Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Μετά το πασχαλινό φαγοπότι, γυρίσαμε χτες στην Αθήνα.

Σήμερα το πρωί πήγαμε να δούμε την έκθεση Bodies στο Γκάζι. Ήθελα πολύ να τη δω, αν και φοβόμουν πως θα είναι κάπως ανατριχιαστική και ίσως και αηδιαστική. Επίσης φοβόμουν μη τα παιδιά αποκτήσουν εφιάλτες μετά από την επίσκεψή μας αυτή. Όταν ήμουν μικρή μας είχαν πάει οι δικοί μου στα Γιάννενα στο μουσείο κέρινων ομοιομάτων και μπορώ να πω πως οι σκηνές με τους αποκεφαλισμένους και τα αίματα στις σκάλες, καθώς και ο Σκυλόσοφος, ήταν κάτι που στοίχιωνε τα όνειρά μου για πολύ καιρό!

Όμως δεν ήταν καθόλου έτσι. Παρότι ξέρεις πως τα εκθέματα είναι κανονικοί άνθρωποι, πως αυτό που κοιτάς ήταν κάποτε ένας ζωντανός άντρας ή γυναίκα, νομίζω το προσπερνάς με ευκολία. Φαίνονται εξαιρετικά ξένα και ψεύτικα όλα. Σαν πλαστικά αγάλματα. Σαν αυτά τα αγάλματα που έχουν για να μαθαίνουν τα παιδιά ανατομία στο δημοτικό, αλλά με εξαιρετική λεπτομέρεια. Άσε που κάμποσα από αυτά τα εκθέματα θα μπορούσες να τα δεις να ποζάρουν για εξωγήινοι σε κακή ταινία επιστημονικής φαντασίας! Ειδικά αυτό με τον εγκέφαλο και τα νεύρα!

Οπότε έχοντας μια απόσταση, τα παρατηρείς όλα με μεγάλο ενδιαφέρον. Πήραμε και την ακουστική ξενάγηση και τα πιτσιρίκια πάλευαν για το ποιό θα την κρατάει. Τους τα έλεγε όλα με πολύ ξεκάθαρα και απλά λόγια και τους άρεσε πολύ.

Βγήκαν ενθουσιασμένα, μάθαμε όλοι πολλά και περάσαμε 2 ώρες εκεί μέσα χωρίς να το καταλάβουμε. Είναι εξωφρενικά περίπλοκο πράγμα ο οργανισμός μας.

Ο Γιώργος δήλωσε πως όταν πεθάνει θέλει να πάει στα Bodies. Μετά από αυτό ήρθε η συζήτηση για το πως οι ανήλικοι δεν μπορούν σύμφωνα με το νόμο να παίρνουν αποφάσεις ούτε καν για αυτά που τους αφορούν.

Η έκθεση πάντως κατά την άποψή μας αξίζει και είναι σίγουρα εκπαιδευτική. Και αν καπνίζετε, θα αποκτήσετε ένα ακόμα κίνητρο για να το κόψετε!