, αλλά να πάμε τριήμερο στη Στούπα με την Κατερίνα και τον Γιώργο και να περάσουμε όλοι καλά κάνοντας αυτό που θέλουμε. Τρομερή ελευθερία από τη μια, αλλά το άγχος μας το είχαμε λιγάκι… Δε μας σταμάτησε αυτό όμως! Μιλάγαμε με τα παιδιά 2-3 φορές την ημέρα και περάσαμε όλοι ζάχαρη.
Με την τέλεια παρέα μας λοιπόν πήγαμε στη Στούπα, παίξαμε επιτραπέζια, γελάσαμε, κάναμε γιόγκα στο μπαλκόνι με θέα την υπέροχη θάλασσα, χαλαρώσαμε, αλλά και μαγειρέψαμε και φάγαμε τέλεια.
Ετοιμαζόμαστε για τη γιόγκα μας…
Μια που ήταν Καθαρά Δευτέρα, δε μπορούσαμε να μην φτιάξουμε Λαγάνες και Ταραμοσαλάτα φυσικά! Τις Λαγάνες τις έφτιαξα από την Κυριακή το βράδυ και σχεδόν δεν είχαμε το πρωί να φάμε.. Όπως έβγαιναν ζεστές από το φούρνο εξαφανίζονταν κιόλας!
Κάναμε και τις βόλτες μας κάτω στη Στούπα, στην αγαπημένη μας παραλία της Καλόγριας. Μπορεί να μη φάγαμε στην ταβέρνα, αλλά ένα καφεδάκι τουλάχιστον το ήπιαμε!
ήταν πολύ ωραίο το να έχουμε όλη την φανταστική αυτή παραλία δικιά μας! Ο Γιώργος βούτηξε κιόλας, αλλά οι υπόλοιποι δεν το τολμήσαμε…
Βγάλαμε και τη σέλφι μας!
Κάπως έτσι λοιπον ξεκίνησε μια καινούρια εποχή. Μια εποχή με μεγαλύτερη ελευθερία, μεγαλύτερη άνεση. Πιθανώς και με μεγαλύτερο άγχος, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα.
Ωραία είναι 🙂