Πριν μερικές μέρες ήταν οι γονείς μου στο σπίτι και μου έφερε ο πατέρας μου ένα σουγιαδάκι μήπως και μπορούσαμε να το επισκευάσουμε. Ένα σουγιαδάκι τουριστικό ήταν, ενθύμιο από τη Ρόδο, που όμως το ένα πλαστικό του είχε σπάσει. Ρώτησε λοιπόν αν θα μπορούσαμε να βγάλουμε τα πλαστικά τελείως και να βάλουμε στη θέση τους ξύλο.
Challenge accepted φυσικά!
Είχαμε κάτι πολύ όμορφα κομμάτια ελιάς και αποφασίσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε (είναι άλλωστε το αγαπημένο μας ξύλο). Αποδείχτηκε λίγο πιο δύσκολο απ’ όσο το περιμέναμε γιατί ήταν πολύ λεπτοδουλειά και το ξύλο της ελιάς είναι μεν σκληρό αλλά έχει πολλά νερά και κομμάτια προβληματικά που αν τα ζορίσεις λίγο σπάνε. Στο τέλος όμως έγινε ένας πολύ όμορφος σουγιάς!
Η έκπληξη ήταν στα πλαστικά που είχε πριν. Όταν τα βγάλαμε είδα πως στην πίσω τους πλευρά, που κανείς ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να δει, είχαν σκαλίσματα. Από περιέργεια χρησιμοποίησα λίγη πλαστελίνη και έβγαλα το σχέδιο που είχαν, για να το δούμε λίγο καλύτερα.
Από τη μια πλευρά λοιπόν βλέπω έναν ταυρομάχο που του ρίχνουν τριαντάφυλλα (αυτό τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ, δεν ξέρω αν έχετε καλύτερη ιδέα) και από την άλλη έναν δράκο ανάμεσα στα σύννεφα!
Τι δουλειά είχαν λοιπόν αυτά τα σχέδια από τη ΜΕΣΑ πλευρά των πλαστικών σε ένα τουριστικό σουγιαδάκι; Μυστήριοοοοοοοο