Το σχέδιο των παιδιών μου, για το τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν:
Θα γίνουν και οι δύο παλαιοντολόγοι. Ο Γιώργος θα ηγείται της ανασκαφής και όταν θα βρίσκουν κάτι, δεν θα αφήνει κανέναν να κάνει διάλειμμα. Θα τους έχει νυχθημερόν εκεί να σκάβουν, μέχρι να το βγάλουν. Αλλά επειδή δεν είναι και αναίσθητος να μη τους σκέφτεται λιγάκι που θα κουράζονται, θα τους έχει διασκεδαστή (βλέπε Ιωάννα…). Η Ιωάννα λοιπόν θα ήθελε να μάθει πιάνο, αλλά επειδή θα είναι πολύ δύσκολο να το παίρνει στον ώμο και να πηγαίνει κάθε μέρα στην ανασκαφή με αυτό, αποφάσισε να μάθει κιθάρα που είναι ένα κάτι τις πιο εύκολο να την παίρνεις στη δουλειά σου. Όταν οι άλλοι λοιπόν θα σκάβουν, αυτή θα τους παίζει μουσική, να τους διασκεδάζει.
Είδατε τι μεγαλόψυχα που είναι τα παιδιά μου;
Αν η Ιωάννα τραγουδάει με τη γάργαρη φωνή που είπε τα κάλαντα, τότε έρχομαι κι εγώ να σκάψω! 🙂
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Η Ιωάννα καφετζού