Το διάβασμα βλάπτει σοβαρά τη βλακεία

1. Haruki Murakami – Hard-boiled Wonderland and The End of the World

Στην αρχή με μπέρδεψε πάρα πολύ. Είχε δυο ιστορίες, εναλλάξ σε κάθε κεφάλαιο και δεν το καταλαβα. Σιγά σιγά μπήκα όμως στο νόημα και εντάξει.

Ιαπωνική επιστημονική φαντασία. Κάποιοι τον συγκρίνουν με τον Κάφκα, κάτι που ίσως να ισχύει λίγο, αλλά είναι σαφώς πιο ευκολοδιάβαστος. Ένα περίεργο βιβλίο με απρόσμενη τροπή. Με εικόνες ονειρικές και εφιαλτικές συνάμα. Χαίρομαι που το διάβασα, αλλά δεν νομίζω να πάρω άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα. Ή τουλάχιστον θα το σκεφτώ.

2.Robert Louis Stevenson – Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde

Δε χρειάζεται να πω και πολλά πάνω σε αυτό. Κλασική ιστορία που όμως δεν είχα ποτέ διαβάσει το βιβλίο. Σίγουρα αξιζει να το διαβάσεις και παρότι ξέρεις την ιστορία δεν πειράζει καθόλου. Είναι εξαιρετικά καλογραμμένη, όπως άλλωστε και το επόμενο που διάβασα:

3. H. G. Wells – The Invisible Man

Η ιστορία στο βιβλίο λίγο μοιάζει με οποιαδήποτε εκδοχή της έχω δει. Όταν το βιβλίο είναι καλογραμμένο δεν έχει καμία σημασία το πότε γράφτηκε (εδώ μιλάμε για το 1897!!!)

4. Karel Capek – The Absolute at Large

Νουβέλα του 1922 από τον συγγραφέα που χρησιμοποίησε πρώτος τη λεξη “ρομπότ”. Ένα πλήγμα στην καταναλωτική κοινωνία. Ξεκίνησα να το διαβάζω με τρομερό ενδιαφέρον, καθώς ήταν μια πολύ πρωτότυπη ιδέα, αλλά στο τέλος δεν κατάφερα να το τελειώσω. Βαρέθηκα και κουράστηκα. Και να φανταστεί κανείς πως η έκδοση αυτή είναι περικομένη ώστε να λείψουν τα μακροσκελή και άσχετα με την πλοκή κεφάλαια.

(τα τρια τελευταία περιέχονται σε μια έκδοση, το A century of great science fiction novels)

5 + 6. Cliff McNish – The Doomspell και The scent of magic

Τριλογία φάνταζι. Τώρα διαβάζω το τρίτο μέρος.

Άλλο ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους κυρίως. Φαίνεται πως είναι από τα αγαπημενα μου όμως αυτά! Μου άρεσε πάρα πολύ, όπως μου είχε αρέσει και η τριλογία του The Silver Sequence.

Έφηβοι και παιδιά από τη Γη, μόνη ελπίδα ενάντια στις κακές Μάγισσες. Οκ. Και όμως. Δεν είναι πρωτότυπο, δεν έχει βαθιά νοήματα, δεν σε κάνει να φιλοσοφείς, αλλά σίγουρα σε κάνει να θέλεις να το διαβάσεις όλο με τη μια.

Αυτά θυμάμαι προς το παρόν. Νομίζω πως κάτι έχω διαβάσει ακόμα, αλλά δεν μπορώ να το θυμηθώ.